"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

« ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ » ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ Ο ΑΡΧΙΑΠΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΝΔ

Αλλη χώρα, που να εμφανίζεται σαν δημοκρατική, στην οποία το άσπρο να γίνεται μαύρο με τέτοια ευκολία, χωρίς κανένας να έχει το θάρρος να μιλήσει τη γλώσσα της στοιχειώδους αλήθειας, δύσκολα θα βρει κανείς στον πλανήτη. Η αντιστροφή, η ψευδολογία, η καλλιέργεια της συλλογικής αμνησίας, όπως τις έχει τελειοποιήσει ο σοσιαλφασισμός, έχουν γίνει κανονικές επιστήμες στην Ελλάδα.

Η COSCO ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ ΔΟΥΛΟΚΤΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Οι πραγματικές συνέπειες για την εργατική τάξη και για τη χώρα από την παράδοση του λιμανιού του Πειραιά στους κινέζους σοσιαλιμπεριαλιστές δεν άργησαν και πολύ να έρθουν στο φως. Από τον Ιούνη, που η κρατική κινεζική εταιρεία Cosco αγόρασε την προβλήτα 2 μέσο της θυγατρικής της ΣΕΠ Α.Ε., ο χώρος αυτός εργασίας λειτουργεί με τους δικούς του κινεζικούς νόμους και όχι με βάση την ευρωπαϊκή – ή έστω την ελληνική – εργατική νομοθεσία. Οι εργαζόμενοι εκεί βιώνουν τη χειρότερη στη χώρα εκμετάλλευση και καταπίεση. Γράφει σχετικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 21/11:
«Πώς λειτουργεί στην πράξη το κινεζικό μοντέλο; Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco εργάζονται 300 χειριστές μηχανημάτων και εργατοτεχνίτες και 50 διοικητικοί. Το ωράριο των εργατοτεχνιτών είναι σπαστό. Κανείς δεν γράφει υπερωρία και όσοι εργάζονται πενθήμερο, περίπου οι μισοί, έχουν μηνιαίες αποδοχές γύρω στα 700 ευρώ. 

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Γιορτή νίκης των ιρανών πολιτικών προσφύγων στα Προπύλαια

Οι ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες έδωσαν στη νίκη τους, την κατάκτηση πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα, πανηγυρικό χαρακτήρα. Διοργάνωσαν λοιπόν μία εκδήλωση στα Προπύλαια την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου για να γιορτάσουν τη δικαίωση τους, και να επιβραβεύσουν την αντιφασιστική αλληλεγγύη των συμπαραστατών που συνεισέφεραν στη μεγάλη νίκη.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Μεγάλη νίκη των ιρανών πολιτικών προσφύγων απεργών πείνας

Πήραν όλοι πολιτικό άσυλο
Χτες αργά το βράδυ Τρίτη προς Τετάρτη 17 του Νοέμβρη μετά από 33 μέρες απεργίας πείνας και 78 μέρες διαμαρτυρίας στα Προπύλαια η κυβέρνηση παραχώρησε πολιτικό άσυλο σε όλους τους ιρανούς πολιτικούς πρόσφυγες, 50 συνολικά, μαζί με τα παιδιά τους.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Η ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΙΡΑΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα η εκδήλωση συμπαράστασης που διοργάνωσε η Επιτροπή Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων στα Προπύλαια, όπου είναι και ο χώρος της μεγάλης απεργίας πείνας τους που ήδη έχει φτάσει τις 31 μέρες. Θέμα της εκδήλωσης, που την πρακολούθησαν πάνω από 130 άτομα, ήταν οι αγωνιζόμενες ενάντια στο ισλαμοναζιστικό καθεστώς γυναίκες του Ιράν.

Ήταν η πρώτη ανοιχτή συγκέντρωση που την ευθύνη της διοργάνωσης ενάλαβαν οι ίδιοι οι ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες και όχι κάποιοι άλλοι που έχουν εμφανιστεί σαν συμπαραστάτες τους αλλά έχουν προβάλλλει τα δικά τους συνθήματα  και αιτήματα σαν αιτήματα και συνθήματα των απεργών πείνας. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στο ΣΕΚ σαν «Κίνηση - Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή», που το κεντρικό σύνθημα του για τα ανοιχτά σύνορα το φώναζε σε κάθε κοινή συγκέντρωση του με την Επιτροπή των Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβαρύνει τους ιρανούς πολιτικούς πρόσφυγες στα μάτια της ελληνικής κοινής γνώμης εμφανίζοντάς τους σας μέρος του οικονομικού μεταναστευτικού ζητήματος που συγκεντρώνει τόσες αντιθέσεις και όχι σαν μέρος του δημοκρατικού αντιφασιστικού αγώνα στο Ιράν και την Ελλάδα.

Η συγκέντρωση του Σαββάτου πραγματοποιήθηκε χωρίς φανφάρες και κούφια λόγια μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης με μια απλότητα- και θα λέγαμε μερικές φορές και με μια αδεξιότητα- που έχουν μόνο αυθεντικά κινήματα μη προστατευόμενα από το καθεστώς. Οι συγκεντρωμένοι είχαν μαζευτεί αυθόρμητα ολόγυρα από τους απεργούς πείνας δείχνοντας έτσι τη συμπαράστασή τους σε αυτούς.

Την συγκέντρωση άνοιξε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής των Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων στην Ελλάδα Ριμπουάρ Γκομπαντί ο οποίος εισήγαγε και τους άλλους ομιλητές. Ο Ριμπουάρ ανάλυσε τους λόγους για τους οποίους οι ίδιοι ζητάνε πολιτικό άσυλο και στη συνέχεια διάβασε ένα κείμενο-διακήρυξη των αγωνιζομένων εναντίον του ισλαμικού καθεστώτος ιρανίδων γυναικών.
Στη συνέχεια μίλησε σαν εκπρόσωπος των ελλήνων συμπαραστατών στους απεργούς ο σ. Η. Ζαφειρόπουλος ο οποίος ανέλυσε τους λόγους για τους οποίους σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς στην Ελλάδα έχει επιβάλει ένα τρομακτικό φράγμα σιωπής στην απεργία πείνας  των ιρανών πολιτικών προσφύγων. Ο σύντροφος κάλεσε τους έλληνες δημοκράτες να συμμετέχουν με συγκεκριμένο πρακτικό τρόπο στη δημιουργία ενός πλατιού κινήματος βάσης που θα μπορέσει να σπάσει αυτό το φράγμα για να πετύχουν οι ιρανοί απεργοί το στόχο τους. Είπε ότι όπως οι ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες, ενώ ανήκουν σε διαφορετικά πολιτικά ρεύματα κατάφεραν και ενώθηκαν πάνω σε δυο σημεία: καταγγελία του ιρανικού φασισμού, και καταγγελία της υποστήριξης του ελληνικού πολιτικού καθεστώτος στο ιρανικό, έτσι μπορούν να ενωθούν και οι δημοκράτες συμπαραστάτες.
Στη συνέχεια διαβάστηκε η κεντρική ομιλία, που ήταν ένα κείμενο της απεργού πείνας Μαντάνα Ντανεσνιά (η οποία λίγο μετά διακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου δέχτηκε θεραπεία με ορούς). Το κείμενο αναφερόταν στην ανυπόφορη κατάσταση των γυναικών στο Ιράν που χαρακτηρίζεται από το ότι δεν αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι με αξιοπρέπεια και ίσοι με τους άλλους. Η ίδια δεν μπορούσε  να διαβάσει το κείμενο αφού, όπως είναι γνωστό, έχει το στόμα της ραμμένο αλλά στάθηκε δίπλα στη σ. Ά. Παλαβιτσίνη που το διάβασε. Το κείμενο αυτό σκόρπισε μεγάλη συγκίνηση σε συνδυασμό με τη θέα της απεργού που δεν μπορούσε να σταθεί καλά όρθια αφού έχει πολύ αδυνατίσει. Αυτό έδειξε σε όλους όσοι είχαν την τύχη να είναι εκεί τις αστείρευτες δυνάμεις ενός λαού που πιστεύει στο δίκιο του. Τις ομιλίες έκλεισε ο ελληνοιρανός συμπαραστάτης του αγώνα Βαγγέλης Σαχ που ζήτησε τη μεγαλύτερη δυνατή συμπαράσταση του ελληνικού λαού. Ένα μικρό κάλεσμα διεθνούς συμπαράστασης στα αγγλικά για όσους ήταν ξένοι έκανε ο ιρανός δημοκράτης Ασκάν Ουσεφί.
Η συγκέντρωση παρόλο που έγινε με πολύ μικρό χρόνο προετοιμασίας εν τούτοις συσπείρωσε αρκετούς πολίτες, ιδιαίτερα φοιτητές που δεν είχαν ξαναέρθει κοντά στους πρόσφυγες άλλη φορά. Αυτή τους η ενέργεια έχει μια ιδιαίτερη αξία. Όλοι μας μείναμε συγκλονισμένοι από τη δύναμη και την αποφασιστικότητα αυτών των ανθρώπων και όλοι μας πήραμε κουράγιο από αυτή τους τη στάση. Μερικοί μας είπαν ότι ανησύχησαν βαθιά από την φρικτή σιωπή του ελληνικού πολιτικού κόσμου και αναρωτήθηκαν για τα βάσανα που περιμένουν τον ελληνικό λαό αν οι ένοχοι δεσμοί Αθήνας Τεχεράνης δυναμώσουν.
Οι ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες πρέπει οπωσδήποτε να αποσπάσουν το πολιτικό άσυλο που δικαιούνται και εμείς να σταθούμε δίπλα τους για να μην χρειαστεί αυτοί οι σπουδαίοι αγωνιστές της δημοκρατίας να επιβάλλουν ανεπίστρεπτες βλάβες στην υγεία τους!

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΦΑΙΟΚΟΚΚΙΝΗ ΑΠΕΙΛΗ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙΣΤΕΣ

Μια πρώτη εκτίμηση για το εκλογικό αποτέλεσμα
Φαίνεται ότι η ουσία αυτού του εκλογικού αποτελέσματος είναι η εξής: Η πολιτική ζωή έκανε ένα ανησυχητικό βήμα προς το φαιοκόκκινο φασισμό αλλά αυτό είναι σχετικά διστακτικό, πράγμα που σημαίνει ότι δίνεται ακόμα χρόνος στους δημοκράτες για να εμποδίσουν ένα πιο αποφασιστικό δεύτερο βήμα.
Αυτό το πρώτο βήμα έχει τρείς όψεις:
Η πιο τεράτωδης όψη του είναι ότι το 5,3% των ψηφοφόρων της Αθήνας... 

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΜΕ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Κανιβαλικό παιχνίδι με τη ζωή της χώρας
Για τρίτη φορά μέσα σε τρία χρόνια πάμε σε πανελλαδικές εκλογές πολιτικής ανωμαλίας. Το 2007 πήγαμε σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές εξαναγκασμένες από εκτεταμένους μεθοδικούς εμπρησμούς που είχαν σαν άμεσο στόχο μαζικές απανθρακώσεις ανθρώπων και σαμποτάζ στρατηγικών τουριστικών επενδύσεων. 

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΙΡΑΝΗ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ


Τη Δευτέρα το βράδυ, 1 του Νοέμβρη, στις 9.30μμ, σημειώθηκε τραμπούκικη τρομοκρατική επίθεση στην Ιρανή απεργό πείνας Μαντάνα Ντανεσνιά, που έχει ραμμένο το στόμα της. Συγκεκριμένα,  ενώ η Μαντάνα έβγαινε από το σπίτι της όπου είχε πάει για να αλλάξει, και επέστρεφε στο χώρο της απεργίας πείνας στα Προπύλαια, μαζί με το σύζυγό της, δύο επιβαίνοντες σε μηχανάκι που φορούσαν κράνος την πλησίασαν, τη χτύπησαν με ρόπαλο και απομακρύνθηκαν. Η Μαντάνα τραυματίστηκε  στην ωμοπλάτη και στο πρόσωπο και έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο «Γιώργος Γεννηματάς» - Γενικό Κρατικό Αθηνών.
Πρόκειται για τη δεύτερη μέσα σε τρεις μέρες επίθεση που σημειώνεται ενάντια στους απεργούς πείνας, μετά τον εμπρηστικό μηχανισμό που εκτοξεύτηκε από αγνώστους στις 30 του Οχτώβρη στις 3 και 30 το πρωί, στο χώρο της απεργίας πείνας.
Προπύλαια, 2 Νοεμβρίου 2010
Επιτροπή Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων στην Ελλάδα

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΑΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Μαύρο στους φαιοκόκκινους.
Ακυρο με το όνομα της ΟΑΚΚΕ παντού στον πρώτο γύρο

Πολλοί δημοκράτες, κι ακόμα περισσότερο οι πιο προοδευτικοί απ’ αυτούς, προβληματίζονται