"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Οχι στη ληστεία της ΔΕΗ και του λαού από τον κρατικοολιγάρχη του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ Καραγκουλέ

Έξω ο πρόεδρος της ΔΕΗ Ζερβός. Κάτω οι πουλημένοι συνδικαλιστές της που τώρα σιωπούν

O πρόεδρος της ΔΕΗ Α. Ζερβός αποτυγχάνει τελευταία σε επανειλημμένες συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου να πείσει το ΔΣ της ΔΕΗ για να εγκρίνει την αγορά πέντε εταιρειών με τρία αιολικά πάρκα σε λειτουργία και τρεις άδειες επίσης αιολικών πάρκων της  εταιρείας BCI του Δ. Καραγκουλέ. Ένα μέρος από το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ αντιστέκεται στις προτάσεις του Ζερβού θεωρώντας υπερβολικό το κέρδος της BCI όταν μάλιστα η ΔΕΗ, όπως λένε, δεν έχει και ανάγκη αυτή την αγορά. Η Ελευθεροτυπία στις 19/9/2010 αποκαλύπτει: «  Σε ό,τι αφορά τα τρία πάρκα που βρίσκονται σε λειτουργία, η BCIΣε ότι αφορά το κόστος των αδειών των τριών αιολικών: « Συγκεκριμένα ενώ το κόστος έκδοσης των αδειών που είχε η BCI υπολογίζεται συνολικά σε 150.000 ευρώ (50.000 ευρώ ανά άδεια), θα εισπράξει συνολικό τίμημα 27,5 εκατ. ευρώ  περίπου.  Επιπλέον προβλέπεται από τη σύμβαση ότι θα λάβει άλλα 9 εκατ. ευρώ για την επίβλεψη της κατασκευής των τριών πάρκων, ενώ θα πληρωθεί και για τις υπηρεσίες συντήρησης που θα παρέχει για μία δεκαετία. Σημειώνεται ότι για να προχωρήσει αυτή η επένδυση η ΔΕΗ Ανανεώσιμες πρέπει να συνεισφέρει 18,8 εκατ. ευρώ για την απαιτούμενη αύξηση κεφαλαίου και να αναλάβει άλλα 56,25 εκατ. ευρώ σε νέα δάνεια, γεγονός που ανεβάζει το συνολικό κόστος για τη ΔΕΗ σε 102,2 εκατ. ευρώ.»
 εμφανίζεται να έχει ξοδέψει περί τα 7 εκατ. ευρώ, ενώ θα εισπράξει σχεδόν τριπλάσιο τίμημα 17,3 εκατ. ευρώ.»
Από το δημοσίευμα βγαίνει το συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για πραγματική αγοραπωλησία αλλά για δωρεά του φαιοκόκκινου διακομματικού καθεστώτος στη BCI γιατί εδώ ο υποψήφιος αγοραστής, η ΔΕΗ, παλεύει με τον πρόεδρό της για να αγοράσει σε μια εξωφρενικά υψηλή «τιμή», τόσο υψηλή που η αγοραπωλησία μετατρέπεται στο αντίθετό της, σε δωρεά !!! Στην BCI όμως δίνουν από πάνω και την επίβλεψη της κατασκευής καθώς και την συντήρηση!! Δωρεάν χρήμα με πρόσχημα την αγοραπωλησία, καπάκι την ανάθεση επίβλεψης του έργου με πολλά επιπλέον εκατ ευρώ και επιπλέον συντήρηση του έργου από την BCI που θα επιβλέπει και στην κατασκευή του. Η μελλοντική συντήρηση του έργου δεν θα εκθέτει φυσικά ποτέ την επίβλεψη της κατασκευής!
Αν αυτή η χώρα ήταν χώρα του αστικού μισοδημοκρατισμού θα είχε ξεσπάσει αμέσως μετά το δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας η γενική κατακραυγή των ΜΜΕ, του λαού, της αντιπολίτευσης ακόμα και του κυβερνώντος κόμματος, των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ειδικότερα αυτών της ΔΕΗ. Όμως εδώ δεν διατυπώνεται η παραμικρή διαμαρτυρία από κανένα κόμμα και καμιά συνδικαλιστική οργάνωση που σημαίνει ότι εγκρίνουν στην πράξη το σκάνδαλο.
Η εξήγηση της γενικής σιωπής και της συγκάλυψης από τα έξι κόμματα τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και από τους ψευτοαριστερούς «προστάτες» του λαού το ψευτοΚΚΕ τον ΣΥΝ και την Δημοκρατική Αριστερά είναι απλή. Το κεφάλαιο του Καραγκουλέ, του παλιού αυτού κνίτη, πρώην μέλους του πολιτικού γραφείου του ψευτοΚΚΕ και στελέχους του ΣΥΝ, είναι δικό τους, ανατολικού τύπου κεφάλαιο και σαν τέτοιο είναι πολιτικό κεφάλαιο. Σαν παράδειγμα, η δωρεά χρήματος στην BCI που επιχειρεί το ελληνικό φαιοκόκκινο καθεστώς είναι κυρίως σχέση πολιτική. Στις καπιταλιστικές αγοραπωλησίες ο πωλητής θέλει να πουλάει ακριβά και ο αγοραστής να αγοράζει φτηνά και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει με την BCI και όλους τους ανατολικούς κρατικοολιγάρχες σ’ αυτή τη χώρα.
Με αφορμή την σκανδαλώδη αγορά που τις κυβερνητικές ευθύνες τις έχει ο Παπανδρέου και η υπουργός ενέργειας Μπιρμπίλη, αναλύουμε την περίπτωση Καραγκουλέ ως ένα ακόμα κλασικό παράδειγμα σχηματισμού και λειτουργίας του ανατολικού κρατικοολιγαρχικού κεφαλαίου στη χώρα. Και αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για να καταγγείλουμε το σκάνδαλο της BCI αλλά και γιατί κάθε ανατολικού τύπου κεφάλαιο όχι μόνο ταυτίζει την πολιτική με την οικονομική εξουσία αλλά υποτάσσει και τη δεύτερη στην πρώτη γι’ αυτό και είναι και η χειρότερη μορφή κεφαλαίου, η βάση κάθε δικτατορίας και κάθε φασισμού και ναζισμού.

H πρωταρχική συσσώρευση και λειτουργία του κεφαλαίου Καραγκουλέ  με πολιτικές διαδικασίες έξω από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό

Ο Καραγκουλές σε μια συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία το 1996, στα πρώτα χρόνια της επιχειρηματικής του δράσης στις πρώην ανατολικές χώρες, δίνει όλα τα στοιχεία για το πως συσσώρευσε τα αρχικά του κεφάλαια και για το πως ανοίγουν όλες οι πόρτες για «επιχειρήσεις» στους πρώην «συντρόφους». Η συνέντευξη αυτή του Καραγκουλέ που είχε δοθεί σε μια κρίση έπαρσης του παλιού κνίτη είναι στην πραγματικότητα και μια ωμή περιγραφή του πως γίνεται γενικά η πρωταρχική συσσώρευση και η λειτουργία του κεφαλαίου έξω από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, πως δηλαδή τα κεφάλαια των ανατολικού τύπου κρατικοολιγαρχών είναι άμεσα πολιτικά-κρατικά εξαρτημένα, πως κατασκευάζονται και πως λειτουργούν σαν πολιτικά κεφάλαια από την διεφθαρμένη κομματική νομενκλατούρα των ανατολικών χωρών που συνεχίζει να κρατάει τα βασικά πολιτικά πόστα σ’ αυτές τις χώρες και σήμερα. Λέει χαρακτηριστικά ο Δ. Καραγκουλές:
«Θυμάμαι την πρώτη μου συνάντηση με ένα σημαντικό βούλγαρο φαρμακοβιομήχανο, ο οποίος είχε διατελέσει επί χρόνια υπουργός και μέλος της KE του KK. Hταν κλειστός σαν σφίγγα και έλεγε χαρακτηριστικά ότι η βιομηχανία φαρμάκων στην Eλλάδα έχει καταστραφεί. Συζητούσε συνεργασία με Γερμανούς ή Σκανδιαναβούς, σε καμία όμως περίπτωση με Eλληνες. Οταν κάποιος του εξηγεί ότι υπήρξα για χρόνια μέλος του ΠΓ του KKE η στάση του απέναντί μου άλλαξε ριζικά. Tο κομματικό μου παρελθόν έπαιξε ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην επαγγελματική δράση σ' αυτές τις χώρες. Tο γεγονός ότι είχα αναδειχτεί, και μάλιστα τόσο νέος, στην ηγεσία του KKE προκαλούσε δέος και μετρούσε πολύ στην εκτίμησή τους. Aποδείχτηκε ότι είχα δυνατότητα επικοινωνίας με αξιωματούχους πρώην και νυν, όχι μόνο στο χώρο της αριστεράς αλλά και με αυτούς που ανήκαν σε συντηρητικά κόμματα. Tώρα έχουν επανέλθει πολλοί από τους πρώην κομμουνιστές στην εξουσία, με τους οποίους έχω πολύ καλή συνεργασία».
Σε ότι αφορά την πρωταρχική συσσώρευση κεφαλαίων στις επιχειρήσεις του Καραγκουλέ η δημοσιογράφος δίνει το δικό της σχόλιο σε απόλυτη αντιστοιχία προς τις δηλώσεις του ρωσόδουλου κρατικοολογάρχη: «Ο άνθρωπος που στήριξε το Δημήτρη Kαραγκουλέ στα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα στη Bουλγαρία ήταν ο πρώην οικονομικός σύμβουλος του Zίβκοφ και σημερινός πρύτανης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σόφιας.» ..«Tο κομμουνιστικό παρελθόν του έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως λέει ο ίδιος, στη νέα του καριέρα. Ο κυριότερος λόγος για το άνοιγμά του προς το Bορρά ήταν οι πολλές γνωριμίες που είχε, κληρονομιά από τον παλιό καλό κομμουνιστικό καιρό, με κομματικούς μεγαλοπαράγοντες της παλιάς αλλά και της τωρινής ηγεσίας αυτών των χωρών.
Το κεφάλαιο Καραγκουλέ σχηματίστηκε και λειτουργεί όπως και όλα τα κεφάλαια των ανατολικών κρατικοολιγαρχών έξω από τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, με κρατικές δωρεές και απ ευθείας αναθέσεις, και επομένως με απόλυτες πολιτικές εξαρτήσεις τέτοιου βαθμού που καταντούν τον κάθε ανατολικό κρατικοολιγάρχη αχυράνθρωπο και όργανο της πολιτικής των αφεντικών που τον κατασκεύασαν ως επιχειρηματία, δηλαδή των ρώσων σοσιαλιμπεριαλιστών στους οποίους ανήκει ψυχή και σώμα ο αχυράνθρωπος, όπως ανήκουν και οι πολιτικοί πράκτορες Παπαρήγα-Τσίπρας-Παπανδρέου κλπ.  Το κεφάλαιο της BCI, όπως και τα κεφάλαια όλων των ανατολικών κρατικοολιγαρχών της χώρας, είναι κεφάλαια με πολιτική προέλευση, δηλαδή προέρχονται από την πολιτική και κρατική εξάρτηση και την ωμή καταλήστευση κρατών και πολιτών. Ο Καραγουλές φτιάχνεται σαν κεφάλαιο από τη ληστεία της ΔΕΗ και τελικά από τη ληστεία που κάνει η ΔΕΗ στο δυστυχή έλληνα καταναλωτή ηλεκτρικού ρέυματος. Τέτοια κεφάλαια είναι προϊόντα της κοινής ρωσόδουλης οικονομικής στρατηγικής της νομενκλατούρας των πρώην ανατολικών χωρών και των ρωσόδουλων πρωθυπουργών Α. και Γ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτη και Καραμανλή του Β και των πραχτόρικων κομμάτων του σοσιαλφασισμού, του ψευτοΚΚΕ σαν πολιτικού στρατηγείου και του δορυφόρου του ΣΥΝ.
Στην ίδια συνέντευξη ο πολιτικός επιχειρηματίας Καραγκουλές ανακαλύπτει μέσα στην έπαρσή του ότι οι «επιχειρηματικές» του δραστηριότητες του επιτρέπουν να γίνει τουλάχιστον υφυπουργός εξωτερικών της Ελλάδας: «Συνεργάζομαι με τον αντιπρόεδρο μιας κυβέρνησης μεγάλης βιομηχανικής βαλκανικής χώρας - εμπορευόμαστε μαζί την Aμστελ - οι κουβέντες όμως που κάνουμε είναι κυρίως για την πολιτική και την αριστερά. Eίμαι σε συχνότατη επαφή με τις ηγεσίες των χωρών αυτών. Eίμαι από τους ελάχιστους ανθρώπους στην Eλλάδα που γνωρίζουν τις καθημερινές εξελίξεις που συντελούνται κάθε στιγμή στα Bαλκάνια. Λόγω της καθημερινής μου επαφής μπορώ να ξέρω ακόμα και τις προσωπικές δραστηριότητες των στελεχών της κάθε κυβέρνησης. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να παίξω πολιτικό ρόλο σε μια σχέση της Eλλάδας με τη Bαλκανική».
  Το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ τροφοδοτούν την παλιά διεφθαρμένη κομματική νομενκλατούρα των πρώην ανατολικών χωρών με δεκάδες στελέχη. Αυτοί συνδέουν σχεδόν ολοκληρωτικά τις οικονομίες και την πολιτική αυτών των χωρών με το φαιοκόκκινο ελληνικό καθεστώς. Και δεν πρόκειται για διαφωνούντες που αποχωρούν από το κόμμα και γίνονται αστοί. Πρόκειται σε πολλές περιπτώσεις για ενεργά στελέχη, όπως ο Καραγκουλές που δούλευε με τους πρώην συντρόφους των ανατολικών χωρών πριν σταματήσει επισήμως τις σχέσεις του με τον ΣΥΝ, όπως ο Δραγασάκης που είναι ακόμα αρχιστέλεχος του ΣΥΝ και μια σειρά άλλοι.  Στο ίδιο άρθρο ο Kαραγκουλές δηλώνει: «Nαι, έχω κατηγορηθεί ότι ζω καλύτερα. Πάντα το είχα αυτό το πρόβλημα. Πρόσεχα τι αυτοκίνητο θα αγοράσω, γιατί αν ήταν ιδιαίτερα καλό θα άρχιζε η κριτική. Πραγματικά, για μια περίοδο ζούσα μια ``παράνομη'' ζωή. Άλλος ήμουν στο κόμμα και άλλος στην προσωπική μου ζωή. Είχα διαφορετικές συνήθειες απ' αυτές των τότε συντρόφων». O κνίτης λέει ψέματα ότι κρυβόταν από το κόμμα του για την πολυτελή του ζωή. Από το λαό κρυβόταν για να μην ξεσκεπάζεται το διεφθαρμένο κόμμα, όπως τότε που βούιξε η Χίος όταν τον είδαν με την πόρσε του στο λιμάνι! Κανείς κνίτης και συνασπισμαίος από όλους αυτούς δεν κατάγγειλε το κόμμα του με την αποχώρησή του, γιατί αυτό ματαιώνει κάθε διαδικασία συναλλαγών και μετατροπής των σοσιαλφασιστών σε κρατικούς ολιγάρχες.
Το σκάνδαλο με την BCI συμβαίνει όταν πολλά δις ευρώ επενδύσεων στα αιολικά και τα φωτοβολταικά πάρκα που έχουν εγκριθεί εμποδίζονται να υλοποιηθούν όταν η ίδια η ΔΕΗ δεν έχει καμιά ανάγκη από αγορά αδειών αφού έχει έτοιμες μελέτες προς εφαρμογή και η Μπιρμπίλη τις σαμποτάρει. Όταν οι σαμποταριστές κλείνουν τα παλιά ρυπογόνα εργοστάσια χωρίς προηγουμένως να χτίσουν τα νέα για να μην διαταραχτεί το ισοζύγιο της ενέργειας. Στη Μεσοχώρα το εργοστάσιο έπρεπε να δουλεύει σύμφωνα με το πρόγραμμα της ΔΕΗ το 2010 και η Μπιρμπίλη μετέφερε τη λειτουργία στο 2012, στο Αλιβέρι το ίδιο.