"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

ΖΗΤΩ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΑΞΙΜ

H OAKKE χαιρετίζει το μαχητικό δημοκρατικό κίνημα του τουρκικού λαού που είναι σε εξέλιξη. Αυτό ξεκίνησε αρχικά μειοψηφικά σαν κίνημα ενάντια  στην καταστροφή του λίγου πράσινου της πλατείας Ταξίμ από τα σχεδιαζόμενα νεο-οθωμανικά  κτίρια,
αλλά τώρα αρχίζει να παίρνει χαρακτηριστικά μαζικής αντιφασιστικής εξέγερσης. Αυτή η εξέγερση αποκαλύπτει το φασιστικό χαρακτήρα του νέου καθεστώτος που μεθοδικά στήνουν  οι ρωσόφιλοι ισλαμοφασίστες  του Ερντογάν - σε συνεργασία με τμήματα της τούρκικης «φιλελεύθερης» μεγαλοαστικής τάξης -  κατατρώγοντας επί μία δεκαετία από τα μέσα με αλλεπάλληλες πολιτικές προβοκάτσιες τον τούρκικο κρατικό μηχανισμό, ιδιαίτερα τον δικαστικό και αστυνομικό και εν μέρει, στην ηγεσία του, τον κοσμικό στρατιωτικό. Ο φασιστικός χαρακτήρας του καθεστώτος αποκαλύφθηκε από δύο γεγονότα, πρώτο: ότι η κυβέρνηση χτύπησε και συνεχίζει να χτυπάει ειρηνικές διαδηλώσεις χρησιμοποιώντας την πιο ωμή αστυνομική βία και δεύτερο, και το κυριότερο, ότι η τηλεόραση έκρυψε από τον τουρκικό λαό αυτή τη βία αποδεικνύοντας τον έλεγχο της από την κυβέρνηση, έλεγχο που μόνο ένα φασιστικό καθεστώς μπορεί να εξασφαλίσει.
Οι δημοκράτες σε όλο τον κόσμο πρέπει να στηρίξουν αυτό το κίνημα το οποίο βέβαια, όπως όλα τα αυθόρμητα αντιφασιστικά κινήματα που στρέφονται ενάντια σε ρωσόφιλους διατρέχει έναν μεγάλο και θανάσιμο κίνδυνο: την πολιτική προβοκάτσια. Μια βασική μέθοδος προβοκάτσιας,  είναι η είσοδος σε αυτό το κίνημα φασιστών κάθε είδους ( σοσιαλφασιστών, ισλαμοφασιστών, σοβινιστών κλπ) που και το εκθέτουν διεθνώς και μπορούν εύκολα να το εκτρέψουν σε βία που δεν έχει την υποστήριξη των μαζών και τελικά να το ευνουχίσουν και να το διασπάσουν ή ακόμα και να το μετατρέψουν σε καθεστωτική εφεδρεία .