"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Ο «ΑΠΟΛΥΤΟΣ» ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΒΙΔΙΑΚΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ

Την περασμένη Δευτέρα, 20 του Σεπτέμβρη, και στα πλαίσια της παρουσίας στη Νέα Υόρκη δεκάδων ηγετών απ’ όλο τον πλανήτη για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο Γ. Παπανδρέου είχε μία 40λεπτη συνάντηση με τον ισλαμοναζιστή πρόεδρο του Ιράν, Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ. Ήταν μια συνάντηση που έγινε φυσικά με την απόλυτη έγκριση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (και πιο ειδικά, του διδύμου Ομπάμα – Κλίντον), ενώ δεν είχαν -σε τελική ανάλυση- αντίρρηση γι’ αυτήν ούτε οι ιθύνοντες της ισραηλινής κυβέρνησης.

Κι αυτό γιατί ο ασύλληπτος αυτός διπρόσωπος, γιος διπρόσωπου, που βρίσκεται σε όλη τη γραμμή στην υπηρεσία της ρώσικης διπλωματίας, κατάφερε τελικά, με τη βοήθεια βέβαια αυτής της διπλωματίας, να πείσει τους πάντες για το ρόλο που μπορεί να παίξει: Και «στρατηγικός σύμμαχος» του Ισραήλ, όπως δηλώνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί (για ξεκάρφωμα), και (στην πραγματικότητα), φίλος του φασιστικού Ιράν που μάλιστα το ίδιο επεδίωξε τη συνάντηση του προέδρου του με τον Παπανδρέου.
Πρόκειται για πλήρη επιβεβαίωση της ανάλυσης που είχαμε κάνει για τη σημασία της «μεταστροφής» του Παπανδρέου και της πρόσκλησης Νετανιάχου στην Αθήνα, που σε κάποιους φάνηκε ακατανόητη (βλ. άρθρο Νέας Ανατολής «ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» http://www.oakke.gr/na459/netaniahou459.htm)
Το Ιράν δηλαδή, που τά ‘χει φτιάσει με την Τουρκία από τότε που ανέλαβε το προξενιό ο «θείος» Ερντογάν, (ισλαμοφασίστας όσο και οι μουλάδες του Ιράν αλλά με δυτική φορεσιά), αγαπάει έναν Παπανδρέου που όχι μόνο «αρραβωνιάστηκε» δήθεν στρατηγικά το Ισραήλ, αλλά αυτό το ‘κανε και σα δήθεν αντίπραξη στην Άγκυρα. Το λογικό θα ήταν και η Τουρκία του Ερντογάν και, κυρίως, το Ιράν να απειλούν τώρα την υποτιθέμενη «φιλοσιωνιστική» Ελλάδα, ωστόσο η ρώσικη διπλωματία έχει προφανέστατα ενημερώσει και καθησυχάσει τους ιρανούς μουλάδες αλλά και τους τούρκους ισλαμοφασίστες ότι ο παπατζής είναι «καλό παιδί» και οι κινήσεις του είναι μέσα στη στρατηγική του Άξονα.
Έτσι «Το Ιράν δε βλέπει κανένα εμπόδιο στην προώθηση της συνεργασίας Ιράν – Ελλάδας, σε διάφορους τομείς. Οι δύο χώρες μοιράζονται κοινές θέσεις σε μια σειρά τοπικών και διεθνών προβλημάτων», δήλωσε ο Αχμαντινετζάντ. Δε μας είπε βέβαια ποια είναι τούτα, γιατί πραγματικά θα ήτανε κόλαφος για το φίλο του τον Παπαντρέα το να φανεί ανοιχτά πως μοιράζεται κοινές απόψεις με τους μεσαιωνιστές τραμπούκους της Τεχεράνης, και μάλιστα για ζητήματα διεθνούς ενδιαφέροντος. Ο δε Παπανδρέου δήλωσε πως το Ιράν μπορεί να παίξει σταθεροποιητικό ρόλο στο χώρο της Μέσης Ανατολής!. Κι αυτό την ίδια ώρα που οι μουλάδες απειλούν με σβήσιμο από το χάρτη του κράτους του Ισραήλ και ο Αχμαντινετζάντ δηλώνει πως το Ιράν θα καταστεί σύντομα (!) υπερδύναμη παγκόσμιου βεληνεκούς(!!!)

Απ’ ό,τι φαίνεται δε και από ρεπορτάζ της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ (23/09/2010), η συνάντηση έγινε με «αμερικανική ενθάρρυνση και ισραηλινή κατανόηση», καθώς, λέει, οι Αμερικανοί, οργισμένοι με τις κινήσεις σύσφιξης των σχέσεων Τουρκίας – Ιράν, βλέπουν τον τάχα «δυτικό» Παπανδρέου σα σωσίβια λέμβο για να φτιάξει ένα κλίμα ψευτο-ειρήνης και «συνεννόησης» στη Μέση Ανατολή. Ψευτο-ειρήνη, που απλά θα εγγυάται τη συνέχεια των μπίζνες του δυτικού ιμπεριαλισμού για λίγα ακόμη χρόνια στον μουσουλμανικό κόσμο, ενώ οι ισλαμοφασίστες και ισλαμοναζί των Χαμάς και Χεζμπολλάχ θα οργιάζουν και θα προβοκάρουν όλη την περιοχή, με τις πλάτες Συρίας – Ιράν, και τελικά, πίσω από την κουρτίνα, τις πλάτες του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού.

Αλλά καλά να πάθουν οι αμερικάνοι υπερδυναμικοί ηγεμονιστές και οι δευτεροκοσμικοί ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Γιατί μες στην τυφλωμάρα που φέρνει το σάπισμα του ιμπεριαλιστικού μονοπώλιου, βλέπουνε τον Ερντογάν «δημοκράτη» πολέμιο του «κεμαλικού κατεστημένου» και τον Παπανδρέου, το φίλο κάθε φασισμού επί γης, για «δυτικό υπερμεσολαβητή».

Απ’ την πλευρά τους, οι Ρώσοι νεοναζήδες σοσιαλιμπεριαλιστές ήδη επιβραβεύουν τον Ερντογάν για τις «δημοκρατικές» του νίκες, ζητώντας να επιβάλλουνε την παρουσία του ως «νέου διαμεσολαβητή» στις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά του Ιράν ( http://fr.rian.ru/world/20100924/187500450.html )

Αυτοί που δε φταίνε αλλά θα πληρώσουν το πιο βαρύ τίμημα είναι οι λαοί της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, όταν ξεδιπλωθεί η κτηνώδικη στρατηγική του Άξονα Μόσχας – Πεκίνου – Τεχεράνης. Αυτό που μπορούν να κάνουν από σήμερα, είναι να χτίσουν πλατιά δημοκρατικά, αντιφασιστικά, πατριωτικά και αντιιμπεριαλιστικά μέτωπα, με κύριο εχθρό τους το νεοναζιστικό σοσιαλιμπεριαλιστικό άξονα και τους συμμάχους και υποτακτικούς του όπου γης.

Υ.Γ. Ο ναζιστής Αχμαντινετζάντ στις 23/9, στην ομιλία του στην Γενική Συνέλευση, έβγαλε τη μάσκα κι έδειξε στην ανθρωπότητα το χιτλερικό του μούτρο. Αποκάλεσε τις ισλαμοφασιστικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους «έργο κύκλων της αμερικανικής κυβέρνησης για να επέμβουν έπειτα και να σώσουν το σιωνιστικό καθεστώς». Η «παγκόσμια εβραϊκή συνομωσία» του Χίτλερ σε νέα, ρωσο-ιρανική έκδοση. Άλλωστε, τα ίδια διαδίδουνε εδώ και 9 χρόνια και στη χώρα μας ακροδεξιοί, παπάδες, κνίτες και αναρχοφασίστες «θεωρητικοί».