Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για το καθεστώς των σαμποταριστών για την επί δεκαετίες εγκατάλειψη της έρευνας και εξόρυξης των υδρογονανθράκων και του ορυκτού πλούτου, της εκμετάλλευσης των νερών, του ήλιου και του αέρα και γενικά του φυσικού περιβάλλοντος και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Σήμερα που το καθεστώς αντιμετωπίζει τις πιέσεις της ΕΕ για την κατάργηση του κρατικού μονοπώλιου, κινητοποιείται και φράζει ανελέητα τη δίοδο σε όσες πηγές ενέργειας δεν είναι δυνατόν να ξεπουλήσει στο ναζιστικό άξονα και στους ανατολικούς ολιγάρχες του. Αυτές τις πηγές τις διαφυλάσσει για να τις παραχωρήσει αργότερα στα ανατολικά μεγάλα αφεντικά, και να τσακίσει κάθε πραγματική επιστημονικοτεχνική σύγχρονη και αποδοτική αναδιάρθρωση του ενεργειακού μίγματος της χώρας που είναι και θεμελιώδης όρος για κάθε σύγχρονη παραγωγή.
Τα Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα, που είναι σταθμοί με ισχύ κάτω από τα 15 MW, λόγω της μικρής κλίμακας και της διασποράς τους δεν ενδιαφέρουν σήμερα τους ίδιους τους Ρώσους τους Κινέζους και τους υποτακτικούς τους ανατολικούς κρατικοολιγάρχες. Όμως ο ρόλος του για την ανάπτυξη της χώρας είναι καίριος. Αλλά ανάπτυξη έξω από το ανατολικό κρατικοφασιστικό μονοπώλιο δεν επιτρέπεται στην Ελλάδα. Έτσι το καθεστώς με την πρώην υπουργό ΥΠΕΚΑ Μπιρμπίλη, που άφησε πίσω της δίπλα στον Παπακωνσταντίνου σαν τοποτηρητή των ανατολικών τον υφυπουργό Μανιάτη και φυσικά με την υποστήριξη άμεση ή έμμεση όλων των κομματικών ηγεσιών, οργάνωσε το σαμποτάρισμα του υδάτινου δυναμικού των μικρών υδατορευμάτων της χώρας.
Αρχικά η Μπιρμπίλη καθόρισε με υπουργική απόφαση να φτάσει η εγκατεστημένη ισχύς των μικρών υδροηλεκτρικών μέχρι το 2014 στα 300MW και μέχρι το 2020 στα 350MW, όταν ο Σύνδεσμος των Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ) εκτιμά το δυναμικό των μικρών υδάτινων ρευμάτων της χώρας σε 2000 MW! Στη συνέχεια στις 22/7/2011 ο νέος υπουργός ΥΠΕΚΑ Παπακωνσταντίνου, έστειλε στην ΕΕ τον εθνικό σχεδιασμό για την ενέργεια με ανώτατο όριο στα ΜΥΗΕ όχι τα 350 MW της απόφασης της Μπιρμπίλη, αλλά τα 225 MW, όταν σήμερα λειτουργούν μονάδες με συνολική ισχύ 196 MW και το 2012 θα λειτουργήσουν οι υπό κατασκευή μονάδες συνολικής ισχύος 40 MW, σύνολο 236 MW!! Μέχρι το 2020 δηλαδή η ενεργειακή πολιτική του πράχτορα πρωθυπουργού και του καθεστώτος απαγορεύει κάθε επένδυση στα ΜΥΗΕ, όταν το 2012 το εκμεταλλευόμενο μικρουδροδυναμικό της χώρας θα είναι στο 11,8%!! Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τα ποσά της εγκατεστημένης ενέργειας που αποφάσισε η Μπιρμπίλη.
Υπουργική απόφαση: Η επιδιωκόμενη αναλογία εγκατεστημένης ισχύος ανά τεχνολογία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.) και κατηγορία παραγωγού και η κατανομή της στο χρόνο καθορίζονται στον ακόλουθο πίνακα, με χρονικό ορίζοντα τα έτη 2014 και 2020:
Έτη | 2014 | 2020 |
Υδροηλεκτρικά | 3700 | 4650 |
Μικρά (0-15MW) | 300 | 350 |
Μεγάλα ((>15MW) | 3400 | 4300 |
Φωτοβολταικά | 1500 | 2200 |
Από αγρότες | 500 | 750 |
Λοιπές εγκαταστάσεις | 1000 | 1450 |
Ηλιοθερμικά | 120 | 250 |
Αιολικά μαζί και θαλάσσια | 4000 | 7500 |
Βιομάζα | 200 | 350 |
Αυτή η ουσιαστική απαγόρευση των επενδύσεων στα ΜΥΗΕ επιβλήθηκε ακόμα και στις πενήντα αδειοδοτημένες ώριμες- έτοιμες για υλοποίηση επενδύσεις σε μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα, αξίας 100 εκατ που σαμποταρίστηκαν προκλητικά και από την Μπιρμπίλη αλλά και από τον σημερινό υπουργείο ΥΠΕΚΑ με την υποστήριξη επίσης όλων των κομματικών ηγεσιών και την ένοχη σιωπή των μισοφιλελεύθερων δημοκρατών. Συγκεκριμένα η συνασπισμαία Μπιρμπίλη επέβαλε αναδρομικά, με υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στις 8 Μαρτίου 2011, στις έτοιμες-ώριμες μελέτες που είχαν ήδη εγκριθεί βάσει του νόμου, νέους όρους στα χωροταξικά! Το αποτέλεσμα είναι η ακύρωση 50 έτοιμων - άμεσων επενδύσεων μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών αξίας 100 εκατ Ευρώ πάνω στην κρίση που σκοτώνει τη χώρα και το λαό.
Σε επιστολή του στον Παπακωνσταντίνου ο Σύνδεσμος των ΜΥΗΕ, ζητά να αποσυρθεί η αυθαίρετη αντεπιστημονική και αντισυνταγματική απόφαση της Μπιρμπίλη για τις παράνομες επιπλέον απαιτήσεις που επέβαλε και να επενδυθούν τα 100 εκατομμύρια των πενήντα ΜΥΗΕ. Αν προχωρήσουν και οι αδειοδοτήσεις που έχουν κατατεθεί για επιπλέον 500 MW - αν εκτιμήσουμε κατά μέσο όρο την αξία αυτών των επενδύσεων στα 500 εκατ - και αν δοθούν άδειες συνολικά για 1000 MW μέχρι το 2020 η συνολική αξία των επενδύσεων θα φτάσει το 1 δις. Ένα επιπλέον επιχείρημα του Συνδέσμου είναι ότι μέχρι το 2020 η οικονομία θα έχει όφελος όχι μόνο από την λειτουργία αυτών των ΜΥΗΕ αλλά και 2,5 έως 5 δις παραπάνω σε σχέση με τη χρησιμοποίηση αιολικών και φωτοβολταικών, αφού η οικονομική απόδοση των ΜΥΗΕ είναι πολύ μεγαλύτερη από των αιολικών και φωτοβολταικών. Αυτά τα λεφτά θα τα γλυτώσουν οι καταναλωτές της ΔΕΗ.
Όλα αυτά τα αναφέρει ο Σύνδεσμος ΜΥΗΕ στην επιστολή του προς τον υπουργό ΥΠΕΚΑ Παπακωνσταντίνου: «Ο Εθνικός στόχος για το 2020 που έχει σταλεί στην ΕΕ στις 22/07/10 προβλέπει για τα ΜΥΗΕ ισχύ 255 ΜW ως το 2020 με ήδη λειτουργούντα 185 ΜW ( τότε που αποφασίστηκε και στάλθηκε ο Εθνικός στόχος, τα οποία έχουν «σκαρφαλώσει» στα 196 ΜW σήμερα) και σε κατασκευαστική φάση ήδη 40 περίπου ΜW που είτε έχουν ολοκληρωθεί και απλά δεν πήραν ακόμη άδεια λειτουργίας, είτε βρίσκονται σε προχωρημένο κατασκευαστικό στάδιο και θα ολοκληρωθούν εντός του 2012. Πρακτικά μηδενισμός της ανάπτυξης των ΜΥΗΕ…..Και αυτό όταν ήδη έχουν εκδοθεί άδειες παραγωγής έργων που βρίσκονται σε διαδικασία αδειοδότησης περί τα 500 MW. Θεωρούμε ότι πρέπει να αναθεωρηθούν οι στόχοι και να τεθούν στα 1000 MW για τα ΜΥΗΕ. Με αυτό τον τρόπο από υπολογισμούς μας προκύπτει ότι η συμμετοχή των ΜΥΗΕ στο τελικό ενεργειακό μείγμα με 1000 ΜW θα εξοικονομήσει για την χώρα από 2,5 έως 5 δις ευρώ σε σχέση με την παραγωγή της ίδιας ποσότητας πράσινης ενέργειας από άλλες τεχνολογίες που πληρώνονται από τον ΔΕΣΜΗΕ με πολύ μεγαλύτερη τιμή ανά παραγόμενη kWh. Πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό και είναι τουλάχιστον κρίμα για την χώρα μας να το απωλέσει/σπαταλήσει ελαφρά τη καρδία. Κε Υπουργέ, είμαστε σίγουροι ότι καταλαβαίνετε απόλυτα την σοβαρότητα του θέματος».
Και σε άλλα σημεία της επιστολή του ο Σύνδεσμος παρακαλεί με αναπτυξιακά και πατριωτικά επιχειρήματα ανθρώπους που παίρνουν εντολές από προδότες ή είναι και οι ίδιοι τέτοιοι. Όπως: «Κε Υπουργέ, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι τοπικοί άρχοντες τα θέλουν τα ΜΥΗΕ και βγάζουν θετικές αποφάσεις στα Δημοτικά τους Συμβούλια. Ας μας αφήσει και το ΥΠΕΚΑ να προχωρήσουμε ταχύτατα και σε 2-3 χρόνια θα δείτε ανάγλυφα τα αποτελέσματα του κλάδου μας». Στην ίδια επιστολή της 15/7/2011 και σε άλλο σημείο ο σύνδεσμος ΜΥΗΕ αναρωτιέται με άγχος και ανυπομονησία για το πότε επιτέλους θα κατανοήσει η κυβέρνηση και θα επιτρέψει επιτέλους τις επενδύσεις: «Ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες που διέρχεται η χώρα είναι αδιανόητο για ακραίες ιδεοληψίες να ακυρωθούν ενεργειακές επενδύσεις με εγχώρια κεφάλαια όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ψάχνει ενεργειακές επενδύσεις από το εξωτερικό.»
Έχει δίκιο λοιπόν ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΕΣΜΥΕ) όταν καταγγέλλει ότι: «Σε ό,τι αφορά την αναδρομικότητα που προβλέπει η Υ.Α. σε ΜΥΗΕ με άδεια παραγωγής μετά τον Ν.3851/10 και σε εκκρεμείς αιτήσεις που υποβλήθηκαν με άλλο καθεστώς περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ο ΕΣΜΥΕ υποστηρίζει ότι είναι «αντισυνταγματική» και «ανήθικη» με την πραγματική έννοια του όρου». Επίσης έχει δίκιο στην καταγγελία των σαμποταριστών -σε όποιο βαθμό το συνειδητοποιεί αυτό- όταν λέει ότι: «Ακόμη θα αναδεικνύει τις μεγάλες ευθύνες όσων την υπερασπίστηκαν και τις κακές υπηρεσίες που προσφέρουν στην πράσινη ανάπτυξη, στη διασπορά της παραγωγής ενέργειας που συμβάλει στην αποκεντρωμένη ανάπτυξη, στην δημιουργία παιδείας για τις ΑΠΕ στον κοινωνικό ιστό και στην αντιμετώπιση της πολύ δύσκολης συγκυρίας που διέρχεται η χώρα μας που μόνο με επενδύσεις και ανάπτυξη μπορεί να ξεπεραστεί».
Οι σαμποταριστές τσακίζουν όχι μόνο την παραγωγή αλλά και την δημοκρατία γιατί μένουν ατιμώρητοι
Στην Μπιρμπίλη άρεσε πάντα το παιχνίδι της ομηρίας των ώριμων επενδύσεων και των επενδυτών με την εφαρμογή της φασιστικής αρχής της αναδρομικής ισχύος των νόμων καθώς και με την κατάργηση ενός νόμου με υπουργική της απόφαση και στη συνέχεια με την απαίτηση η κάθε επένδυση να συμφωνεί χωροταξικά με τις «προσωπικές» της απαιτήσεις. Με αυτή τη μέθοδο, όπως είχαμε δει στο άρθρο του Ιανουαρίου 2011 στη Ν. Ανατολή «Πως η υπουργός του ΣΥΝ Μπιρμπίλη σαμποτάρει την βιομηχανία φωτοβολταϊκών», παρά και ενάντια στο νόμο, όρισε με υπουργική της απόφαση ως μέγιστο ύψος των φωτοβολταικών τα 2,4 μέτρα- οι ελληνικές βιομηχανίες παράγουν φωτοβολταικά με ύψος πάνω από τα 2,4 μ και οι κινέζοι φίλοι της με οποιοδήποτε ύψος- οπότε όσοι από τους όμηρους ξεπερνούσαν το προκρούστειο όριο της του ύψους πήγαιναν για εκτέλεση. Το ίδιο έκανε και με την υπουργική της απόφαση για τα μικρά Υ/Η. Καθόρισε στις ήδη εγκεκριμένες επενδύσεις, με μαθηματικούς τύπους, τις επιπλέον προϋποθέσεις, που έπρεπε να ικανοποιούν! Αυτούς τους αυθαίρετους «τύπους» δεν τους ικανοποιεί το 70% των 50 ώριμων επενδύσεων αυτών που εγκρίθηκαν βάσει του νόμου με αργοπορίες ακόμα και πέντε ετών, σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου ΜΥΗΕ. Αυτοί οι «τύποι» κατασκευάστηκαν για να κοπούν οι 50 σημερινές επενδύσεις αφού μέχρι το 2020, όπως είδαμε απαγορεύεται από το καθεστώς των προδοτών κάθε επένδυση στα ΜΥΗΕ! Οι νέες παράνομες αντισυνταγματικές χωροταξικές απαιτήσεις που αποφάσισε η Μπιρμπίλη και που δεν τις καταργεί το εκτελεστικό όργανο του Παπανδρέου, ο καρπαζοεισπράχτορας υπουργός ΥΠΕΚΑ, ισχύουν επομένως και σήμερα, είναι αντεπιστημονικές γιατί τα διάφορα οικοσυστήματα απαιτούν ξεχωριστή, ιδιαίτερη και συγκεκριμένη μελέτη. Ότι ισχύει για ένα οικοσύστημα δεν ισχύει απόλυτα και για κάθε άλλο. Την ίδια αντεπιστημονική πολιτική φαιοκόκκινη αρχή εφάρμοσε η Μπιρμπίλη και στο νόμο για τις περιοχές Natura που τις αντιμετώπισε ενιαία χωρίς καμιά μελέτη και μάλιστα με την ανυπαρξία στις περισσότερες περιπτώσεις φορέα διαχείρισης που η δουλειά του είναι να εποπτεύει και να εκπονεί τις μελέτες.
Η Μπιρμπίλη διδάκτορας περιβαλλοντολογίας αυτά τα γνώριζε βέβαια όταν έβαζε τους συνεργάτες της και από τις καλοπληρωμένες ΜΗΚΥΟ, όπως την φαιοκόκκινη καθεστωτική Καλλιστώ που παίρνει χρήμα και προγράμματα από την Νέα Γενιά και την ΕΕ και είναι στην ουσία μια κυβερνητική οργάνωση, δεξί χέρι του ΥΠΕΚΑ, να παράγουν μαθηματικούς τύπους που θα ισχύουν σε όλες τις υποψήφιες τοποθεσίες για εγκατάσταση υδροηλεκτρικών σταθμών!
Έχει δίκιο ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΕΣΜΥΕ) όταν καταγγέλλει από τον περασμένο Απρίλιο ότι: « Παράλληλα ο ΕΣΜΥΕ καταγγέλλει ότι στη συγκεκριμένη, τουλάχιστον, περίπτωση η Υ.Α. με την οριζόντια ισοπέδωση όλων των περιπτώσεων χωρίς να αντιμετωπίζονται τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του κάθε υδατορεύματος ( ύπαρξη σταθερών πηγών, εμπλουτισμός, γεωλογία, ιδιαίτερη χλωρίδα, πανίδα κ.λ.π.) μόνο την προστασία του περιβάλλοντος δεν επιτυγχάνει».
Η πράσινη «ανάπτυξη» του Παπανδρέου δεν θεωρεί τα μικρά υδροηλεκτρικά-τους σύγχρονους νερόμυλους- ως ΑΠΕ!!!!
Από την επιστολή του Συνδέσμου διαβάζουμε ότι η πιο καθαρή πηγή ηλεκτρικής ενέργειας οι ΜΥΗΕ εντάσσονται από τους σαμποταριστές στην κατηγορία της επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών και όχι μόνο! Διαβάζουμε από την επιστολή του Συνδέσμου προς τον Παπακωνσταντίνου: Η περιβαλλοντική κατηγοριοποίηση των ΜΥΗΕ κατατάσσει την συντριπτική πλειοψηφία των έργων στην περιβαλλοντική κατηγορία Α1 μαζί με τα αιολικά με ισχύ > 40 MW, τις εθνικές ή περιφερειακές αρτηρίες, τις γραμμές υψηλής τάσεως (400 kV), τα λιμάνια, τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών !!!!, τα ορυχεία, τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα διυλιστήρια, τις εγκαταστάσεις πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων, κ.ά. Και αυτό την ίδια στιγμή που Υπουργικές αποφάσεις από το 2002 και το 2003 χαρακτηρίζουν τα ΜΥΗΕ ως έργα μηδενικής όχλησης….. …..
Με τον χαρακτηρισμό στην περιβαλλοντική κατηγορία Α1 αποκλείονται οι επενδύσεις στις πιο ορεινές και κατάλληλες περιοχές για επενδύσεις ΜΥΗΕ της χώρας! Γράφει ο Σύνδεσμος στην επιστολή του: «Η συνεχής θεσμοθέτηση νέων Ειδικών Διαχειριστικών σχεδίων προστασίας σε όλο και περισσότερες ορεινές περιοχές στις οποίες μπορούν να χωροθετηθούν ΜΥΗΕ ( Ροδόπη, Πίνδος, Τζουμέρκα, κ.λ.π.) οδηγεί στην δημιουργία ιδιαίτερα εκτεταμένων ζωνών αποκλεισμού της ίδρυσης ΜΥΗΕ, καθόσον σε όλες αυτές τις περιοχές απαγορεύονται έργα της κατηγορίας Α1»
Γιατί το καθεστώς δεν θέλει τα ΜΥΗΕ
Xώρες όπως η Φινλανδία και η Αυστρία εκμεταλλεύονται το 70%-95% του υδάτινου μικροϋδροδυναμικού τους. Η χώρα μας με τους αμέτρητους χείμαρρους και το ορεινό έδαφος μπορεί να εκμεταλλευτεί το μεγαλύτερο ποσοστό του υδάτινου μικροδυναμικού της, τους χείμαρρους δηλαδή, χωρίς την κατασκευή ταμιευτήρων νερού. Δεν μιλάμε για τα μεγάλα υδροδυναμικά εργοστάσια με τα πελώρια φράγματα. Μια συνολικά εγκατεστημένη ισχύς 1270 MW σε ΜΥΗΕ από το σύνολο του δυναμικού των 2000MW, πράγμα που είναι απόλυτα εφικτό, θα αντιστοιχούσε στο 10% της συνολικά εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα που ανέρχεται σε 12.700 MW. Όταν σήμερα η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι το 23,6% της συνολικά παραγόμενης σε σύνολο εγκατεστημένης υδροηλεκτρικής 3017 MW, η προσθήκη των 1270 MW που υποθέσαμε ανεβάζει το ποσοστό σε 33% περίπου! Ποσοστό που εξασφαλίζει στρατηγικά φτηνή ενέργεια και ασφαλή ενέργεια, δηλαδή πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία. Δηλαδή ότι μισεί περισσότερο το ανατολικό φασιστικό κεφάλαιο που θέλει να βάλει στο χέρι όλη την ενέργεια της χώρας. Επιπλέον αυτό το 10% θα βρίσκονταν στα χέρια ενός μεγάλου αριθμού παραγωγών ιδιωτών που θα ήταν δύσκολο να ελεγχθούν και να υποταχθούν πλήρως στο γενικότερο φαιοκόκκινο καθεστώς αλλά και στα συμφέροντα των κρατικοφασιστικών συμμοριών της ΔΕΗ, που έχουν εκπρόσωπο τους το τσιράκι των ρωσόδουλων Φωτόπουλο. Παρόμοια το καθεστώς δεν θέλει και τους κατόχους των μικρών Φ/Βολταίκών, άσχετα από το υπερβολικό κόστος των Φ/Β, γιατί ο έλεγχος επίσης χάνεται σε ένα τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων.
Αυτό που θέλει το καθεστώς είναι να διατηρήσει όσο το δυνατόν το μονοπώλιο στην ενέργεια εξαπατώντας την ΕΕ ότι τάχα την απελευθερώνει. Όμως τα περιθώρια ελιγμών των Παπανδρέου, Σαμαρά, ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ και Καρατζαφέρη έχουν στενέψει. Τα αφεντικά τους, το ρώσικο και το κινέζικο μονοπώλιο, είναι αρπακτικά που από τη φύση τους δεν μπορούν να επενδύουν σε μακροπρόθεσμες στρατηγικού τύπου επενδύσεις αλλά σε άμεσα γρήγορα κέρδη. Αυτό το νεοχιτλερικό μονοπώλιο του πολέμου που επιζητεί την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής είναι αντικειμενικά και πολιτικά η απόλυτη άρνηση της μακροχρόνιας επένδυσης που προϋποθέτει οικονομική σταθερότητα και ειρήνη. Έτσι ρώσοι και κινέζοι δεν μπορούν να επενδύσουν στο λιγνίτη στον λιθάνθρακα και στα μεγάλα υδροηλεκτρικά, γι’ αυτό και καθυστερεί πάντα το καθεστώς στην απελευθέρωσή τους και εισπράττει την κριτική, όπως τελευταία, της ΕΕ. Αντίθετα στο φυσικό αέριο που η Ρωσία έχει το μονοπώλιο δόθηκαν μέσα σε χρόνο ρεκόρ οι άδειες για την δημιουργία της πύλης εισόδου της Gasprom σε όλα τα Βαλκάνια μέσα από την επένδυση του σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη, όπως είδαμε σε άλλο άρθρο. Αυτή η επένδυση εντάσσεται στη γενική στρατηγική της Gasprom που έχει διαφοροποιηθεί και δίνει πια μεγάλη σημασία στο υγροποιημένο αέριο και στη μεταφορά του με πλοία βυτία και τραίνα. Η συνεργασία του Κατάρ με την Gasprom είναι απαραίτητη για την εμπορία και διακίνηση του φτηνότερου LNG από αυτό που διακινείται μέσω των αγωγών. Εξάλλου το κόστος διακίνησης του φυσικού αερίου για τους Ρώσους μεγαλώνει αφού με κάθε χώρα πελάτη θέλει να κάνει διαφορετικές συμβάσεις και να την τροφοδοτεί αν είναι δυνατόν από αποκλειστικούς αγωγούς για να μπορεί να την απομονώνει κα να την εκβιάζει ενεργειακά χωρίς να ξεσηκώνεται ο πλανήτης όπως έγινε με το κλείσιμο φυσικού αερίου στην Ουκρανία και σε όλη την Ευρώπη.
Η συμφερότερη και καθαρότερη μορφή ΑΠΕ για τη χώρα είναι οι ΜΥΗΕ
Από την ίδια καλά τεκμηριωμένη επιστολή του Συμβουλίου των ΜΥΗΕ προς τον υπουργό ΥΠΕΚΑ αντιγράφουμε επίσης: «Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ για το 2009 από τα οποία προκύπτει ότι από 916,61 MW αιολικών που λειτουργούσαν στο τέλος του 2009 στo διασυνδεδεμένο σύστημα παρήχθησαν 1.908.250 MWh ( βαθμός ενεργειακής αποδοτικότητας 25,05%), από 46,037 ΜW Φ/Β παρήχθησαν 45.098,36 ΜWh ( βαθμός ενεργειακής αποδοτικότητας 16.69%),ενώ από 182,61 ΜW Μικρά Υδροηλεκτρικά παρήχθηκαν 657.168 ΜWh ( βαθμός ενεργειακής αποδοτικότητας 42,58 %). Δηλαδή στα αιολικά το 1 ΜW παράγει 2080 ΜWh, 1 MW Φ/Β παράγει 1000 ΜWh και στα ΜΥΗΕ 1 ΜW παράγει 3600 ΜWh ( ! ). Aντίστοιχα 1 MW αιολικού στοιχίζει 1.300.000 €, 1 ΜW Φ/Β στοιχίζει 3.000.000 € και 1 ΜW MYHE στοιχίζει 1.500.000 € ( με τις τιμές που δέχεται το ίδιο το ΥΠΕΚΑ)…..»
Το άλλο μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ΜΥΗΕ σε σχέση με τις άλλες ΑΠΕ είναι ότι « Ακόμη ως προς τον ηλεκτρικό χώρο που καταλαμβάνει 1MW ΜΥΗΕ αυτός αντιστοιχεί σε 3,6 MW Φ/Β και σε 1,73 MW αιολικού, με προφανείς ευεργετικές συνέπειες για το δίκτυο ( όσον αφορά τις υποδομές) για την παραγωγή ίδιας τελικά ποσότητας πράσινης ενέργειας.»
Επίσης: «Έχουν με διαφορά την μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία από όλες τις βασικές ΑΠΕ. Πάνω από το 60% του προϋπολογισμού των έργων είναι υλικά και υπηρεσίες που προέρχονται από την χώρα μας και κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, με την ανάπτυξη και εγχώριου τεχνολογικού εξοπλισμού το ποσοστό αυτό μπορεί να φθάσει το 90%. Ακόμη για την κατασκευή και την συντήρηση των ΜΥΗΕ ασχολούνται πλειάδες επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων που εδρεύουν κοντά στον τόπο εγκατάστασης. Υπενθυμίζουμε ότι μέχρι και το 1960, οπότε και εξαγόρασε η ΔΕΗ το σύνολο των ιδιωτικών μονάδων παραγωγής Η.Ε. στη χώρα μας, υπήρχαν πολλά ΜΥΗΕ σε λειτουργία, και παράλληλα υπήρχε στη χώρα μας παραγωγή υδροστροβίλων, για χρήση τους στα εγχώρια ΜΥΗΕ. Αυτό λοιπόν που υπήρχε παλαιότερα, με πολλά απλά – απλούστατα θα λέγαμε – κίνητρα, εύκολα θα ξαναϋπάρξει. Αρκεί η Πολιτεία – δηλαδή εσείς – να αφήσετε τον κλάδο των ΜΥΗΕ να αναπτυχθεί έτσι όπως μπορεί, χωρίς τροχοπέδες. …………………..
Είναι επενδύσεις που η συνεισφορά τους μέσω της κράτησης του 3% από τα ακαθάριστα έσοδα τους προς τους κατοίκους των περιοχών εγκατάστασης και τους οικείους ΟΤΑ είναι σημαντικές, ενισχύοντας συνήθως απομακρυσμένους ορεινούς και ημιορεινούς Δήμους της χώρας. ………….»
Το καθεστώς των σαμποταριστών φρόντισε να μην ολοκληρώσει τις διαχειριστικές μελέτες των υδατικών διαμερισμάτων βάσει της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ για να νομοθετεί κατά περίπτωση και κατά πως συμφέρει τα αφεντικά του και το καθεστώς της προδοσίας. Έτσι «παρά την παράταση της προθεσμίας ως το τέλος του 2009 έχει οδηγήσει όλες τις επενδύσεις που απαιτούν άδεια χρήσης νερού η ανανέωση άδειας χρήσης νερού ( ύδρευση, άρδευση, υδροηλεκτρικά, θερμικοί σταθμοί, ηλιοθερμικά, γεωθερμία κ.λ.π.) να είναι «στον αέρα». Η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ είχε δεσμευτεί να ολοκληρωθεί η διαδικασία εντός του 2011. Ζητάμε να τηρηθεί η προθεσμία και να ελέγχεται αυστηρά το χρονοδιάγραμμα γιατί δημιουργεί ανησυχίες και αβεβαιότητες στο ήδη επιβαρυμένο επενδυτικό κλίμα.» Αυτά δηλώνουν οι παραγωγοί ΜΥΗΕ ταυτόχρονα με τις παρατηρήσεις της ΕΕ για την μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας για την απελευθέρωση του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών που συμπεριλαμβάνονται ως όρος του μνημονίου.
