Έχουμε γράψει πολλές φορές για τη μέθοδο των επιλεκτικών ή ανύπαρκτων σκανδάλων που χρησιμοποιούν οι ηγεσίες του πεντακομματικού καθεστώτος για να εκκαθαρίσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, δηλαδή αυτούς που εμποδίζουν σ’ ένα βαθμό στην πολιτική της υποδούλωσης της χώρας στο ρωσοκινέζικο ιμπεριαλιστικό άξονα. Για το περίφημο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου είχαμε γράψει ήδη από το 2008 ότι δεν υπήρχε κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει σκάνδαλο και ότι ήταν μία υπόθεση πολιτικής εκκαθάρισης της ΝΔ που τότε ήταν στην κυβέρνηση από ευρωπαιόφιλα στελέχη της. Πρόσφατα ήρθαν στο φως εκθέσεις του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών και διεθνών οίκων που όλες συμφωνούν ότι δεν υπήρχε καμία ζημία του ελληνικού δημοσίου! Και όμως η διερεύνηση του «σκανδάλου» συνεχίζεται με αμείωτο ζήλο στην προανακριτική επιτροπή. Ο Σαμαράς επέλεξε τη βολική μέθοδο της αποχώρησης για να μην υποχρεωθεί να υπερασπίσει τα καρατομημένα από τον Καραμανλή στελέχη της ΝΔ, τα περίφημα «βαρίδια», και αρνείται να τους δεχτεί πίσω.
Από την άλλη ο εξαφανισμένος Καραμανλής κάτω από την πίεση των βουλευτών της ΝΔ που έφεραν στο φως αυτές τις εκθέσεις, έστειλε μία «επιστολή» στην προανακριτική επιτροπή στην οποία όχι μόνο δεν κάνει καμία καταγγελία για πολιτικές διώξεις, ούτε καταδικάζει σα λανθασμένες τις αποφάσεις του για απομάκρυνση των «βατοπεδινών» από την κυβέρνηση και για αποκλεισμό τους στη συνέχεια από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ., ενισχύοντας τον Σαμαρά στην πολιτική της εκκαθάρισής τους που στην ουσία ο ίδιος ξεκίνησε αποδεχόμενος ότι υπήρξε σκάνδαλο και ζητώντας γι αυτό συγνώμη από το λαό.
Θυμίζουμε ότι τόσο η πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και η άνοδος του Σαμαρά στην ηγεσία της πάτησαν πάνω στα σκάνδαλα και ιδιαίτερα στο ανύπαρκτο του Βατοπεδίου, όπως ήταν και αυτό του Ζαχόπουλου όπως και αυτό του Παυλίδη. Αμέσως μετά την εκλογή του Σαμαρά συγκλήθηκε ένα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών στο οποίο συμφώνησαν όλοι να δώσουν τον «ανένδοτο» ενάντια στη διαφθορά και με διακομματική συμφωνία προχώρησαν οι εξεταστικές επιτροπές για Βατοπέδι, Siemens και ομόλογα. Στον «ανένδοτο» αυτό επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο: εξετάζονται μόνο τα στοιχεία που εξυπηρετούν την επιλεκτική στοχοποίηση προσώπων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του σκανδάλου Siemens όπου έχει σβηστεί με μπλάνκο το σκέλος Ιντρακόμ (εδώ πρόκειται για πραγματικό ανένδοτο υπέρ της Ιντρακόμ), και όπου η εξέταση βρήκε δύο μόνο ενόχους, δύο ανθρώπους που όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι λειτούργησαν σαν ενδιάμεσοι, τους Μαντέλη και Τσουκάτο. Παράλληλα ετοιμάζεται η εξεταστική για την οικονομία (!!!) που θα φτάσει μέχρι και την εποχή Σημίτη, οπότε θα ολοκληρωθεί η εκκαθάριση της φιλοευρωπαϊκής – αναπτυξιακής τάσης στο ΠΑΣΟΚ στην οποία εντάσσονται και οι δύο τελευταίοι. Ο ίδιος ο Σημίτης μένει στο απυρόβλητο γιατί συντάσσεται με τις ρωσόδουλες ηγεσίες του πεντακομματικού καθεστώτος.
Το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται τώρα και με τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης του Βατοπεδίου δηλαδή με τους πέντε που παραπέμφθηκαν στην προανακριτική Ρουσόπουλο, Βουλγαράκη, Δούκα, Μπασιάκο, Κοντό και τον έκτο που προέκυψε στην πορεία, δηλαδή τον συνεργάτη του πρωθυπουργικού γραφείου του Καραμανλή, Αγγέλου. Κι εδώ σημειώνεται το παράδοξο, ο Καραμανλής να μένει στο απυρόβλητο κάτω από τη διακομματική ασπίδα προστασίας, ενώ οι πέντε υπουργοί του διώκονται και το δεξί του χέρι ο Αγγέλου, απειλείται να οδηγηθεί στο κελί με την επιβολή υπέρογκων ποσών εγγυήσεων!!!
Οι πραγματογνωμοσύνες μπήκαν στο αρχείο!!!
Για τις εκθέσεις της εκτίμησης της ζημίας του Δημοσίου από τις ανταλλαγές των ακινήτων είναι αποκαλυπτικό το ρεπορτάζ της Ιωάννας Μάνδρου στην Καθημερινή με τίτλο «Σκάνδαλο φούσκα» (οι υπογραμμίσεις δικές μας): «Έως σήμερα κι ενώ η Δικαιοσύνη και αρμόδιες επιτροπές της Βουλής –δύο εξεταστικές και μία προανακριτική– ερευνούν τα πάντα γύρω από το Βατοπέδι και τις «ιερές» ανταλλαγές, έχουν συνταχθεί τρεις, συνολικά, αναλυτικές εκθέσεις με τις οποίες αποτιμάται η αξία των ακινήτων που αντηλλάγησαν. Και τα τρία αυτά πορίσματα, μέχρι σήμερα, δεν έχουν ανατραπεί από νεότερη πραγματογνωμοσύνη και ανήκουν στα βασικά έγγραφα της σχετικής δικογραφίας. Πρόκειται για δύο πολυσέλιδες εκθέσεις που έχουν συνταχθεί από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών (ΣΟΕ) με την τήρηση, όπως αναφέρεται, «των διεθνών επιστημονικών προτύπων εκτίμησης» και έχουν αποτιμηθεί ένα προς ένα όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που αντηλλάγησαν. Οι εκθέσεις αυτές επανελέγχθηκαν από τρίτο ανεξάρτητο εκτιμητικό οίκο, που ανέλαβε την υποχρέωση να κρίνει αν το συμπέρασμα του ΣΟΕ περί μη υπάρξεως ζημίας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ο οίκος αυτός («Amerikan Appraisal») προχώρησε σε επανεκτίμηση και κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα. Στη συνέχεια, όταν η υπόθεση Βατοπεδίου έλαβε τεράστιες διαστάσεις, το ΣΟΕ διενήργησε δύο εσωτερικούς ελέγχους προκειμένου να διαπιστωθεί η ορθότητα των εκτιμήσεών του και η αντικειμενικότητα στην προσέγγιση του όλου θέματος. Σε αναφορά που συνετάγη από την Ολομέλεια του Σώματος και απεστάλη στη Δικαιοσύνη αναφέρεται επί λέξει πως «ο έλεγχος ολοκληρώθηκε και από τα τελικά συμπεράσματά του προκύπτει η απόλυτη ορθότητα των εκτιμήσεων του ΣΟΕ». Πέραν όμως των τριών πορισμάτων, τα οποία αξιολογούνται από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές και η Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης με έγγραφό της προς τη Δικαιοσύνη, σχετικά με το ερώτημα που κλήθηκε να απαντήσει για το αν το Δημόσιο υπέστη ζημία από τις ανταλλαγές, δίνει αρνητική απάντηση και στο πόρισμά της δεν ανατρέπει τα δεδομένα.
«Δεν δυνάμεθα», αναφέρει το πόρισμα Ρακιντζή, «να απαντήσουμε αν τελικά το Δημόσιο ζημιώθηκε και κατά ποιο ποσό από τις εν λόγω ανταλλαγές…». Στη συνέχεια υπήρξαν έγγραφα προς το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να διαταχθεί νέα πραγματογνωμοσύνη για το θέμα της ζημίας του Δημοσίου στην υπόθεση του Βατοπεδίου, δίχως έως σήμερα, παρά τις αλλεπάλληλες συζητήσεις στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις να έχει προκληθεί νέα επανεκτίμηση που να δίδει άλλη εικόνα για το θέμα».
Η ύπαρξη αυτών των εκτιμήσεων ήρθαν στο φως με μία επιστολή που έστειλε την 1/7/2010 το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών προς τον πρόεδρο της επιτροπής, με την οποία επισημαίνεται ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα πορίσματα που συμπίπτουν στις εκτιμήσεις τους ως προς την αξία των εκτάσεων που ανταλλάχθηκαν. Τα στοιχεία αυτά κατάθεσαν στον πρόεδρο του Αρείου Πάγου στο τέλος Ιούλη ο γραμματέας της ΝΔ Λυκουρέντζος και το μέλος της προανακριτικής επιτροπής Στυλιανίδης καταγγέλλοντας ότι το ΠΑΣΟΚ αποσιώπησε την επανεκτίμηση του ΣΟΕ που έγινε το 2009 όπως και τα πορίσματα ορκωτών λογιστών και διεθνών οίκων από τα οποία δεν προκύπτει καμία υποτιμολόγηση, ή υπερτιμολόγηση της δημόσιας περιουσίας.
Πρόκειται για την αντίδραση ενός τμήματος της ΝΔ στις συνοπτικές διαδικασίες της εξόντωσης του Αγγέλου για την εμπλοκή του στο Βατοπέδι, και συγκεκριμένα στην επιβολή από την ανακρίτρια της υπόθεσης της υπέρογκης εγγύησης των 400.000 Ευρώ που τον οδηγούσε κατευθείαν στο κελί που τελικά μειώθηκε στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 150.000 Ευρώ!!! Μετά την αποκάλυψη των στοιχείων αυτών, ο Ρουσόπουλος κατάγγειλε τη δίωξη σαν πολιτική. Σε υπόμνημα του αναφέρει ότι «οι μέχρι τώρα κοινοβουλευτικές διαδικασίες διερεύνησης της επίμαχης υπόθεσης εμφανίζουν όλα τα χαρακτηριστικά πολιτικής δίωξης».
Πράγματι τώρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρόκειται για πολιτικές διώξεις. Γιατί ενάντια στα στοιχεία που υπάρχουν για την υπόθεση, το ΠΑΣΟΚ, το ψευτοΚΚΕ, ο ΣΥΝ και ο Κουβέλης συνεχίζουν να διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει σκάνδαλο. Μαζί τους συντάσσεται δραστήρια ο Σαμαράς με το να αντιτίθεται στην επιστροφή στη ΝΔ των εμπλεκόμενων στο Βατοπέδι. Σε ομιλία του στην Καστοριά απάντησε σε διάφορες τοποθετήσεις για επιστροφή των βατοπεδινών λέγοντας ότι: «η ΝΔ αποτελεί ταυτόχρονα συνέχεια και τομή σε σχέση με το παρελθόν της, έχει απορρίψει σοβαρά λάθη και βαρίδια, και τώρα κοιτάζει μπροστά».
Ο Καραμανλής τον διευκόλυνε διαρρέοντας την ενόχλησή του για τα σενάρια που αφορούν τη δική του επιστροφή στην δραστήρια πολιτική! Η διαφορά βέβαια του Καραμανλή από τους υπόλοιπους είναι, όπως είπαν και οι φιλικοί σε αυτόν βουλευτές σε ρόλο γραμματοκομιστή, ότι «O Κώστας Καραμανλής αποχώρησε οικειοθελώς από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος που υπηρέτησε όλη του τη ζωή». Οι άλλοι όμως δεν έφυγαν οικειοθελώς, έφυγαν με κλωτσιές. Ο Καραμανλής τώρα βάζει στη θέση του διασπαστή όποιον ζητάει την επιστροφή του αφού πάλι μέσω άλλων διαμηνύει ότι η επιστροφή «θα έβλαπτε την ενότητα και τη νικηφόρα πορεία του κόμματος υπό τη νέα του ηγεσία»!!!!! Στο μεταξύ η διαγραμμένη Μπακογιάννη παρακολουθεί όπως πάντα αμήχανη και άβουλη τις σημαντικές εξελίξεις, δηλαδή δεν παίρνει θέση για το δικαίωμα της επιστροφής των συκοφαντημένων του Βατοπέδιου και δεν μπορεί να συγκροτήσει ακόμα το δικό της κόμμα και να τους καλέσει εκεί.
Βέβαια οι πέντε και ο Αγγέλου δεν είναι σε θέση ούτε να καταγγείλουν τους πιο πάνω ούτε να διαφωτίσουν το λαό για όσα έχουν γίνει, αφού και οι ίδιοι έχουν με τη σειρά τους σιωπήσει σε αντίστοιχες εκκαθαρίσεις και έχουν συνταχθεί με τις ηγεσίες τους.
Η μη επιστροφή των συκοφαντημένων στη ΝΔ είναι πιο μεγάλη, πιο ωμή, και γι αυτό πιο φασιστική δίωξη από την αρχική διαγραφή τους. Η άσκηση τέτοιων ωμών πολιτικών διώξεων από το καθεστώς ανοίγει το δρόμο για την γενικότερη επέλαση του φασισμού στη χώρα, και ιδιαίτερα η νεο- γκαιμπελική πρακτική του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος που περνάει μέσα από αυτές τις διώξεις. Είναι χαρακτηριστική ή δήλωση του εκπροσώπου της κυβερνητικής παράταξης Τσιρώνη στην επιτροπή. Όταν ρωτήθηκε πως θα προχωρήσει η επιτροπή σε πόρισμα χωρίς να ολοκληρωθεί η νέα πραγματογνωμοσύνη που διατάχθηκε τώρα για να κρίνει την αξιοπιστία όλων των προηγούμενων (!), διατύπωσε την εξής πρωτοφανή θέση: «η ζημία του Δημοσίου είναι δεδομένη, με βάση την άποψη που έχει η πλειοψηφία της επιτροπής ότι η λίμνη και οι παρόχθιες εκτάσεις ανήκουν στο Δημόσιο και, συνεπώς, η ζημία του ελληνικού Δημοσίου ισούται προς την αξία των ακινήτων που δόθηκαν στη Μονή και τα οποία το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών εκτιμά κατ’ ελάχιστον σε 110 εκατομμύρια ευρώ» (Καθημερινή, 30/09/2010).
Δηλαδή, εφόσον η «πλειοψηφία έχει άποψη» σε διακομματικό επίπεδο, οι πραγματογνωμοσύνες, τα συμβόλαια, οι υπουργικές αποφάσεις, οι γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων οργάνων και τα δικαστήρια πάνε στα σκουπίδια… Κάπως έτσι λειτουργούσαν όλες οι κοινοβουλετικές δικατορίες του πλανήτη, δηλαδή τα υποδουλωμένα σε έναν δικτάτορα κοινοβούλια έτσι και τα «λαϊκά» δικαστήρια του Χίτλερ. Μόνο που εδώ αντί για Φύρερ έχουμε τη δικακτορία της «διακομματικής πλειοψηφίας», δηλαδή του ρωσόδουλου συντονιστικού κορυφής.
Η δημαγωγία του σοσιαλφασισμού για την εκκλησιαστική περιουσία στην υπηρεσία του Κρεμλίνου
Η παραπάνω τοποθέτηση του Τσιρώνη επαναλαμβάνει τη γνωστή σοσιαλφασιστική δημαγωγία που ξεκίνησε από τον ΣΥΝ και απηχεί στην «άποψη της πλειοψηφίας» ότι η εκκλησιαστική περιουσία «ανήκει στο λαό», δηλαδή κατά επέκταση στο «ελληνικό Δημόσιο».
Είχαμε γράψει σε άρθρο μας για το Βατοπέδι στη Νέα Ανατολή, φ. 438, Οκτώβρης 2008: «Η ιδιοκτησία αυτή έχει φεουδαρχική προέλευση και είναι στη φύση κάθε δημοκρατικής μεταρρύθμισης να δημεύει κάθε φεουδαρχική ιδιοκτησία, οπότε και την εκκλησιαστική, που είναι μάλιστα η κατεξοχήν φεουδαρχικής προέλευσης ιδιοκτησία στη σύγχρονη Ελλάδα. Αλλά το ελληνικό κράτος δε δήμευσε ποτέ καμιά εκκλησιαστική φεουδαρχικής προέλευσης ιδιοκτησία, γιατί ποτέ η αστική τάξη δεν έκανε στη χώρα αυτή μια δημοκρατική επανάσταση, και ακόμα πιο πολύ γιατί ποτέ δε συγκρούστηκε με την Εκκλησία από πραγματική δημοκρατική σκοπιά. Αν ήθελε το κράτος και τα κόμματα να κάνουν έστω τώρα μια όψιμη δημοκρατική μεταρρύθμιση και να κατασχέσουν την φεουδαρχικής προέλευσης εκκλησιαστική περιουσία, θα έπρεπε να το κάνουν για όλην ανεξαίρετα την εκκλησιαστική περιουσία αυτής της φύσης και όχι επιλεκτικά σε μία ή σε δυο περιπτώσεις, όπως αυτό συμφέρει σε ειδικές μερίδες της Εκκλησίας, της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού…
Το να αφαιρεί μια κρατικοκομματική εξουσία στο όνομα του «αστικοδημοκρατισμού» τη φεουδαρχικής προέλευσης περιουσία μόνο ενός επιλεγμένου εκκλησιαστικού ιδιοκτήτη και όχι κάθε άλλου είναι μια άλλη μορφή της επίσης επιλεκτικής, αλλά «σοσιαλιστικού» τύπου αφαίρεσης της ζωής ή της περιουσίας ενός συγκεκριμένου βιομήχανου καπιταλιστή και κανενός άλλου. Τέτοιες επιλεκτικές εκκαθαρίσεις το 17νοεμβρίτικο βαθύ καθεστώς τις έχει επιχειρήσει ενάντια σε δυτικόφιλους αστούς τύπου Αγγελόπουλου, Αθανασιάδη, Περατικού κτλ., αλλά ποτέ ενάντια σε ρωσόδουλους τύπου Κόκκαλη και Μπόμπολα…
Το επιλεκτικό «κίνημα ηθικής» ενάντια στο Βατοπέδιο στηρίζεται στην εξίσου φασιστική αρχή της προστασίας της «ιερής» κρατικής περιουσίας, που είναι υποτίθεται τέτοια όχι για άλλους λόγους, αλλά γιατί τάχα ως κρατική ανήκει στον λαό. Αυτή η αρχή της δήθεν «λαϊκής» κρατικής γης στις συνθήκες της απόλυτης αστικής κυριαρχίας στο κράτος στην καλύτερη περίπτωση είναι κούφιες κουβέντες και στη χειρότερη φασισμός. Γιατί η αρχή αυτή μετατρέπεται σε κινητήρια δύναμη της φασιστικής πολιτικής μόνο όταν οι καταπατητές της ιερής «λαϊκής» γης είναι μη αρεστοί στο βαθύ καθεστώς».
Η εκτίμησή μας ήταν τότε ότι η επιλεκτική επίθεση στη συγκεκριμένη Μονή του Βατοπεδίου δεν είχε καθόλου να κάνει με την απόδοση της περιουσίας της στο δημόσιο αλλά με την παράδοση της στο καθεστώς Πούτιν και πρόκειται για χέρι βοηθείας στη Ρωσία για να πάρει υπό τον έλεγχο της το Άγιο Όρος. Γράφαμε γι’ αυτό: «Δεν είναι τυχαίο το ότι το «σκάνδαλο» της μονής Βατοπεδίου ξέσπασε με τη μεγαλύτερη ένταση αυτή την περίοδο που ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει αρχίσει να υποχωρεί στις πιέσεις της πουτινικής Ρωσίας και έχει δεσμευτεί στο Κίεβο να διαπραγματευτεί συνολικά τις απαιτήσεις του Πατριαρχείου Μόσχας. Το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου κατασκευάστηκε καταρχάς από το πεντακομματικό καθεστώς για να υπονομεύσει την επιρροή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον ορθόδοξο κόσμο, αφού η μονή Βατοπεδίου είναι το πιο σημαντικό στήριγμα του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Άγιο όρος και ίσως σε όλη την Ελλάδα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι η Ρωσία του Πούτιν και ο ίδιος ο Πούτιν επικεντρώνουν την προσπάθειά τους να βάλουν πόδι στο Άγιο Όρος ελέγχοντας πρώτα και κύρια τη Μονή Βατοπεδίου, που εδώ και καιρό αντιστέκεται σε αυτά τα σχέδια. Παράλληλα, αλλά μόνο καθ’ οδόν της εξέλιξής του, το «σκάνδαλο» Βατοπεδίου χρησιμοποιήθηκε για να εκκαθαριστούν ή να αχρηστευτούν πολιτικά εν ενεργεία και πρώην πολιτικά στελέχη. Πρώτη φορά, αποχαλινωμένο όσο ποτέ άλλοτε το πεντακομματικό καθεστώς εκκαθαρίζει μαζικά κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που αντιστέκονται συνειδητά ή ασυνείδητα στην καραμανλική πολιτική υποταγής στην πουτινική Ρωσία».
Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε πλήρως από το ταξίδι που έκανε στη Ρωσία το κεντρικό πρόσωπο της υπόθεσης, ο ηγούμενος Εφραίμ. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του εκκλησιαστικού πρακτορείου ειδήσεων «Rομφαία» (www.romfea.gr): “Tην Τετάρτη 20 Μαΐου 2009, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, Αρχιμ. Εφραίμ, είχε προσωπική συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Δημοκρατίας κ. Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Η συνάντηση του Ηγούμενου της Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ με τον Πρόεδρο της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ, έγινε στο Προεδρικό γραφείο του Κρεμλίνου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Να αναφερθεί πως, η συνάντηση του Αρχιμ. Εφραίμ και του κ. Μεντβέντεφ, διήρκησε πάνω από δύο ώρες, και πραγματοποιήθηκε σε πολύ ζεστό και φιλικό κλίμα. Ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου κ. Εφραίμ, μιλώντας χθες σε φοιτητές της Θεολογικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης, περιέγραψε μετά από ερώτηση που δέχθηκε, με δύο λόγια την συνάντηση που είχε. Συγκεκριμένα ο Αρχιμ. Εφραίμ ανέφερε «Ομολογώ ότι είμαι εντυπωσιασμένος από τον Πρόεδρο σας. Μίλησα μαζί του δύο ολόκληρες ώρες. Στο πρόσωπο του Προέδρου είδα έναν άνθρωπο πιστό, έναν άνθρωπο που αγαπά πάρα πολύ την πατρίδα του, επίσης είδα έναν άνθρωπο που αγαπά την εκκλησία και τον κλήρο». Σε άλλη ερώτηση για τις συγκρούσεις μεταξύ ρώσων και ελλήνων μοναχών στο Άγιο Όρος απάντησε: «Υπάρχουν κάποιοι ανόητοι Έλληνες και κάποιο ανόητοι Ρώσοι… Υπάρχει αγάπη ανάμεσα στο ρώσικο, σέρβικο και ελληνικό λαό και όλους τους διαμένοντες στο Άγιο Όρος».
Μετά από αυτό το ταξίδι έπεσε τελείως ο θόρυβος γύρω από το πρόσωπο του. Και ενώ στον Αγγέλου μπαίνουν περιοριστικοί όροι ύψους 400.000 Ευρώ, ο Εφραίμ φαίνεται να έχει ξαναβρεί τη γαλήνη του, όχι την ουράνια γαλήνη αλλά αυτή που του εξασφάλισε το Κρεμλίνο!
Έτσι λοιπόν είδε το θείο φως ο Εφραίμ στο πρόσωπο του Μεντβέντεφ και αυτό ήταν το κεντρικό υπερασπιστικό του επιχείρημα όταν κλήθηκε να καταθέσει στην εξεταστική επιτροπή για το Βατοπέδι στα τέλη Απρίλη. Στην ειδησεογραφική πύλη “newsit.gr” (28/4) διαβάζουμε το χαρακτηριστικό απόσπασμα της κατάθεσης του: «Πηγαίνουμε στην Ρωσία και με φωνάζει ο Μεντβέντεφ να με δει, διότι έχει κάποιο πρόβλημα και πάω και μιλώ δυο ώρες μαζί του. Δεν είναι αίγλη της Ελλάδος αυτή; Είναι αίγλη δική μου; Έρχεται ο Κάρολος της Αγγλίας και έρχεται εκεί ένα τέτοιο πρόσωπο και κάθεται τόσες μέρες μαζί μου και συνεχώς συζητά πνευματικά. Αυτό δεν είναι αίγλη της Ελλάδος; Δεν είναι μια παρουσία της Ελλάδος; Πηγαίνουμε στη Ρωσία, πηγαίνουμε στη Ρουμανία, πηγαίνουμε στη Βουλγαρία και πηγαίνουμε σε τόσα μέρη. Επήγα τον περασμένο χρόνο στη Ρωσία, έκανα σε μια βδομάδα τριάντα πέντε ομιλίες. Δεν είναι μια παρουσία της Ελλάδος; Δεν είναι παρουσία του Αγίου Όρους; Πήγα εκεί για να πάρω χρήματα; Ή κολλάει η ψυχή μου ένα δευτερόλεπτο στο χρήμα;» αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά». Ποια προβλήματα του Μεντβέντεφ έλυσε στη δίωρη συνάντηση τους δεν τον ρώτησε κανείς. Έχει ένα πρόβλημα ο Μεντβέντεφ και τρέχει ο Εφραίμ να του το λύσει. Και αυτά λέγονται μπροστά σε βουλευτές που τα ακούνε άπραγοι. Ο πολιτικός εκπρόσωπος υπερδύναμης που έχει αξιώσεις στο Άγιο Όρος συναντάει τον ηγούμενο που κατηγορείται για καταπάτηση δημόσιας υπηρεσίας στο Άγιο Όρος τη στιγμή που το σκάνδαλο βρίσκεται στο απόγειο του, μιλάνε για δύο ώρες, και δεν ασχολείται κανείς!
Να λοιπόν που κερδίζει αίγλη η Ελλάδα όταν ο ορθόδοξος κλήρος λύνει τα προβλήματα του Μεντβέντεφ, και να πως αποδεικνύει κανείς στις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής ότι δεν είναι φιλοχρήματος ή διεφθαρμένος.
Αυτά είναι αποδεικτικά στοιχεία χρήσιμα για αθώωση και όχι οι πραγματογνωμοσύνες ελεγκτικών σωμάτων και διεθνών οίκων που το ρωσόδουλο σοσιαλφασιστικό καθεστώς τα κάνει κονφετί!
Οι μεθοδεύσεις του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος με το «σκάνδαλο»
Η σύμπλευση Εφραίμ και Πατριαρχείου Μόσχας ήταν ο πρώτος στόχος του καθεστώτος όταν δημιούργησε το υποτιθέμενο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Να θυμίσουμε ότι στη μονή αυτή βρίσκεται η σκήτη του Αγίου Ανδρέα στην οποία η Ρωσία του Πούτιν έχει εγείρει έντονα αξιώσεις γιατί είχε κατασκευαστεί με χρήματα του τσάρου και κατοικούσαν σ' αυτή ρώσοι μοναχοί. Η είσοδος της Ρωσίας στη σκήτη του Αγίου Ανδρέα και από εκεί στο Βατοπέδι που είναι η καρδιά όλου του Αγίου Όρους είναι το μεγαλύτερο βήμα του σοσιαλιμπεριαλισμού για να ελέγξει πολιτικά και θρησκευτικά αυτήν την περιοχή που θεωρείται η κιβωτός της Ορθοδοξίας. Αυτός ο έλεγχος σημαίνει τελικά κυριαρχία του πατριαρχείου της Μόσχας, δηλαδή της Ρωσίας πάνω στο Φανάρι, δηλαδή πάνω στην παγκόσμια ορθοδοξία. Ο Εφραίμ πιστός ως πριν το σκάνδαλο στο Φανάρι και στο Βαρθολομαίο έγινε μετά τόσο ευάλωτος πολιτικά, ηθικά και ίσως και ποινικά ώστε εύκολα έπεσε στα δίχτυα «προστασίας» των εκβιαστών του Κρεμλίνου. Να γιατί τώρα δείχνει κατανόηση ο Εφραίμ στις αξιώσεις της Ρωσίας. Γι' αυτό τώρα ξαφνικά ανακαλύπτεται ότι το σκάνδαλο του Βατοπεδίου είναι μη σκάνδαλο ώστε να μπορεί αυτός να είναι ο οικοδεσπότης του Πούτιν στη μελλοντική επίσκεψή του στο Άγιο Όρος.
Βέβαια το ότι δεν είναι σκάνδαλο το λέει προς το παρόν μόνο η ΝΔ. Οι υπόλοιποι λένε ότι είναι σκάνδαλο αλλά με την άκρη των χειλιών τους (ενώ το ΛΑΟΣ πατάει σε δύο βάρκες). Δηλαδή, ενώ ως τώρα λέγανε ότι η καρδιά του σκανδάλου ήταν στις άνισες ανταλλαγές της Βισθωνίδας με τα οικόπεδα του δημοσίου τώρα λένε ότι το σκάνδαλο είναι ότι η Βισθωνίδα ανήκει κανονικά στο Δημόσιο και όχι στη Μονή πράγμα όμως που με τίποτα δεν ισχύει νομικά. Γιατί λένε ότι είναι σκάνδαλο αλλά με την άκρη των χειλιών τους; Το λένε γιατί θέλουν από τη μια να είναι ελάχιστα σκάνδαλο ώστε να αθωωθεί ο Εφραίμ και να μπορεί αυτός και ο πρώην κνίτης Αρσένιος να υπηρετήσουν σαν αξιοπρεπείς άνθρωποι τον τσάρο Πούτιν όταν αυτοί βάλουν πόδι στη Μονή, ενώ από την άλλη θέλουν να είναι αρκετά σκάνδαλο ώστε να μην αθωωθούν ποτέ πολιτικά και να μην μπορέσουν ποτέ να επιστρέψουν στη ΝΔ και γενικότερα στην πολιτική ζωή οι ισχυροί μη ρωσόδουλοι πολιτικοί τύπου Βουλγαράκη και Ρουσόπουλου που εκκαθαρίστηκαν με το Βατοπέδι. Γι αυτό το σκάνδαλο πρέπει να γίνει μισό σκάνδαλο και ακόμα λιγότερο. Έτσι εξηγούνται και οι δηλώσεις του προέδρου της προανακριτικής επιτροπής Τσιρώνη ότι οι πραγματογνωμοσύνες θα είχαν νόημα «μονάχα αν η λίμνη Βιστωνίδα ανήκε στην Μονή Βατοπεδίου και εμείς ερευνούσαμε τις αξίες των οικοπέδων που ανταλλάχθηκαν με αυτή. Η λίμνη όμως, ανήκει στο Δημόσιο και οι υπουργοί του κ. Καραμανλή, παραιτήθηκαν από κερδισμένη δίκη, για να δοθούν στη συνέχεια στη Μονή Βατοπεδίου, τα καλύτερα οικόπεδα». Αυτή η δήλωση γίνεται όταν έχουν αναλωθεί τόνοι μελανιού και δεκάδες τηλεοπτικές ώρες στην τρομακτική ζημία εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ από την ανταλλαγή και μόνο και στο πως από τη διαφορά των αξιών εισπράχτηκαν μίζες. Έτσι μπορεί τώρα ο Καραμανλής να δηλώνει ότι «δεν υπάρχει σκάνδαλο» και να ενστερνίζεται και την ίδια θέση ο Σαμαράς, ενώ και οι δύο ταυτόχρονα επιμένουν στις κομματικές εκκαθαρίσεις που έγιναν λόγω σκανδάλου. Δηλαδή τα πράγματα δείχνουν ότι το καθεστώς θα επιδιώξει ένα κατηγορητήριο κατά των υπουργών του Καραμανλή ώστε να μπορεί ο Σαμαράς να μην τους δέχεται πίσω, αλλά στο κατηγορητήριο αυτό δεν θα περιλαμβάνεται ή θα αθωώνεται λόγω αμφιβολιών ο «νουθετημένος» Εφραίμ. Πρόκειται για πρωτοφανείς μεθοδεύσεις που δεν θα μπορούσαν να πετύχουν αν το σύνολο της ελληνικής πολιτικής ζωής δεν είχε διαβρωθεί τόσο πολύ ηθικά και πολιτικά από το σοσιαλφασισμό και τους πάτρωνες τους.
Θα έρθει η ώρα που αυτός ο λαός που στο όνομα του κάνει το καθεστώς όλα τα εγκλήματα του, θα καταδικάσει οριστικά και αμετάκλητα τους σοσιαλφασίστες λακέδες του ιμπεριαλισμού για όλα όσα τον αναγκάζουν να υποφέρει, υποτίθεται για το καλό του.
