"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

FAST TRACK ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

ΟΙ 6 ΚΟΥΙΣΛΙΓΚ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ
Κατατέθηκε στη Bουλή το νεοαποικιοκρατικό νομοσχέδιο fast track για την «επιτάχυνση των επενδύσεων».


Δεν πρόκειται φυσικά για την επιτάχυνση των  επενδύσεων του κάθε κεφαλαίου που θέλει εδώ και χρόνια και δεκαετίες να επενδύσει σε αυτή τη χώρα και το εμποδίζουν οι σαμποταριστές των 5 (τώρα των 6), κρατικών κομμάτων, ούτε πρόκειται για τις επενδύσεις αξίας 20 δις ευρώ που περιμένουν μάταια στη σειρά για να πραγματοποιηθούν, όπως είχε εξαγγείλει η υπουργός Κατσέλη πριν καρατομηθεί από τον πρωθυπουργό του fast track, ούτε για τις άλλες επενδύσεις των δεκάδες δις ευρώ που ακόμα δεν είναι «ώριμες» και δεν θα είναι ποτέ με αυτό το πολιτικό καθεστώς. Πρόκιεται για τις μόνες επιτρεπόμενες  σ’ αυτή τη χώρα «επενδύσεις» που είναι εκείνες του νεοναζιστικού άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν και των συμμάχων τους Κατάρ, Λιβύη κλπ. Το ίδιο νομοσχέδιο για να ξεπεράσει τις όποιες αντιστάσεις κάποιων υπουργών, κάποιων κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών, κάποιων  κοινοβουλευτικών, κάποιων δημοσιογράφων  και κυρίως των δημοκρατικών ανθρώπων και των πραγματικών πατριωτών στο ξεπούλημα της χώρας δίνει τελικά δικτατορικές εξουσίες στον υπουργό Επικρατείας Παμπούκη, τον πρώην υπάλληλο της COSCO στον οποίο έχει  αναθέσει ο πρωθυπουργός να διεκπεραιώνει τις ανατολικές επενδύσεις. Λίγες ημέρες μετά την αναχώρηση του κινέζου πρωθυπουργού ο Παπανδρέου εμπλούτισε λοιπόν το ξεπούλημα της χώρας, μαζί με τις υπόλοιπες πέντε κομματικές ηγεσίες, προσθέτοντας στο σχέδιο εκχωρήσεων του Αυγούστου όπως διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία, μεταξύ άλλων και τα παρακάτω σημεία:
* Η επένδυση θα «περνά» υποχρεωτικά από τη Βουλή μόνο αν έχει φορολογικά κίνητρα, ή πρόκειται για δημόσιο έργο και αυτό «προβλέπεται στον Φάκελο Δημοπράτησης». Διαφορετικά ο υπουργός Επικρατείας θα αποφασίσει αν θέλει την κύρωση της Βουλής ή έστω την ενημέρωσή της!!!.
* Οι επιτρεπόμενες πολεοδομικές «ρυθμίσεις» για επενδύσεις εντός σχεδίων πόλεων εγκρίνονται με προεδρικό διάταγμα (πριν, ανέφερε απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος) ενώ πλέον δεν υπάρχουν όρια στις αλλαγές των συντελεστών δόμησης, στην κάλυψη στο ύψος των κτηρίων κ.λπ. !!!
* Στα δημόσια έργα καταργείται διάταξη που επέτρεπε διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού με προεπιλογή, αλλά προστέθηκε, πέρα από το γενικό κανόνα ανάθεσης με διεθνή διαγωνισμό, το δικαίωμα της διυπουργικής να επιλέξει κλειστό διαγωνισμό ή «να προσφύγει σε άλλες μορφές ανάθεσης»!!!
*Η επένδυση θα προετοιμαστεί και θα επιβλέπεται από το «Invest in Greece». Τίθενται συγκεκριμένα χρονικά όρια όπως η έγκριση (ή απόρριψη) εντός 45 ημερών κάθε υποψήφιου σχεδίου.
Η πράσινη ανάπτυξη και η «διαφάνεια» μπροστά στα νέα ανατολικά αποικιοκρατικά αφεντικά καταντούν ανέκδοτο. Το ανατολικό νεοναζιστικό μονοπώλιο στο οποίο θα χαρίζονται κυριολεκτικά οι χοντρές δουλειές με οποιασδήποτε μορφή ανάθεσης, θα ισχύει βέβαια και για τους ντόπιους ανατολικούς ολιγάρχες που υπερπαχύνθηκαν από τις απ ευθείας κρατικές εκχωρήσεις.  Εκτιμάμε μάλιστα ότι τα ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ και οι άνθρωποι του Κρεμλίνου μέσα στα δύο μεγάλα κόμματα (Παπανδρέου, Σαμαράδες, Χρυσοχοίδηδες, Μπιρμπίληδες κλπ) θα φροντίζουν πάντα ώστε οι ρωσόδουλοι κρατικοολιγάρχες Κόκκαλης, Μπόμπολας, Βγενόπουλος, Μυτιληναίος, τελευταία και ο Καραγκουλές κλπ να είναι τα εσωτερικά κεφαλαιικά αφεντικά όλης αυτής της περιόδου, ότι δηλαδή στα πλαίσια της στρατηγικής τους συμμαχίας με την Κίνα ενάντια στη χώρα μας και στην ΕΕ οι ρώσοι «άρειοι» δεν θα αφήσουν ποτέ την Κίνα, το Κατάρ, το Ιράν, τη Λιβύη να αποκτήσουν ηγεμονικό πολιτικό ρόλο στην «ορθόδοξη» με τόσα βάσανα καταχτημένη Ελλάδα όσο ισχυρός και αν είναι ο κεφαλαιικός τους ρόλος.
 Αλλά η Ρωσία ξέρει ότι χωρίς την βοήθεια των φίλων της στον πετρελαικό αραβικό κόσμο και, ιδιαίτερα, χωρίς τη βοήθεια της πανίσχυρης κεφαλαιικά Κίνας δεν θα μπορέσει να διεισδύσει πολιτικοδιπλωματικά μέσα στην ΕΕ με τόσο αποτελεσματικό τρόπο ώστε να την διασπάσει πολιτικά πριν της επιτεθεί στρατιωτικά. Δεν της φτάνει δηλαδή ούτε ο δικός της μόνιμος ενεργειακός εκβιασμός ούτε η πολιτικοδιπλωματική και στρατιωτική της τεχνολογική ισχύς. Από την άλλη δεν πολυφοβάται τους κινέζους νεοναζιστές επειδή αυτοί έχουν έρθει καθυστερημένοι στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική σκηνή και έτσι λειτουργούν νηπιακά σε σχέση με τους ρώσους σοσιαλφασίστες δασκάλους τους, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την αργή, πολυεπίπεδη πολιτικο-διπλωματική διείσδυση σε κάθε χώρα μελλοντικό θύμα.   
Γι αυτό ιδιαίτερα σε ότι αφορά την Ελλάδα όπου η Ρωσία έχει εξασφαλίσει- είναι αλήθεια με πολύ κόπο- την απόλυτη πολιτική ηγεμονία το μέλημά της είναι να στηθεί γρήγορα η κινέζικη εμπορική και χρηματιστική βάση ώστε σύντομα τα αντίστοιχα κεφάλαια, εμπορεύματα κλπ να βρεθούν στο κέντρο της ευρωπαϊκής οικονομίας και της πολιτικής. Να γιατί το ανατολικό φασιστικό κρατικό μονοπώλιο δεν θα έχει να αντιμετωπίσει ούτε τους ψευτοοικολόγους που τώρα σιωπούν μπροστά στις μεγαλύτερες προκλήσεις στους όρους της ύπαρξής τους, που είναι η ενεργειακή βόμβα του Αστακού και η άνευ όρων παραχώρηση του αεροδρόμιου του ελληνικού στο Κατάρ,  ούτε θα έχει να αντιμετωπίσει το ΣτΕ, ούτε τις υπηρεσίες της αρχαιολογίας και τα δασαρχεία, ούτε τους δήμους και τις νομαρχίες, ούτε την αστυνομία περιβάλλοντος της Μπιρμπίλη στον Ασωπό, ούτε κανένα άλλο δήθεν γραφειοκρατικό πρόσκομμα! Η νέα καθεστωτική αλήθεια είναι μία: το ανατολικό νεοναζιστικό κεφάλαιο είναι καλό και φιλικό στη χώρα ενώ το ντόπιο και το δυτικό είναι κακά επιεδή είναι φιλελεύθερα της αγοράς! Βέβαια το ψευτοΚΚΕ για να διαφυλάξει το νεοναζιστικό κεφάλαιο αλλά και την ψευτοταξικότητά του λέει ότι όλα τα κεφάλαια είναι ίδια ενώ ο ΣΥΝ, ακόμα πιο δόλιος παραδέχεται ότι το ανατολικό είναι αποικιακό όμως στην πράξη δεν φαίνονται πουθενά  οι «περιβαλλοντικά ευαίσθητοι» πολίτες του, που όταν ήταν ακόμα και μερικές δεκάδες αναγνωρίζονταν ως «η κοινή γνώμη» από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ανεξάρτητα αν από την άλλη μπορεί να υπήρχαν μερικές χιλιάδες υπογραφές (πχ μονή Τοπλού).  
Πέρα από τους αποικιοκρατικούς όρους ανάθεσης των δουλειών και της εγκατάστασης του ναζιστικού κεφαλαίου αυτό θα προστατεύεται με μια σειρά άλλων αποικιοκρατικών προνομίων και φορολογικών απαλλαγών στη λειτουργία του που θα του εξασφαλίζουν την τεράστια εξάρτηση και οικονομική  απομύζηση της χώρας. Στην Ελευθεροτυπία διαβάζουμε ότι θα υπάρχει:
* Σταθερό φορολογικό καθεστώς για συγκεκριμένα έτη από την έναρξη λειτουργίας της επένδυσης (δεν αναφέρεται πόσα).
* Προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος (χωρίς διευκρίνιση της μεθόδου).
* Διενέργεια αφορολόγητων αποθεματικών.
* Ειδική φορολόγηση των μερισμάτων.
* Ειδική διαδικασία και χρόνο επιστροφής του πιστωτικού υπολοίπου του ΦΠΑ.
* Ελάφρυνση ή απαλλαγή από τέλη, ειδικούς φόρους και δικαιώματα ή αμοιβές τρίτων
Αυτά όλα την ώρα που όλο το άλλο κεφάλαιο, ντόπιο και δυτικό-όσο έμεινε στη χώρα μετά την αποχώρηση των 30 δις των τραπεζικών καταθέσεων εξαιτίας της μεθοδευμένης χρεωκοπίας και της σκόπιμης υπερφορολόγησης και της απειλής νέων φορολογιών, βρίσκεται υπό διωγμό. Σε αυτό το κεφάλαιο απαγορεύεται στην πράξη να επενδύσει, αφού πληρώνει 24% φόρο και για τα μερίσματα το σπάνιο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα 40%, χώρια από τα γιορούσια για όποια επιχείρηση τολμήσει να είναι κερδοφόρα με τις πρωτοφανείς στην ΕΕ έκτακτες εισφορές. Ο ΦΠΑ των ελληνικών εξαγωγών δεν επιστρέφεται από το κράτος ενώ στους νεοναζί θα επιστρέφεται. Η απαλλαγή από τέλη ειδικούς φόρους κλπ που είναι μερικές ποσοστιαίες μονάδες από το κόστος λειτουργίας του κεφαλαίου χαρίζονται στους νεοναζί ενώ στο δυτικό και στο ντόπιο κεφάλαιο δεν χαρίζονται. Το σταθερό φορολογικό καθεστώς  θα υπάρχει μόνο για να βοηθά το κρατικοφασιστικό μονοπώλιο στη χάραξη οικονομικής στρατηγικής ενώ το υπόλοιπο κεφάλαιο που δουλεύει με όρους  αγοράς θα είναι στο έλεος του σοσιαλφασισμού με τα έκτακτα δοσίματα και την υπερφορολόγηση. Γενικά το ανατολικό κρατικοφασιστικό κεφάλαιο θα έχει όλα τα προνόμια ενάντια στο ελληνικό και στο δυτικό κεφάλαιο χωρίς να δικαιολογείται αυτό ούτε από τον χυδαίο οικονομισμό των κονδυλοφόρων του συστήματος που εξισώνουν τις επενδύσεις-απευθείας αναθέσεις των κρατικοφασιστών με αυτές του ντόπιου και του δυτικού κεφαλαίου που λειτουργούν με όρους αγοράς . Οι βρώμικοι κονδυλοφόροι εξυμνούν τους κινέζους που υποσχεθήκαν στο ελληνικό καθεστώς 10 δις ευρώ επενδύσεις σε βάθος χρόνου ενώ μόνο τα κεφάλαια που βρήκε να περιμένουν η Κατσέλη είναι 20 δις! Επομένως το ανατολικό κεφάλαιο αντιμετωπίζεται προκλητικά ευνοϊκά από το καθεστώς ως πολιτικά και οικονομικά προνομιούχο έναντι των άλλων, οπότε είναι εχθρικό προς κάθε ανάπτυξη και προς κάθε δημοκρατισμό .
Το ξεπούλημα της χώρας από τους έξι Κουίσλικγς των κομματικών ηγεσιών είναι πολύ βαθύτερο από τις ήδη πραγματοποιημένες «επενδύσεις» τους αλλά και από αυτές που έχουν υποσχεθεί.
Οι επενδύσεις αυτές μπαίνουν απευθείας σε εισαγωγικά πριν καν πραγματοποιηθούν γιατί τα κεφάλαιά τους συμπυκνώνουν παραγωγικές σχέσεις με μεροκάματα του ενός και του μισού  ευρώ, επομένως συμπυκνώνουν  σχέσεις δούλων με αφεντικά, δηλαδή τελικά την απέραντη βία που ασκείται στο κινέζικο προλεταριάτο από την κρατικομονοπωλιακή αστική τάξη νέου τύπου.  Ο βίαιος αυτός στρατοκρατικός τρόπος συσσώρευσης του κρατικού κινέζικου  του ρώσικου, αλλά και του ισλαμοφασιστικού κεφαλαίου δεν μπορεί να αλλάξει όταν αυτά τα κεφάλαια επενδύονται στο εξωτερικό, ούτε μπορούν να αλλάξουν και τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των κατόχων που διαχειρίζονται αυτά τα παγκοσμίως παράνομα κεφάλαια. Αυτό που γίνεται με τις εξαγωγές αυτών των κεφαλαίων στη Δύση είναι η συμμετοχή των συναλλασσόμενων δημοκρατικών και μισοδημοκρατικών χωρών στον πολεμικού τύπου οικονομικό κύκλο αυτών των οικονομιών. Έτσι η βία της συσσώρευσης αυτών των καθεστώτων εξάγεται στο εξωτερικό σαν πολιτική βία στις σχέσεις των καθεστώτων αυτών με τα κράτη και τους λαούς. Για να δανείζει σαν παράδειγμα το κινέζικο καθεστώς στη Δύση τα παράνομα συσσωρευμένα του κεφάλαια απαιτεί ανισότητα στις ανταλλαγές. Απαιτεί ένα μόνιμα υποτιμημένο γιουάν για να εξασφαλίζει περισσότερες εξαγωγές και ένα μόνιμο εμπορικό έλλειμμα σε βάρος του κάθε άλλου κράτους, γεγονός που σημαίνει ότι ο συναλλασσόμενος με τα νεοναζιστικά καθεστώτα θα πρέπει να μειώνει τις δουλειές για τους πολίτες του και να ρίχνει τα μεροκάματα και στη δικιά του χώρα. Σαν παράδειγμα το εμπορικό έλλειμμα της ΕΕ των συναλλαγών της με την Κίνα είναι πάνω από 300 δις το χρόνο.  Όταν δίνει αέριο η Ρωσία δεν διστάζει να ρίξει την Ευρώπη στον παγωμένο χειμώνα χωρίς θέρμανση για να την εκβιάσει πολιτικά ώστε να στραφεί ενάντια στις γειτονικές με τη Ρωσία ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Όταν η Ρωσία καταστρέφει τη Τσετσενία και διαμελίζει την Γεωργία, όταν τραμπουκίζει σε όλες τις πρώην ανατολικές χώρες, όταν η Κίνα και η Ρωσία εισβάλλουν στην Αφρική στην Ασία και οπουδήποτε αλλού τα κεφάλαιά τους διατηρούν τον κρατικοφασιστικό νεοναζιστικό τους χαρακτήρα περισσότερο η λιγότερο συγκαλυμμένο. Το γεγονός ότι αυτή την εξάπλωση του νεοναζιστικού μονοπωλίου την προωθούν και τα δυτικά μονοπωλιακά κεφάλαι που σα σκυλιά πέφτουν στη λεία του μηδενικού σχεδόν κινέζικου μεροκάματου και των φτηνών κινεζικών προϊόντων  μέχρι να τους χτυπήσει την πόρτα ο πόλεμος, δεν αλλάζει τα πράγματα. Αυτό το γεγονός δείχνει απλά ότι μόνο το προλεταριάτο, το παγκόσμιο προλεταριάτο μπορεί να ενώνεται και να καθοδηγεί τους λαούς σε μια διεθνή πολιτική αντιμετώπισης του νεοναζισμού αφού δεν έχει κέρδη να λαμβάνει από αυτόν αλλά μόνο μείωση του εργατικού του μεροκάματου σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο βασικότερος λόγος που αυτό το μεροκάματο πέφτει στον καπιταλιστικό βορρά αλλά και στον βιομηχανικό τρίτο κόσμο είναι ο ανταγωνισμός από το κινέζικο μεροκάματο. Γιατί η βιομηχανία σε όλες αυτές τις χώρες μετακινείται σταδιακά προς τις χώρες με το φτηνότερο μεροκάματο και το κέντρο και ο βασικός λόγος διατήρησης αυτού του φτηνού μεροκάματου είναι η κινέζικη σοσιαλφασιστική δικτατορία. Αυτό δεν θέλουν ποτέ να το δουν όχι μόνο οι συνδικαλιστές του σοσιαλφασισμού στη Δύση (ψευτοκομμουνιστές, τροτσκιστές κλπ), αλλά και οι σοσιαλδημοκράτες συνδικαλιστές που είναι πουλημένοι στο μονοπωλιακό κεφάλαιο των χωρών τους το οποίο εξάγει παραγωγικό κεφάλαιο και προιόντα στην Κίνα. Όλοι αυτοί μιλάνε για αυξήσεις χωρίς να βάζουν σαν παράλληλο βασικό αίτημα τον πρώτο και κύριο όρο για να κατακτηθούν αυξήσεις στον βιομηχανικό βορρά. Αυτός είναι η βαριά φορολόγηση του κεφάλαιου που εξάγεται στην Κίνα και των εμπορευμάτων που εισάγεται από αυτήν όσο δεν υπάρχει σε αυτήν πολιτική και συνδικαλιστική δημοκρατία. Ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων χωρίς ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις, που σημαίνει χωρίς απεργιακό δικαίωμα στην Κίνα σημαίνει σήμερα δουλεία όχι μόνο για το κινέζικο αλλά και για το δυτικό και για το παγκόσμιο προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει και ένα άλλο πράγμα: ότι δεν μπορεί να είναι ελεύθερη η κίνηση κεφαλαιών και προιόντων ανάμεσα στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη ΕΕ όσο η Ελλάδα γίνεται παραγωγική βάση του κινέζικου κρατικοφασιστικού κεφάλαιου με όρους Κίνας, δηλαδή με όρους εργασίας σαν αυτούς που ζούν οι λιμενεργάτες της προβλήτας 2 της COSCO, δηλαδή με όρους απαγόρευσης του ελεύθερου συνδικαλισμού. Πρόκειται για όρους ακήρυχτης σοσιαλφασιστικής δικτατορίας που αν επιβληθούν οριστικά θα πρέπει η χώρα μας να ξωπεταχτεί από την ΕΕ για να μην κολλήσουν το φασισμό και την εξάρτησή της και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι απλό: η απ ευθείας παραχώρηση δημόσιου πλούτου στην Κίνα και στους άλλους ανατολικούς κρατικομονοπωλιστές, τα ειδικά προνόμια και οι ειδικές απαλλαγές σε αυτούς  τους κρατικομονοπωλιστές που δεν ισχύουν για άλλους καπιταλιστές σημαίνει και απ ευθείας παραχώρηση φτηνής εργατικής σάρκας με παραβίαση κάθε εργατικής νομοθεσίας και κάθε εργατικής κατάκτησης. Να γιατί ενδιαφέρει πολύ τους εργαζόμενους το ποιο κεφάλαιο και με ποιους όρους θα έρθει στη χώρα, να γιατί μόνο οι φίλοι του κινέζικου σοσιαλφασισμού αντεργάτες ηγέτες του ψευτοΚΚΕ λένε ότι δεν τους νοιάζει το ποιο κεφάλαιο καταλαμβάνει σήμερα εξ εφόδου τη χώρα.