"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΓΙΑΤΙ ΓΚΡΕΜΙΣΑΝΕ ΤΗΝ ΑΕΚ


Με ωμές φασιστικές μεθόδους έγινε ο υποβιβασμός της

Το τε­λευ­ταί­ο και πιο δρα­μα­τι­κό ε­πει­σό­διο στο ι­στο­ρι­κό της βί­ας και της δια­φθο­ράς του ελ­λη­νι­κού πο­δο­σφαί­ρου ή­ταν ο με­θο­δευ­μέ­νος υπο­βιβα­σμός της Α­ΕΚ στη β΄ ε­θνι­κή, η ε­ξα­να­γκα­σμέ­νη πτώ­χευ­σή της και τε­λι­κά το πέ­ρα­σμά της στη γ΄ ε­θνι­κή. Το κα­θε­στώς 

ε­φάρ­μο­σε μί­α σει­ρά με­θο­δεύ­σεις φασι­στι­κού τύ­που, ώ­στε να κα­τα­λή­ξει και η τε­λευ­ταί­α  α­πό τις τέσ­σε­ρις πα­νελ­λα­δι­κής ο­πα­δι­κής εμ­βέ­λειας στα χέρια ε­νός φι­λο­α­να­το­λι­κού ο­λι­γάρ­χη. Εν­διά­με­σος αυ­τής της πα­ρά­δο­σης εί­ναι ο α­νέ­κα­θεν σκο­τει­νός Με­λισ­σα­νί­δης. Αυτός εί­ναι σή­με­ρα α­νοι­χτός συ­νε­ταί­ρος του ρώ­σου ο­λι­γάρ­χη Νέ­σις, που ου­σιαστι­κά ε­λέγ­χει τον ξαφ­νι­κά υ­περ­γι­γα­ντω­μέ­νο ό­μι­λο της Πει­ραιώς (Α­γρο­τι­κή, Γενική, κα­τα­στή­μα­τα κυ­πρια­κών τρα­πε­ζών).

Με τις ευ­λο­γί­ες σύσ­σω­μου του κα­θε­στώ­τος προ­ο­ρί­ζε­ται έ­τσι για κα­ταρ­χήν ι­διο­κτή­της της Α­ΕΚ έ­νας μέ­το­χος της κοι­νο­πρα­ξί­ας που πή­ρε κο­ψοχρο­νιά τον Ο­ΠΑΠ (!) χω­ρίς κα­νείς να προ­βά­λει θέ­μα α­συμ­βί­βα­στου. Αυ­τή την εύνοια τη δεί­χνει το δια­κομ­μα­τι­κό κα­θε­στώς στο Με­λισ­σα­νί­δη, για­τί αυ­τός διευ­κό­λυ­νε το ρώ­σο ο­λι­γάρ­χη Νέ­σις, συ­νερ­γά­τη του Πού­τιν, και τον άν­θρω­πό του τσέ­χο Σμετ­ς, να α­πο­κτή­σουν τον έ­λεγ­χο του Ο­ΠΑΠ μέ­σα α­πό την κοι­νο­πρα­ξί­α στην ο­ποί­α εμ­φα­νί­στη­κε να συμ­με­τέ­χει και ο ί­διος με μειο­ψη­φι­κό πο­σοστό. Εί­ναι ε­ξί­σου ε­ντυ­πω­σια­κό πως την ε­πο­χή του υ­πο­τι­θέ­με­νου πο­λέ­μου ε­νάντια στη δια­φθο­ρά, κα­νείς δεν α­σχο­λή­θη­κε με το ό­τι ο νέ­ος μέ­το­χος του Ο­ΠΑΠ εί­ναι υ­πό­δι­κος για λα­θρε­μπο­ρί­α καυ­σί­μων!!!
Έ­να χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό στοι­χεί­ο για το ό­τι το πέ­ρα­σμα της Α­ΕΚ στο Μελισ­σα­νί­δη πά­ει χέ­ρι χέ­ρι με την ε­ξα­γο­ρά του Ο­ΠΑΠ για να δο­θεί ο έ­λεγ­χος του πο­δο­σφαί­ρου στους αν­θρώ­πους του Πού­τιν εί­ναι το ε­ξής: Ο Με­λισ­σα­νί­δης συ­ζη­τού­σε με το Σμετ­ς το θέ­μα της Α­ΕΚ ταυ­τό­χρονα με το θέ­μα της ε­ξα­γο­ράς του Ο­ΠΑΠ!!! Σε ρεπορ­τάζ της η ε­φη­με­ρί­δα “Goal” α­να­φέ­ρει “πως στο πε­ρι­θώ­ριο των συ­ζη­τή­σε­ων που εί­χε ο Δη­μή­τρης Με­λισ­σα­νί­δης με τον Γί­ρι Σμετ­ς για το θέ­μα της ε­ξα­γο­ράς του Ο­ΠΑΠ α­πό την κοι­νο­πρα­ξί­α τους, ο “τί­γρης” έ­θε­σε και θέμα… Α­ΕΚ στο τρα­πέ­ζι! Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά α­να­φέ­ρε­ται πως στε­νός συ­νερ­γά­της του Με­λισ­σα­νί­δη υπο­στή­ρι­ξε ό­τι… “Μί­α ώ­ρα κου­βέ­ντα για τα σχέ­διά του για την ο­μά­δα και για το γή­πε­δό του έ­κα­νε! Λέ­ξη για τον Ο­ΠΑΠ” (www.onsports.gr). O Σμετ­ς έ­χει πολ­λές δου­λειές με το Νέ­σις, και οι δυο τους πά­νε πα­κέ­το. Ό­που εμ­φα­νί­ζε­ται ο Σμετ­ς α­κο­λου­θεί ο Νέ­σις. Τα ί­δια έ­γι­ναν και στην Τρά­πε­ζα Πει­ραιώς. Ό­λοι αυ­τοί οι άν­θρω­ποι που κα­νείς δεν ή­ξε­ρε πριν στην Ελ­λά­δα δεν πή­δη­ξαν τυ­χαί­α α­πό τις τρά­πε­ζες στον α­θλη­τι­σμό. Ού­τε εί­ναι τυ­χαί­ο ό­τι ο Κόκ­κα­λης, ο για χρό­νια πρό­ε­δρος του Ο­λυ­μπια­κού, ήταν έ­νας άν­θρω­πος της Στά­ζι, και πριν λί­γα χρό­νια έ­δω­σε τη βα­σι­κή ε­ται­ρεί­α του, την Ι­ντρα­κόμ, στη ρώ­σι­κη Σι­στέμα, ε­νώ εί­ναι ε­πί­σης για χρό­νια και με σκαν­δα­λώ­δη τρό­πο ο “ε­θνι­κός” προ­μη­θευτής του λο­γι­σμι­κού του Ο­ΠΑΠ και ό­χι μό­νο. 

Πως σπρώξανε την ΑΕΚ στο γκρεμό και από εκεί στον Μελισσανίδη

Στο τε­λευ­ταί­ο πρω­τά­θλη­μα η Α­ΕΚ κα­τρα­κύ­λη­σε στις τε­λευ­ταί­ες βαθμο­λο­γι­κές θέ­σεις ύ­στε­ρα α­πό μί­α σει­ρά κα­κές διαι­τη­σί­ες (δες α­να­κοί­νω­ση πα­λαι­μά­χων της Α­ΕΚ κα­τά της διαι­τη­σί­ας της 11/12/2012 που κα­ταγ­γέλ­λουν ό­τι “είναι πλέ­ον πα­σι­φα­νές ό­τι τα συμ­φέ­ρο­ντα αυ­τών που κι­νούν τα νή­μα­τα στο ελ­ληνι­κό πο­δό­σφαι­ρο δεν θέ­λουν την Α­ΕΚ στη Super League. Γι’ αυ­τό λει­τουρ­γούν ε­νά­ντια στις τί­μιες προ­σπά­θειες που κά­νει η ο­μά­δα για την πα­ρα­μο­νή και σω­τη­ρί­α της, εκ­με­ταλ­λευό­με­νοι τη διοι­κη­τική και οι­κο­νο­μι­κή της α­δυ­να­μί­α”- http://www.inews.gr/158/aek-palaimachoi-kata-diaitisias.htm).
Σε αυ­τό το ση­μεί­ο την έ­φε­ρε το α­να­το­λι­κό πο­λι­τι­κό, ο­πό­τε και πο­δοσφαι­ρι­κό, κα­θε­στώς και με­τά φρό­ντι­σε να τη σπρώ­ξει με ό­λη του τη δύ­να­μη για να πέ­σει στο γκρε­μό.
Έ­τσι η προ­βο­κα­τό­ρι­κη ει­σβο­λή κά­ποιων ο­πα­δών στον α­γω­νι­στι­κό χώρο λί­γο πριν το τέ­λος ε­νός κρί­σι­μου παι­χνι­διού, ο­δή­γη­σε την Ε­ΠΟ στην ε­πιβο­λή της πιο αυ­στη­ρής ποι­νής που προ­βλέ­πε­ται για μια ο­μά­δα, δηλ. του μη­δε­νισμού της. Σύμ­φω­να με το νο­μι­κό σύμ­βου­λο της Α­ΕΚ, η α­πό­φα­ση αυ­τή στη­ρί­ζεται α­πο­κλει­στι­κά στο φύλ­λο α­γώ­να του διαι­τη­τή που διέ­κο­ψε ο­ρι­στι­κά και α­δι­καιο­λό­γη­τα το παι­χνί­δι, ε­νώ α­γνο­ή­θη­καν ε­ντε­λώς οι α­να­φο­ρές της α­στυνο­μί­ας και της διοί­κη­σης του Ο­Α­ΚΑ σύμ­φω­να με τις ο­ποί­ες η ει­σβο­λή των ο­παδών α­ντι­με­τω­πί­στη­κε και οι φθο­ρές που προ­κά­λε­σαν στο στά­διο δεν ή­ταν τέτοιες που να μην ε­πι­τρέ­πουν τη συ­νέ­χι­ση του α­γώ­να. Τα ί­δια ε­πι­χει­ρή­μα­τα απορ­ρί­φθη­καν και με την  έ­φε­ση της Α­ΕΚ. Η Ε­ΠΟ, που έ­χει α­πο­δεί­ξει πως κάνει όλους τους κα­νο­νι­σμούς λά­στι­χο πχ αν εί­ναι να ευ­νο­ήσει κα­τά και­ρούς τον Ο­λυ­μπια­κό, πή­ρε τη συ­γκε­κρι­μέ­νη α­πό­φα­ση για­τί εί­χε πλή­ρη δια­κομ­μα­τι­κή έγκρι­ση. Θυ­μί­ζου­με ό­τι ό­ταν ο Ο­λυ­μπια­κός εί­χε τι­μω­ρη­θεί με α­φαί­ρε­ση βαθ­μών για τα ε­πει­σό­δια στη Νέ­α Σμύρ­νη πριν α­πό τον α­γώ­να με τον Πα­νιώ­νιο, συ­γκλή­θη­κε σύ­σκε­ψη στον Πει­ραιά με τη συμ­με­το­χή του τό­τε δη­μάρ­χου Α­γρα­πί­δη, βου­λευ­τών, πο­λι­τι­κών και κοι­νω­νι­κών φο­ρέ­ων, κι έ­βγα­λαν ψή­φι­σμα υ­πέρ του Ο­λυ­μπια­κού πριν α­πό την κρί­σι­μη συ­νε­δρί­α­ση του Ε­φε­τεί­ου, στο ο­ποί­ο έ­κα­νε προ­σφυ­γή ο Κόκ­κα­λης. Ά­με­σο α­πο­τέ­λε­σμα αυ­τού του ψη­φί­σματος ή­ταν κα­ταρχήν η α­πό­φα­ση του Ε­φε­τεί­ου για ε­πι­στρο­φή των βαθ­μών. Α­ντί­θε­τα, κα­μί­α πολι­τι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη σε ε­πί­ση­μο ε­πί­πε­δο δεν εί­χε η Α­ΕΚ,  ό­ταν εί­χε να α­ντι­με­τωπί­σει την πιο ο­λο­κλη­ρω­τι­κή κα­τα­στρο­φή στην ι­στο­ρί­α της και στην ι­στο­ρί­α ο­ποιασ­δή­πο­τε πα­νελ­λα­δι­κής ο­πα­δι­κής εμ­βέ­λειας ο­μά­δας, με με­γά­λες συ­νέπειες για το ελ­λη­νι­κό πο­δό­σφαι­ρο.
Εκ των υ­στέ­ρων και υ­πο­κρι­τι­κά βγή­κε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­χι για να κα­ταγ­γείλει την Ε­ΠΟ αλ­λά τις προ­η­γού­με­νες διοι­κή­σεις της Α­ΕΚ. Δη­λα­δή, να δώ­σει ένα χε­ρά­κι στο Με­λισ­σα­νί­δη να μπει πιο γρήγο­ρα στην ο­μά­δα. 
Με­τά τον υ­πο­βι­βα­σμό της με α­να­κοί­νω­σή της η  Α­ΕΚ κα­τάγ­γει­λε το διε­φθαρ­μέ­νο σύ­στη­μα που την υ­πο­βί­βα­σε: “Το διε­φθαρ­μέ­νο “σύ­στη­μα” υ­πέ­δειξε στη 1.12!! την Α­ΕΚ έ­νο­χη. Προ­με­λε­τη­μέ­νο το έ­γκλη­μα με φυ­σι­κούς αυ­τουρ­γούς καταρ­χήν τον Τρι­τσώ­νη και την ε­πι­τρο­πή των κ.κ. Χα­ρί­λα­ου Κλου­κί­να, Στέ­φα­νου Στε­φα­νό­που­λου, Γιώρ­γου Στε­φα­νά­κη και η­θι­κούς αυ­τουρ­γούς τους διοι­κούντες του “συ­στή­μα­τος” της σή­ψης. Στο πα­ρελ­θόν έ­χου­με δει πολ­λά σε βά­ρος μας. Με­τα­ξύ άλ­λων, α­φαί­ρε­ση πρω­τα­θλή­μα­τος με αλ­λα­γή νό­μου (1988), ε­νώ εί­ναι νω­πές α­κό­μη οι μνή­μες μας ό­ταν η Α­ΕΚ έ­χα­σε σε κά­ποιες δι­κα­στι­κές αί­θουσες (2008) τον τί­τλο του πρω­τα­θλή­μα­τος που κέρ­δι­σε πα­νά­ξια μέ­σα στο γή­πε­δο. Σήμε­ρα το πει­θαρ­χι­κό όρ­γα­νο της Σού­περ Λί­γκας α­πο­φά­σι­σε να της α­φαι­ρέ­σει, πά­λι στα χαρ­τιά, το δικαί­ω­μα να πα­λέ­ψει για τη σω­τη­ρί­α της. Η Α­ΕΚ δεν παρα­δί­δει τα ό­πλα για­τί έ­χει μά­θει να α­γω­νί­ζε­ται μέ­σα στους α­γω­νι­στι­κούς χώ­ρους μέ­χρι τέ­λους. Αρ­χής γε­νο­μέ­νης α­πό την Κυ­ρια­κή στο Πε­ρι­στέ­ρι και στη συ­νέ­χεια την ερ­χό­με­νη ε­βδο­μά­δα στο Ε­φε­τεί­ο ό­που πι­στεύ­ου­με ε­πιτέ­λους να δι­καιω­θού­με.
ΥΓ1: Η Α­ΕΚ δεν πα­ρα­κά­λε­σε ού­τε χρη­σι­μο­ποί­η­σε πο­τέ πλά­τες Υ­πουρ­γών για να πε­τύ­χει “στό­χους”.
ΥΓ2: Για να μην ξε­χνιό­μα­στε. Υ­πεύ­θυ­νη για τον ο­ρι­σμό του κά­θε Τριτσώ­νη στο πιο ...συ­ναρ­πα­στι­κό πρω­τά­θλη­μα των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων, ι­διαί­τε­ρα των τε­λευ­ταί­ων α­γω­νι­στι­κών, εί­ναι η ΚΕΔ του κ. Κα­ρα­με­λί­δη.
ΥΓ3: Ξέ­ρου­με ό­τι οι φί­λα­θλοι της ο­μά­δας μας δεν θα ξε­χά­σουν τη σημε­ρι­νή νύ­χτα. Τους κα­λού­με να αρ­χί­σουν να βλέ­πουν την ο­μά­δα μας σε αυ­τό το ...κα­θα­ρό πρω­τά­θλη­μα μό­νο α­πό το γή­πε­δο και να α­φή­σουν τους α­πο­κω­δι­κο­ποιη­τές της NOVA στους κά­δους α­να­κύ­κλω­σης”.
Πα­ρά τη διά­θε­ση α­ντί­στα­σης στην α­δι­κί­α, μέ­σα στην ο­μο­βρο­ντί­α περί “σω­τή­ρα” Με­λισ­σα­νί­δη, και με­τά τη με­θο­δι­κή α­φαί­ρε­ση κά­θε άλ­λης δυ­να­τής ε­ναλ­λα­κτι­κής λύ­σης, οι μέ­το­χοι και η διοί­κη­ση της Α­ΕΚ α­πο­φά­σι­σαν την κατα­στρο­φι­κή λύ­ση του “δρό­μου Με­λισ­σα­νί­δη”. Τι σημαί­νει αυ­τό; Ο Με­λισ­σα­νί­δης έρ­χε­ται με έ­να α­κρι­βό τί­μη­μα, δηλ. την πτώ­χευ­ση και τον υ­πο­βι­βα­σμό της Α­ΕΚ στην γ΄ ε­θνι­κή. Αυ­τά τα θέ­λει ο Με­λισ­σα­νί­δης ό­χι μό­νο και ό­χι τό­σο για να μη δώ­σει ού­τε ευρώ για τα χρέ­η της Α­ΕΚ που με την πτώ­χευ­ση θα δια­γρα­φούν, αλ­λά κυ­ρί­ως για να πε­τύ­χει την υ­περ-τα­πεί­νω­ση της ο­μά­δας και τε­λι­κά μέσα α­πό αυ­τή να ε­νο­χο­ποι­ή­σει και να εκ­κα­θα­ρί­σει ό­λο τον πα­λιό στε­λε­χι­κό της κό­σμο σε ό­λα τα ε­πί­πε­δα (με­το­χι­κό, ορ­γα­νω­μέ­νο ο­πα­δι­κό, α­θλη­τι­κό, δη­μο­σιο­γρα­φι­κό κλπ) και αυ­τό πι­στεύ­ου­με με κάθε τρό­πο και με κά­θε βί­α, δη­λα­δή α­κό­μα και με φυ­λα­κί­σεις και με ά­γριους τρα­μπου­κι­σμούς. Αυ­τός τώ­ρα ο ε­γκά­θε­τος εκ­κα­θα­ρι­στής βα­πτί­ζε­ται α­πό ό­λους “σω­τή­ρας”. Το με­γά­λο ζή­τη­μα για αυ­τόν και γε­νι­κά για τους ρώ­σους υ­πο­ψή­φιους πά­τρω­νες της Α­ΕΚ εί­ναι να πά­ρουν την η­γε­σί­α της ορ­γα­νω­μέ­νης ε­ξέ­δρας.
Η κύ­ρια προ­σφο­ρά του Με­λισ­σα­νί­δη υ­πο­τί­θε­ται ό­τι θα εί­ναι το γήπε­δο, (ό­πως αυ­τή ή­ταν η υ­πό­σχε­ση των α­να­το­λι­κών Βγε­νό­που­λου και με­τά του Αλα­φού­ζου για να πά­ρουν τον ΠΑ­Ο α­πό το ντό­πιο και φι­λο­δυ­τι­κό με­γα­λο­α­στό Βαρδι­νο­γιάν­νη). Το γή­πε­δο της Α­ΕΚ γκρε­μί­στη­κε το 2003 με­τά τους σει­σμούς του 1999, με υ­πό­σχε­ση του Ση­μί­τη ό­τι η κα­τα­σκευ­ή του θα ε­ντα­χθεί στα Ο­λυ­μπια­κά έργα. Ό­πως εί­ναι γνω­στό α­ντί για το γή­πε­δο της Α­ΕΚ, η τό­τε κυβέρ­νη­ση έ­βα­λε στο πλά­νο των ο­λυ­μπια­κών έρ­γων το Κα­ρα­ϊ­σκά­κη, που ύ­στε­ρα δό­θη­κε τζά­μπα στον Κόκ­κα­λη. Αλ­λά και στη συ­νέ­χεια συ­στη­μα­τι­κά μπλό­κα­ρε την κα­τα­σκευ­ή του με προ­σφυ­γή στο ΣτΕ μί­ας ε­πι­τρο­πής κα­τοί­κων. Ε­πι­κε­φα­λής της εκ­στρα­τεί­ας τό­τε κα­τά της κα­τα­σκευ­ής του γη­πέ­δου ή­ταν το ψευ­τοΚ­ΚΕ, ε­νώ δεν άρ­γη­σε να α­κο­λου­θή­σει και ο ΣΥΝ. Το ρω­σό­φι­λο Ε΄ τμή­μα του ΣτΕ α­πα­γό­ρευ­σε την κα­τασκευ­ή του γη­πέ­δου, ό­πως και αυ­τό του Πα­να­θη­να­ϊ­κού, ό­ταν τον εί­χε ο Βαρ­δι­νογιάν­νης. Αυ­τό το γή­πε­δο υ­πό­σχε­ται τώ­ρα ο Με­λισ­σα­νί­δης στην Α­ΕΚ με τα φτε­ρά των ί­διων δυ­νά­με­ων που τό­σα χρό­νια το εί­χαν μπλο­κά­ρει μέ­χρι να εμ­φανι­στεί ο δι­κός τους άν­θρω­πος να το α­να­λά­βει! Τα ί­δια πε­ρί­που σχε­διά­ζο­νται με το γή­πε­δο του Πα­να­θη­να­ϊ­κού, που φαί­νε­ται τώ­ρα ό­τι θα ξε­κι­νή­σει χω­ρίς το δυ­τι­κό­φι­λο ερ­γο­λά­βο Βω­βό, α­φού η ο­μά­δα πέ­ρα­σε στα χέ­ρια του φι­λο­κι­νέζου Α­λα­φού­ζου. Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι σε συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που κα­τά της διπλής α­νά­πλασης και της κα­τα­σκευ­ής του νέ­ου γη­πέ­δου του ΠΑ­Ο (17/12/2008), ο Α­λα­βά­νος μι­λώ­ντας με την ι­διό­τη­τα του προ­έ­δρου της Κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­πε ό­τι “α­πό μι­κρό παι­δί η συ­μπά­θεια μου εί­ναι με την Α­ΕΚ πα­ρότι  η α­λή­θεια εί­ναι ό­τι θαύ­μα­ζα και ζή­λευα  τό­τε τον Πα­να­θη­να­ϊ­κό” (http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=12798). Αυ­τή την α­να­φο­ρά την έ­κα­νε ο Α­λα­βά­νος μην τυ­χόν και χά­σουν οι άν­θρω­ποι του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ την ε­πα­φή με την ορ­γα­νω­μέ­νη ο­πα­δι­κή μά­ζα της Α­ΕΚ.

Χρειά­στη­κε ό­μως κά­τι πα­ρα­πά­νω α­πό την υ­πό­σχε­ση του γη­πέ­δου για να χρι­στεί “σω­τή­ρας” ο Με­λισ­σα­νί­δης. Χρειά­στη­κε να α­πο­κλει­στεί κά­θε οι­κονο­μι­κή σα­νί­δα σω­τη­ρί­ας για την Α­ΕΚ και κυ­ρί­ως η α­πόλυ­τη πο­δο­σφαι­ρι­κή τα­πεί­νω­σή της.
Τον τε­λευ­ταί­ο χρό­νο η Α­ΕΚ προ­σπα­θού­σε να ε­νι­σχύ­σει τη ρευ­στό­τητά της με αύ­ξη­ση του με­το­χι­κού κε­φα­λαί­ου και προ­σέλ­κυ­ση κά­ποιου στρα­τη­γικού ε­πεν­δυ­τή. Αλ­λά αυ­τή η προ­σπά­θεια α­πέ­τυ­χε λό­γω της κα­θυ­στέ­ρη­σης του κρά­τους να προ­ω­θή­σει τρο­πο­ποί­η­ση για τη ρύθ­μι­ση των ο­φει­λών των πο­δο­σφαι­ρι­κών Α­Ε  προς το δη­μό­σιο που τε­λι­κά μα­ταιώ­θη­κε με ευ­θύ­νη της κυ­βέρ­νη­σης!!!  Έ­τσι α­πο­μα­κρύν­θη­καν ο ε­φο­πλι­στής Δ. Βι­ντιά­δης μα­ζί με έ­ναν άγ­γλο ε­πεν­δυ­τή που εί­χαν εν­δια­φερ­θεί να βά­λουν χρή­μα­τα για την αύξη­ση του μετο­χι­κού κε­φα­λαί­ου.
Με­τά τον υ­πο­βι­βα­σμό, η διοί­κη­ση της Α­ΕΚ για να α­να­τρέ­ψει την α­πόφα­ση του υ­πο­βι­βα­σμού, υ­πέ­βα­λε αί­τη­μα στην Ε­ΠΟ για να προ­χω­ρή­σει σε α­πο­βολή του Ά­ρη α­ντί της Α­ΕΚ, με το ε­πι­χεί­ρη­μα ό­τι ο Ά­ρης κρα­τή­θη­κε στην α΄ ε­θνική (super league) ε­νώ εί­χε κα­τα­θέ­σει αί­τη­ση υ­πα­γω­γής ε­ξυ­γί­αν­σης στο δι­κα­στή­ριο πριν τη λή­ξη του πρω­τα­θλή­μα­τος, που εί­ναι λό­γος υ­πο­βι­βα­σμού. Αν γι­νό­ταν δεκτή η προ­σφυ­γή, η Α­ΕΚ θα πα­ρέ­με­νε στην α΄ κα­τη­γο­ρί­α και θα υ­πο­βαθ­μι­ζό­ταν αντί γι’ αυ­τήν  ο Ά­ρης. Ό­μως η Ε­ΠΟ δεν πε­ρί­μενε να συ­ζη­τη­θεί η προ­σφυ­γή της ΑΕΚ. Προ­χώ­ρη­σε τα­χύ­τα­τα στην ε­πι­κύ­ρω­ση της βαθ­μο­λο­γί­ας του πρω­τα­θλή­μα­τος, α­χρη­στεύ­ο­ντας έ­τσι την προ­σφυ­γή της Α­ΕΚ κα­τά του Ά­ρη !!! Στη συ­νέ­χεια ο Μελισ­σα­νί­δης α­πέ­συ­ρε την προ­σφυ­γή.

Μια δεύ­τε­ρη ε­ναλ­λα­κτι­κή λύ­ση ή­ταν η πρό­τα­ση για α­να­διάρ­θρω­ση της Super League, δη­λα­δή η διεύ­ρυν­ση του α­ριθ­μού των ο­μά­δων που μπο­ρούν να συμ­με­τέ­χουν σε αυ­τή, ώ­στε να μην υ­πο­βι­βα­στεί η Α­ΕΚ. Αυ­τή η πρό­τα­ση έ­πρε­πε πρώ­τα απ’ όλα να στη­ρι­χθεί α­πό την Ε­ΠΟ δη­λα­δή α­πό το κρά­τος. Το κρά­τος θα έ­πρε­πε να ενδια­φερ­θεί για να α­πο­φευ­χθεί η πτώ­χευ­ση της ΠΑ­Ε, α­φού σε αυ­τή την πε­ρί­πτωση η Α­ΕΚ δεν θα πλη­ρώ­σει ευ­ρώ α­πό τις υ­πο­χρε­ώ­σεις της προς Ε­φο­ρί­α, Ι­ΚΑ, δημό­σιους ορ­γα­νι­σμούς. Αλ­λά κρά­τος και Ε­ΠΟ φρό­ντι­σαν γρή­γο­ρα να κλεί­σουν αυτή την πόρ­τα. Η Ε­ΠΟ ι­σχυ­ρί­στη­κε ό­τι θα έ­πρε­πε να αλ­λά­ξει τον κα­νο­νι­σμό, που ξαφ­νι­κά έ­γι­νε ευαγ­γέ­λιο και  κα­μί­α κυ­βέρ­νη­ση, και κα­νέ­να κόμ­μα δεν στήρι­ξαν αυ­τή την πρό­τα­ση. Εκ­χώ­ρη­σαν δη­λα­δή με με­γά­λη ά­νε­ση τα κρα­τι­κά έ­σοδα υ­πέρ του Με­λισ­σα­νί­δη!!! 

Γιατί το ρωσόδουλο καθεστώς έβαλε τόσο πολύ στο στόχαστρο την ΑΕΚ

Η κα­θε­στω­τι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση ε­ξό­ντω­σης της Α­ΕΚ, πέ­ρα α­πό την πο­δο­σφαι­ρι­κή της ση­μα­σί­α και πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό ό­σο αυ­τή, έ­χει τε­ρά­στια πο­λιτι­κή ση­μα­σί­α.
Ο βα­σι­κό­τε­ρος λό­γος εί­ναι ό­τι η Α­ΕΚ έ­χει ι­σχυ­ρούς δε­σμούς  και σε διοι­κη­τι­κό αλ­λά και σε ο­πα­δι­κό ε­πί­πε­δο με το Πα­τριαρ­χεί­ο της Κω­στα­ντι­νού­πο­λης. Αυ­τό σή­με­ρα με πα­τριάρ­χη το Βαρ­θο­λο­μαί­ο εί­ναι ο μό­νος ελ­λη­νι­κός θε­σμι­κός πα­ρά­γο­ντας  που  τό­σο σθε­να­ρά και μάλι­στα με αρ­κε­τή για την ε­ποχή πο­λι­τι­κή ο­ξυ­δέρ­κεια α­ντι­στέ­κε­ται στο ρώ­σι­κο σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμό. Τώ­ρα που η Ρω­σί­α α­γο­ρά­ζει τα πά­ντα στην Ελ­λά­δα και παίρ­νει α­πευ­θεί­ας τον δι­κέ­φα­λο του Βορ­ρά για να πε­ρι­κυ­κλώ­σει και τε­λι­κά να α­λώ­σει το φι­λο­πα­τριαρχι­κό  Ά­γιο Ό­ρος δεν μπο­ρεί να ε­πι­τρέ­ψει ο ι­στο­ρι­κά κα­τε­ξο­χήν  δι­κέ­φα­λος, ο δι­κέ­φα­λος του Νό­του να συν­δέ­ε­ται με το Πα­τριαρ­χεί­ο.  
Ό­πως γρά­φα­με στο φύλ­λο 436 της Νέ­ας Α­να­το­λής (http://www.oakke.gr/na437/varthol436_7.htm)
“Το Πα­τριαρ­χεί­ο της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης εί­ναι έ­νας αρ­κε­τά ση­μαντι­κός γε­ω­πο­λι­τι­κός μπε­λάς για το Κρεμ­λί­νο ό­χι μό­νο σαν έ­να εκ­κλη­σια­στικό κα­τα­φύ­γιο για κά­θε κυ­νη­γη­μέ­νη α­πό το Κρεμ­λί­νο ορ­θό­δο­ξη ε­θνι­κή εκ­κλησί­α της πρώ­ην ΕΣ­ΣΔ, αλ­λά και α­πό την ά­πο­ψη της πο­λι­τι­κής ε­ξάρ­τη­σης της Ελ­λά­δας στο ρώ­σι­κο άρ­μα. Για­τί ναι μεν ο ελ­λη­νι­κός ε­θνι­κι­σμός έ­χει μά­θει με τα πο­λύ­χρο­να ε­ντα­τι­κά προ­πα­γαν­δι­στι­κά κρα­τι­κά μα­θή­μα­τα και τις προ­βοκά­τσιες των ρω­σό­δου­λων να α­γα­πά­ει τη Μό­σχα σαν υ­πο­τι­θέ­με­νη φί­λη της Κύ­πρου και σαν α­ντί­βα­ρο των Η­ΠΑ, αλ­λά δύ­σκο­λα θα βα­δί­σει με τη Μό­σχα ε­νά­ντια στο Φα­νά­ρι ό­πως θέ­λουν οι ρω­σό­δου­λοι. Πραγ­μα­τι­κά αν δεν ή­ταν πα­τε­ντα­ρι­σμένοι πράκτορες του Κρεμ­λί­νου οι “πα­τριώ­τες” Πα­παν­δρέ­ου, Κα­ρα­μαν­λής, Καρα­τζα­φέ­ρης και Πα­πα­ρή­γα θα εί­χαν α­ντι­δρά­σει έ­ντο­να που η Ρω­σί­α αμ­φι­σβητεί τον οι­κου­με­νι­κό χα­ρα­κτή­ρα του Πα­τριαρ­χεί­ου, δη­λα­δή τον η­γε­τι­κό εκ­κλησια­στι­κό του χα­ρα­κτή­ρα στον ορ­θό­δο­ξο κό­σμο. Ι­διαί­τε­ρα θα θύ­μω­ναν που ένα ξέ­νο κρά­τος α­πει­λεί έ­να θε­σμό που οι ί­διοι θε­ω­ρούν πο­λύ βα­σι­κό στον ελλη­νι­κό πο­λι­τι­σμό και μά­λι­στα την ώ­ρα που πε­λώ­ρια πλή­θη μα­ζεύ­ο­νται στην πρω­τεύ­ου­σα μιας με­γά­λης χώ­ρας ό­πως εί­ναι η Ου­κρα­νί­α για να ζη­τή­σουν α­πό αυ­τό το θε­σμό να γί­νει ο θρη­σκευ­τι­κός τους η­γέ­της. Για μας τους κομ­μουνι­στές οι ε­θνι­κοί πο­λι­τι­σμοί υ­πάρ­χουν μό­νο στη μορ­φή, ε­νώ στο πε­ριε­χό­μενο τους εί­ναι πά­νω απ ό­λα τα­ξι­κοί. Έ­τσι κα­μιά θρη­σκεί­α δεν εί­ναι για μας κομμά­τι του προ­λε­τα­ρια­κού πο­λι­τι­σμού για τον ο­ποί­ο πα­λεύ­ου­με και κα­μιά εκκλη­σί­α δεν α­να­γνω­ρί­ζου­με σαν κα­τάλ­λη­λο πνευ­μα­τι­κό η­γέ­τη ε­νός έ­θνους. Όμως ε­πει­δή δεν μας α­ρέ­σει κα­θό­λου να ε­πι­βάλ­λο­νται πο­λι­τι­σμοί με τη βί­α στα έ­θνη και στις μά­ζες θε­ω­ρού­με ε­ξαι­ρε­τι­κά βρώ­μι­κη και α­νη­συ­χη­τι­κή την τά­ση των χει­ρό­τε­ρων στοι­χεί­ων της ελλη­νι­κής α­στι­κής τά­ξης να συ­ντάσσο­νται με το φα­σι­στι­κό “πο­λι­τι­σμό” της ρώ­σι­κης ορ­θό­δο­ξης εκ­κλη­σί­ας ε­νά­ντια σε ε­κεί­νον του Φα­να­ριού που του­λά­χι­στον σή­με­ρα κι­νεί­ται μέ­σα στο α­στοδη­μο­κρα­τι­κό και γι αυ­τό α­νε­ξί­θρη­σκο πο­λι­τι­στι­κό ρεύ­μα της ση­με­ρι­νής Ενω­μέ­νης Ευ­ρώπης. Αλ­λά το πρό­βλη­μα εί­ναι μό­νο δευ­τε­ρευό­ντως πο­λι­τι­στικό. Κυ­ρί­ως εί­ναι πο­λι­τι­κό. Πρό­κει­ται για το ό­τι έ­χου­με ε­δώ μια ρώ­σι­κη εκ­κλησί­α που έ­χει στό­χο να δη­μιουρ­γή­σει μια πα­γκό­σμια φαιοκ­κό­κι­νη πο­λι­τική ορ­θο­δο­ξί­α με την υ­πο­τα­γή ό­λων των εκ­κλη­σιών του κό­σμου στη γνω­στή, τσα­ρι­κής έ­μπνευ­σης “Τρί­τη Ρώ­μη” που εί­ναι η Μό­σχα”.
Η α­ντί­στα­ση του Πα­τριαρ­χεί­ου της Κω­στα­ντι­νού­πο­λης στην υ­πο­δουλω­τι­κή εκ­στρα­τεί­α της νε­ο­χι­τλε­ρι­κής Ρω­σί­ας του Πού­τιν, ο­φεί­λε­ται α­πό τη μια στην ω­μό­τη­τα αυ­τής της εκ­στρα­τεί­ας που υ­πο­χρέ­ω­σε το Πα­τριαρ­χεί­ο να ανα­ζη­τή­σει πραγ­μα­τι­κές στρα­τη­γι­κές συμ­μα­χί­ες με την Ε­Ε α­ντί­θε­τα με τις ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις που υ­πό την πί­ε­ση των ε­θνο­σο­βι­νι­στών α­να­ζη­τού­σαν πραγ­μα­τι­κή συμ­μα­χί­α με τη Ρω­σί­α ε­νά­ντια στην Τουρ­κί­α. Α­πό την άλ­λη το Πατριαρ­χεί­ο με­τά τις αλ­λε­πάλ­ληλες ήτ­τες του ελ­λη­νι­κού σο­βι­νι­σμού και κυρί­ως τις κα­τα­στρο­φές της ελ­λη­νι­κής ο­μο­γέ­νειας στην Τουρ­κί­α το 1922 και το  1956-59 ε­γκα­τέ­λει­ψε την με­γα­λο­ϊ­δε­ά­τι­κη πο­λι­τι­κή του “κύ­ριος ε­χθρός η Τουρ­κί­α”, που οι ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις την ε­γκα­τέ­λει­ψαν μό­νο τε­λευ­ταί­α ό­ταν στην Τουρ­κί­α πή­ραν την ε­ξου­σί­α οι φι­λο­ρώ­σοι ι­σλα­μι­στές. Η γε­νι­κά και α­διατά­ρα­κτα α­πό έ­να ση­μεί­ο και πέ­ρα φι­λο­δυ­τι­κή πο­λι­τι­κή του Φα­να­ριού, που πάντως για μια με­γά­λη πε­ρί­ο­δο έ­ντα­σης της ε­πα­να­στα­τι­κής τα­ξι­κής πά­λης στην Ελ­λά­δα ή­ταν φι­λο­δυ­τι­κή α­πό υ­περ-αντι­δρα­στι­κό α­ντι­κομ­μου­νι­σμό, το έδε­σε  με έ­να με­γά­λο κομ­μά­τι του ελ­λα­δι­κού βιο­μη­χα­νι­κού και ε­φο­πλι­στι­κού κε­φά­λαιου κα­θώς και με το η­γε­τι­κό κομ­μά­τι της γε­νι­κά συ­ντη­ρη­τι­κής α­με­ρικά­νι­κης αλ­λά και της  αυ­στρα­λια­νής ελ­λη­νι­κής ο­μο­γέ­νειας.
 
Η Α­ΕΚ ι­δρύ­θη­κε το 1924 α­πό έλ­λη­νες της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης και υ­πο­στη­ρί­χθη­κε θερ­μά α­πό τους μι­κρα­σιά­τες πρό­σφυ­γες. Σαν τέ­τοια εί­χε α­πό πά­ντα α­ντι­φα­τι­κούς δε­σμούς α­πό τη μια με τη ε­θνο­σο­βι­νι­στι­κή αρ­ρώ­στια των “χαμέ­νων πα­τρί­δων” και α­πό την άλ­λη με τις δη­μο­κρα­τι­κές α­ρι­στε­ρές τάσεις της προ­σφυ­γι­κής βά­σης. Η δεύ­τε­ρη ε­πι­ρο­ή χα­ρα­κτη­ρί­ζει ι­διαί­τε­ρα με­τά τη χού­ντα το κυ­ρί­αρ­χο πνεύ­μα της ε­ξέ­δρας της που δεν ε­πι­τρέ­πει α­νοι­χτούς φασί­στες στις διοι­κή­σεις της, ό­πως έ­δει­ξε το πο­λύ ση­μα­ντι­κό ζή­τη­μα Κα­τί­δη.
Τον Ο­κτώ­βρη του 2004 ο Νι­κο­λα­ΐ­δης ε­πι­κε­φα­λής τό­τε της Α­ΕΚ μα­ζί με το Διοι­κη­τι­κό Συμ­βού­λιο της ο­μά­δας ε­πι­σκέ­φθη­καν τον Βαρ­θο­λο­μαί­ο, για την επέ­τειο των 80 χρό­νων α­πό την ί­δρυ­ση της (www.in.gr). Ταυ­τό­χρο­να διορ­γά­νω­σε έ­να φι­λικό παι­χνί­δι με τη Γα­λα­τά Σα­ρά­ι και α­πό κοι­νού έ­κα­ναν δε­ξί­ω­ση για να τιμή­σουν τον Βαρ­θο­λο­μαί­ο. Ο Βαρ­θο­λο­μαί­ος δή­λω­σε στη συ­νά­ντη­ση με το Δ.Σ. ό­τι “η Α­ΕΚ εί­ναι ι­δέ­α”, ό­τι οι “ι­δέ­ες δεν πε­θαί­νουν” και ό­τι πρό­κει­ται για έ­να “λαμπρό σω­μα­τεί­ο” και δείγ­μα της “πρω­το­πο­ρί­ας” των Ελ­λή­νων της Κων­στα­ντι­νούπο­λης. Η δή­λω­ση αυ­τή α­να­παρά­γε­ται σε μπλο­γκ και ι­στο­σε­λί­δες της Α­ΕΚ και με­τά τον υ­πο­βι­βα­σμό, που δεί­χνει πό­σο ή­ταν ι­σχυ­ρή στη βά­ση της Α­ΕΚ η ση­μασί­α της υ­πο­στή­ρι­ξης της ο­μά­δας α­πό το Πα­τριαρ­χεί­ο.
Ε­πί­σκε­ψη στο Βαρ­θο­λο­μαί­ο έ­κα­ναν και πιο πρό­σφα­τα, τον Αύ­γου­στο του 2011, οι άν­θρω­ποι της διοί­κη­σης της Α­ΕΚ με­τά την α­πο­χώ­ρη­ση του Νι­κο­λα­ΐδη, οι Α­δα­μί­δης - Κα­σνα­κί­δης. Κα­τά τη διάρ­κεια της ε­πί­σκε­ψης ο Βαρ­θο­λο­μαί­ος δή­λω­σε τη στή­ρι­ξή του στην Α­ΕΚ και τό­νι­σε τη στή­ρι­ξή του στην α­νέ­γερ­ση γηπέ­δου στη Νέ­α Φι­λα­δέλ­φεια, δί­νο­ντας τους την υ­πό­σχε­ση ότι θα πα­ρα­βρε­θεί στα ε­γκαί­νια (www.onsports.gr).

Το δια­κομ­μα­τι­κό φι­λο­να­ζι­στι­κό κα­θε­στώς πρέ­πει να α­νη­σύ­χη­σε ιδιαί­τε­ρα α­πό τη στιγ­μή που οι ορ­γα­νω­μέ­νοι στην Ο­ρί­τζι­ναλ ο­πα­δοί της Α­ΕΚ, τα έ­βα­λαν α­νοι­χτά-πο­λι­τι­κά με το πιο δου­λι­κά και α­νοι­χτά ρώ­σι­κο α­πό ό­λα τα ρω­σό­δου­λα κόμ­μα­τα, τη “Χρυ­σή Αυ­γή”. Ή­ταν αυ­τοί που ζή­τη­σαν πρώ­τοι α­πό ό­λους να διω­χθεί α­πό την ο­μά­δα ο Κα­τί­δης, ο πο­δο­σφαι­ρι­στής που χαι­ρέ­τι­σε ναζι­στι­κά μέ­σα στο γή­πε­δο. Στην α­να­κοί­νω­ση τους α­νέ­φε­ραν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: “Το να χαι­ρε­τάς φα­σι­στι­κά... ΡΕ ΤΙ­ΠΟΤΕ­ΝΙΕ ΞΕΥ­ΤΙ­ΛΑ ΔΕΝ ΣΥΓ­ΧΩ­ΡΕΙ­ΤΑΙ ΜΕ ΤΙ­ΠΟΤΑ! Τρί­ζουν τα κόκ­κα­λα των προ­γό­νων μας, της ί­διας μας της ι­στο­ρί­ας... της προσφυ­γιάς και των α­ντι­φα­σι­στι­κών μας α­ξιών! Εί­σαι λί­γος και σαν παί­χτης και σαν άν­θρω­πος τε­λι­κά! Πλέ­ον εί­σαι α­νε­πι­θύ­μη­τος και κα­τα­ζη­τού­με­νος ανάμε­σά μας! Τα δά­κρυά σου δεν μας πεί­θουν... οι δι­καιο­λο­γί­ες σου το ί­διο! Οι γερ­μα­νο­τσο­λιά­δες, οι νε­νέ­κοι και οι προ­σκυ­νη­μέ­νοι, ό­σοι δη­λα­δή πριν α­πό ε­σέ­να χαι­ρε­τού­σαν με τον ί­διο τρό­πο , εί­χαν και αυ­τοί δι­καιο­λο­γί­ες. Η ι­στορί­α δεν τους ξε­χνά! Ε­ΜΕΙΣ , Η ΜΕ­ΓΑΛΗ ΟΙ­ΚΟ­ΓΕ­ΝΕΙΑ ΤΗΣ Α­ΕΚ , ΤΗΣ ΠΡΟ­ΣΦΥ­ΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝ­ΘΡΩ­ΠΙ­ΝΩΝ Α­ΞΙΩΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΕ­ΧΑ­ΣΟΥ­ΜΕ ΠΟ­ΤΕ”
(http://www.skai.gr/news/sports/article/226576/original-se-katidi-stin-aek-den-horane-fasistaria-eisai-anepithumitos/#ixzz2TCjGGxRI)  Αυ­τά εί­ναι σπου­δαί­α πο­λιτι­κά λό­για σε πο­δο­σφαι­ρι­κή διά­λε­κτο, λό­για α­πο­κλει­σμού των να­ζι­στών σε μια χώ­ρα, τη μό­νη στον κό­σμο,  που ό­λα τα κόμ­μα­τα δέ­χο­νται ευ­χα­ρί­στως να συνα­γε­λά­ζο­νται με τους να­ζι­στές στη Βου­λή.
Στο Πε­ρι­στέ­ρι οι Ο­ρί­τζι­ναλ α­νάρ­τη­σαν πα­νό κα­τά της ε­γκα­τά­στα­σης γρα­φεί­ων των να­ζι­στών κο­ντά στα γρα­φεί­α της ο­μά­δας. Το πα­νό έ­γρα­φε “σι­γά να μη σας α­φή­σου­με”. Ε­πί­σης, έ­κα­ναν πο­ρεί­α δια­μαρ­τυ­ρί­ας για μί­α προ­γραμ­ματι­σμέ­νη ο­μι­λί­α του βου­λευ­τή των να­ζι­στών Χρ. Παπ­πά στην πε­ριο­χή.
Αυ­τή τη στά­ση της Ο­ρί­τζι­ναλ την ε­πι­δο­κί­μα­ζε και τη στή­ρι­ζε η διοί­κη­ση της Α­ΕΚ αλ­λά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά κα­νέ­να πο­λι­τι­κό κόμ­μα. Στην ε­πίση­μη ι­στο­σε­λί­δα της η Α­ΕΚ πα­ρου­σιά­ζει στο πιο κε­ντρι­κό ση­μεί­ο σποτ Α­ΕΚ & ΠΟΔΟ­ΣΦΑΙ­ΡΟ ΚΑ­ΤΑ ΤΟΥ ΡΑ­ΤΣΙ­ΣΜΟΥ (http://www.aekfc.gr/).
Με­τά τον υ­πο­βι­βα­σμό της Α­ΕΚ ό­μως α­πο­χώ­ρη­σε ο πρό­ε­δρος της Ο­ρί­τζι­ναλ μι­λώ­ντας για κα­τρα­κύ­λα της Α­ΕΚ που κιν­δυ­νεύ­ει να πα­ρα­σύ­ρει και την Ο­ρί­τζι­ναλ. Ί­σως υ­πο­χρε­ώ­θη­κε σε πα­ραί­τη­ση α­πό το νέ­ο κα­θε­στώς. Έ­να τμή­μα της Ο­ρί­τζι­ναλ φαί­νε­ται ό­τι υ­πο­στη­ρί­ζει τώ­ρα τον εμ­φα­νι­ζό­με­νο ως “σω­τήρα” Με­λισ­σα­νί­δη, χω­ρίς α­σφα­λώς να έχει συ­νεί­δη­ση στην πλειο­ψη­φί­α του ό­τι έ­τσι α­νοί­γει την πόρ­τα στους διε­φθαρ­μέ­νους ε­γκά­θε­τους του που­τι­νι­κού κα­θε­στώ­τος που πυ­ρο­βό­λη­σαν και τα­πεί­νω­σαν την Α­ΕΚ για να πά­ρουν στα χέ­ρια τους τον έ­λεγ­χο της.   Αν αυ­τοί δεν ή­ταν τέ­τοιοι δεν θα έ­στρε­φαν τα κύ­ρια πυ­ρά τους στις πα­λιές διοι­κή­σεις αλ­λά στους βα­σι­κούς ε­κτε­λε­στές του μακρό­χρο­νου και με­θο­δευ­μέ­νου υ­πο­βι­βα­σμού σε ε­πί­πε­δο διαι­τη­σί­ας, α­θλη­τι­κής δι­καιο­σύ­νης, Ε­ΠΟ, πο­λι­τι­κού κό­σμου κλπ.

Γιατί ενδιαφέρει τη δημοκρατία να μην περάσει η ΑΕΚ στα χέρια των ανθρώπων του Πούτιν και τι ποδόσφαιρο θέλουμε

Ο χρό­νος που ε­πι­λέ­χτη­κε για να γί­νει ο υ­πο­βι­βα­σμός της Α­ΕΚ δεν ήταν κα­θό­λου τυ­χαί­ος. Στο κέ­ντρο της βί­ας και της α­νω­μα­λί­ας στο πο­δό­σφαι­ρο τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια βρι­σκό­ταν ο Ο­λυ­μπια­κός του στα­ζί­τη και ρω­σο­φτιαγ­μένου Κόκ­κα­λη. Μέ­σα α­πό τη σκαν­δα­λώ­δη εύ­νοια της διαι­τη­σί­ας στον Ο­λυ­μπιακό, το σα­μπο­τά­ρι­σμα της κα­τα­σκευ­ής του γη­πέ­δου του α­πό τον ΣΥΝ και με α­ντιδρα­στι­κά κι­νή­μα­τα της ε­ξέ­δρας, ξω­πε­τά­χτη­κε α­πό τον Πα­να­θη­να­ϊ­κό το ντό­πιο κε­φά­λαιο του Βαρ­δι­νο­γιάν­νη, ήρ­θε στην η­γε­σί­α του αρ­χι­κά ο  α­να­το­λι­κός κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χης Βγε­νό­που­λος, και τω­ρα ο φι­λο­κι­νέ­ζος Α­λα­φού­ζος α­φού πέρα­σε α­πό την προ­ε­δρί­α του και ο Κων­στα­ντό­που­λος του ΣΥΝ !!! Με τον ί­διο τρόπο δη­λα­δή με φάλ­τσα σφυ­ρίγ­μα­τα της διαι­τη­σί­ας, κα­τάλ­λη­λες α­πο­φά­σεις της ΕΠΟ, κα­τάλ­λη­λες “αυ­θόρ­μη­τες” μι­κρο­ε­ξε­γέρ­σεις της ε­ξέ­δρας και κυ­ρί­ως μέσω της οι­κο­νο­μι­κής α­σφυ­ξί­ας και του κυ­νη­γη­τού του Μπα­τα­τού­δη πέ­ρα­σε ο ΠΑ­ΟΚ στον άν­θρω­πο του Πού­τιν, Ι­βάν Σαβ­βί­δη. Τε­λευ­ταί­α στην τε­τρά­δα των ά­παρ­των με­γά­λων ο­μά­δων και χει­ρό­τε­ρη α­πό ό­λες για τους ρώσους, λό­γω των φιλι­κών σχέ­σε­ων της με το Πα­τριαρ­χεί­ο και του συ­νει­δη­τού α­ντι­χρυ­σαυ­γι­τι­σμού της εί­χε μεί­νει η Α­ΕΚ.  
 Ό­πως έ­χου­με γρά­ψει πολ­λές φο­ρές, η η­γε­μο­νί­α των αν­θρώ­πων του φασι­σμού στις με­γά­λες πο­δο­σφαι­ρι­κές ο­μά­δες ση­μαί­νει και τη δια­μόρ­φω­ση της α­ντί­στοι­χης συ­νεί­δη­σης στους ο­πα­δούς της, δη­λα­δή του κυ­νη­γιού της εύ­κολης στη­μέ­νης νί­κης, της α­πό­λυ­της κυ­ριαρ­χί­ας της βίας (δες πρό­σφα­τη ει­σβολή σε σπί­τι Δώ­νη), και τε­λι­κά της χρη­σι­μο­ποί­η­σης των ο­πα­δών υ­πέρ των πο­λιτι­κών και οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων του α­φεντι­κού. Αυ­τή θα εί­ναι και η ε­ξέλι­ξη στην Α­ΕΚ, ε­άν οι ο­πα­δοί της και ο κό­σμος της δεν α­ντι­δρά­σει στα κα­θε­στω­τι­κά σχέ­δια. Εί­ναι πα­ρά­δειγ­μα α­πό αυ­τή την ά­πο­ψη η κα­τά­ντια του Ο­λυ­μπιακού που έ­φτα­σε στον πά­το της σα­πί­λας της στη­μέ­νης διαι­τη­σί­ας στον τε­λι­κό του κυ­πέλ­λου με τον Α­στέ­ρα Τρί­πο­λης, και η θλι­βε­ρή ει­κό­να μιας ο­μά­δας που πα­νη­γύ­ρι­ζε σε ά­δειες ε­ξέ­δρες. Οι έ­ντι­μοι ο­πα­δοί του Ο­λυ­μπια­κού γύ­ρι­σαν τις πλά­τες τους στην ί­δια την ο­μά­δα τους για­τί κα­τά­λα­βαν τον ε­ξευ­τε­λισμό της, και έ­γρα­ψαν σε μπλο­γκ και ι­στο­σε­λί­δες ό­τι τέ­τοια κύ­πελ­λα δεν τα θέ­λουν. Εί­ναι αυ­τό έ­να χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό δείγ­μα α­ντί­στα­σης ε­νός κό­σμου που για χρό­νια δη­λη­τη­ρί­α­ζε ο Κόκ­κα­λης με την α­πό­λυ­τη κυ­ριαρ­χί­α σε πρω­τά­θλημα και κύ­πελ­λα που ε­ξα­σφα­λι­ζό­ταν μέ­σω της γνω­στής “πα­ρά­γκας” και με τις πλά­τες του κα­θεστώ­τος.
Γι’ αυ­τό ό­σοι α­γα­πά­νε τον α­θλη­τι­σμό και την Α­ΕΚ, πρέ­πει να πα­λέ­ψουν με νύ­χια και δό­ντια για να μην πε­ρά­σει και αυ­τή στα χέ­ρια φα­σι­στι­κών δυνά­με­ων που προ­σφέ­ρουν ψεύ­τι­κες νί­κες, και κυ­ρί­ως να μη χά­σει τον α­ντι­φα­σιστι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της.