"Οι αστικές επαναστάσεις, σαν τις επαναστάσεις του δέκατου όγδοου αιώνα, ορμούν γρήγορα από επιτυχία σε επιτυχία, τα δραματικά τους αποτελέσματα ξεπερνούν το ένα το άλλο, άνθρωποι και πράγματα φαίνονται σαν σε φωτιές διαμαντιών. Η έκσταση είναι το πνεύμα κάθε ημέρας. Μα η ζωή τους είναι μικρή. Σε λίγο φτάνουν κι όλας στο ανώτατο σημείο τους και μια μακρυά αποχαύνωση κυριεύει ύστερα την κοινωνία πριν μάθει να αφομειώνει νηφάλια τα αποτελέσματα της ορμητικής και θυελλώδικης εποχής της.

Αντίθετα οι προλεταριακές επαναστάσεις, όπως οι επαναστάσεις του δέκατου ένατου αιώνα, κάνουν αδιάκοπη κριτική στον ίδιο τον εαυτό τους, διακόπτουν κάθε στιγμή την πορεία τους, γυρίζουν πάλι σε εκείνο που φαίνεται πως έχει πραγματοποιηθεί για να το ξαναρχίσουν από την αρχή, χλευάζουν με ωμή ακρίβεια τις ασυνέπειες, τις αδυναμίες και τις ελεεινότητες που παρουσιάζουν οι πρώτες δοκιμές τους, φαίνονται πως ξαπλώνουν κάτω τον αντίπαλό τους μόνο για να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη γη και να σηκωθεί μπροστά τους πιο γιγάντιος, οπισθοχωρούν ολοένα μπροστά στην απροσδιόριστη απεραντοσύνη των ίδιων των σκοπών τους, ώσπου να δημιουργηθούν οι όροι που κάνουν αδύνατο κάθε πισωγύρισμα και οι ίδιες οι περιστάσεις φωνάζουν: Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".

Κ. Μάρξ. 18η Μπρυμέρ

Σημαντικά πολιτικά γεγονότα

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΔΥΜΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ:


ΝΕΟΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ,
ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ Η ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Αφού με τα ψη­φι­σμέ­να πρώ­τα μέ­τρα ακρω­τη­ριά­σα­νε ει­σο­δη­μα­τι­κά για μια ακό­μα φο­ρά τους συ­ντα­ξιού­χους και τους δη­μό­σιους υπάλ­λη­λους, οι προ­βο­κά­το­ρες που κυ­βερ­νά­νε τη χώ­ρα ετοι­μά­ζο­νται να τους στραγ­γί­ξουν πα­ρα­πέ­ρα και κυ­ρί­ως να στραγ­γί­ξουν τη μι­κρο­με­σαί­α μά­ζα, μι­σθω­τή ή μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τι­κή με το υπό ψή­φι­ση φο­ρο­λο­γι­κό νο­μο­σχέ­διο. 
Όπως και όλες τις προ­η­γού­με­νες αφαι­μά­ξεις έτσι και αυ­τήν οι προ­βο­κά­το­ρες τη χρε­ώ­νουν σε κά­ποιους άλλους έξω από τους ίδιους και έξω από τη χώ­ρα, δη­λα­δή στους δα­νει­στές, που ση­μαί­νει κυ­ρίως στην ΕΕ και κυ­ριό­τα­τα στην Γερ­μα­νί­α. Με αυ­τόν τον τρό­πο διευ­κο­λύ­νουν τα αλη­θι­νά αφε­ντικά τους, τις ανα­το­λι­κές ύαι­νες Ρω­σί­α και Κί­να να μπουν και να ξεσκί­σουν το τυ­φλω­μέ­νο και απελ­πι­σμέ­νο άρρω­στο θύ­μα τους. Στην προ­κει­μέ­νη μά­λιστα πε­ρί­πτω­ση  έχου­με την εντύ­πω­ση ότι ο βα­θύ­τε­ρος στό­χος τους δεν είναι η υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση των με­σαί­ων ει­σο­δημά­των μι­σθω­τών και επαγ­γελ­μα­τιών με το φο­ρο­λο­γι­κό που μπαί­νει στη Βου­λή με­θαύ­ριο, αλλά η υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση της μεσαί­ας και της με­γά­λης γαιο­κτη­σί­ας με το νο­μο­σχέ­διο για τα ακί­νη­τα που ξαφ­νι­κά το αφή­σα­νε στην άκρη για τις επό­με­νες μέ­ρες. Στό­χος τους εί­ναι να υπο­χρε­ώ­σουν τους κα­τό­χους κυ­ρί­ως της γης να την που­λή­σουν όσο-όσο κυ­ρί­ως στους ρώ­σους φα­σί­στες και στη συ­νέ­χεια να δη­μιουρ­γή­σουν μέ­σα από αυ­τή τη με­τα­βί­βα­ση γης τους όρους για ένα μα­ζι­κό ρώ­σι­κο κα­το­χι­κό αποι­κιο­κρα­τι­κό εποι­κι­σμό της χώ­ρας μας.

Σε ότι αφο­ρά το φο­ρο­λο­γι­κό των ει­σο­δη­μά­των που έρχε­ται με­θαύ­ριο στη Βου­λή και για το οποί­ο γί­νε­ται ο με­γά­λος θόρυ­βος τις τε­λευ­ταί­ες μέ­ρες δεν κου­ρα­ζό­μα­στε να επα­να­λαμ­βά­νου­με ότι στην ου­σία εί­ναι οι εσω­τε­ρι­κές πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που έχουν την πραγ­μα­τι­κή ευ­θύ­νη και αυ­τών των μέ­τρων πεί­νας του λα­ού και συ­ντρι­βής της εσω­τε­ρι­κής αγο­ράς. Το έγκλη­μα των δα­νει­στών εί­ναι ότι ανα­λαμ­βά­νουν αυ­τοί την πο­λιτι­κή ευ­θύ­νη αυ­τών των μέ­τρων και τα επι­βάλ­λουν αφαι­ρώ­ντας ου­σια­στι­κά από το λα­ό, σαν ιμπε­ρια­λι­στές-προ­στά­τες, το δι­καί­ω­μα να μά­θει ότι εί­ναι οι ηγε­τι­κές εσω­τε­ρι­κές πο­λι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις της χώρας που την κα­τέ­στρε­ψαν και συ­νε­χί­ζουν να την κα­τα­στρέ­φουν. Έτσι ευ­νου­χί­ζουν τις αντι­στά­σεις του και τον πα­ρα­δί­νουν δέ­σμιο στην υπερ­δύ­να­μη που βρί­σκε­ται πραγ­μα­τι­κά πίσω από τις εσω­τε­ρι­κές πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις. Όλα αυ­τά για να σώ­σουν το νό­μι­σμά τους χω­ρίς να νοιά­ζο­νται για τον τρό­πο που θα γί­νει αυ­τό, δη­λα­δή για το ότι κα­τα­σκευά­ζουν ένα κρά­τος τέ­ρας, φο­ρέ­α φα­σι­σμού, απο­σύν­θε­σης και εξω­τε­ρι­κής εξάρ­τη­σης μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη.
Στην ου­σί­α και τα τρί­α αυ­τά χρόνια της διαρ­κούς χρε­ω­κο­πί­ας το πό­σο θα φτω­χύ­νει αυ­τή η μά­ζα και για πό­σο και­ρό εξαρ­τά­ται από το πως θα μειώ­σουν και το εάν θα μειώ­σουν το κρα­τι­κό έλλειμ­μα οι εσω­τε­ρι­κές πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις που εί­ναι οι μό­νες που έχουν την εξου­σί­α να ξε­μπλο­κά­ρουν τις επεν­δύ­σεις, να κυ­νη­γή­σουν τη δια­φθο­ρά και να κα­τα­νεί­μουν με στοι­χειω­δώς δημο­κρα­τι­κό τρό­πο τα δη­μο­σιο­νο­μι­κά βά­ρη της απο­λη­ρω­μής του χρέ­ους που μό­νο προ­ϊ­όν το­κο­γλυ­φί­ας δεν εί­ναι όπως λέ­νε οι ρω­σό­δου­λοι απα­τε­ώ­νες.
Αυ­τό δη­λα­δή που γί­νε­ται κά­θε φό­ρα με κά­θε νέ­ο μνη­μό­νιο εί­ναι το εξής: Η Τρό­ι­κα λέ­ει πχ: «Κόψ­τε μέ­σα από τη φο­ρο­λο­γί­α 3 δις από το κρα­τι­κό έλλειμ­μα. Φέρ­τε τις προ­τά­σεις σας για τον τρό­πο που θα γί­νει αυ­τό και εμείς θα απα­ντή­σου­με ποια μέ­τρα θα δε­χτού­με και ποια όχι». Απα­ντώ­ντας σε αυ­τό η κυ­βέρ­νη­ση θα μπο­ρού­σε εί­τε να αυ­ξή­σει τις φο­ρο­λο­γι­κές εισ­ρο­ές χτυ­πώ­ντας τη φο­ρο­δια­φυ­γή και αυ­ξάνο­ντας τη φο­ρο­λο­γί­α για τα πο­λύ με­γά­λα ατο­μι­κά ει­σο­δή­μα­τα, εί­τε αυ­ξά­νο­ντας τη φο­ρο­λο­γη­τέ­α ύλη με το να επι­τρέ­ψει τις επεν­δύ­σεις, εί­τε να μειώ­σει το κό­στος λει­τουρ­γί­ας του δη­μό­σιου χτυ­πώ­ντας τη δια­φθο­ρά και τον πα­ρα­σι­τι­σμό του, εί­τε να κόψει κρέ­ας από τους μι­σθω­τούς, τους συ­ντα­ξιού­χους, τους μι­κρο­ε­παγ­γελ­μα­τί­ες και το πα­ρα­γωγι­κό κε­φάλαιο. Κά­νει πά­ντα συ­στη­μα­τι­κά το τε­λευ­ταί­ο. Και αφού το κά­νει βγαί­νει στο λα­ό και λέ­ει:  «Μας ζή­τη­σε η Τρό­ι­κα, ει­δι­κά μά­λι­στα η Γερ­μα­νί­α, να σας κό­ψουμε νέ­α κομ­μά­τια από το λί­γο κρέ­ας που σας έμει­νε. Δυ­στυ­χώς εί­μα­στε υπο­χρε­ω­μέ­νοι να το κό­ψου­με για­τί με μια χρε­ω­κο­πί­α θα πε­θαί­να­τε». Τό­τε βγαί­νει η αντι­πο­λί­τευ­ση και τους λέ­ει: «Δεν έπρε­πε να το δε­χτεί­τε αυ­τό για­τί οι δα­νει­στές δεν μπο­ρούν να μας αφή­σουν να χρε­ω­κο­πή­σου­με για να μην πε­θά­νει το Ευ­ρώ τους». Δη­λα­δή στην πρά­ξη και η κυ­βέρ­νη­ση και η αντι­πο­λίτευ­ση συμ­φω­νούν, όπως κά­νουν εδώ και χρόνια, στο πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ και στη δια­φθορά και ρί­χνουν την ευ­θύ­νη της χρε­ω­κο­πί­ας και της πεί­νας στην ΕΕ, και ει­δι­κά στην καρ­διά της που εί­ναι η Γερ­μα­νί­α. Έτσι το ελλη­νι­κό έθνος που κα­τα­βα­σα­νί­ζε­ται δι­δά­σκε­ται να μι­σεί τις σχε­τι­κά πιο φιλι­κές του εξω­τε­ρι­κές δυ­νά­μεις και να αγαπά­ει τις από­λυ­τα πιο εχθρι­κές του, δη­λα­δή να μι­σεί την Ευ­ρώ­πη και να αγα­πά­ει  την Κί­να και πιο πο­λύ τη Ρω­σί­α που ευ­θύ­νε­ται για τα βά­σα­νά του.
Πιο συ­γκε­κρι­μέ­να οι εσω­τε­ρι­κές κυ­ρί­αρ­χες πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις θα μπο­ρού­σαν αμέ­σως-αμέ­σως να μειώ­σουν το κρα­τι­κό έλλειμ­μα χω­ρίς κα­θό­λου να φτω­χύ­νουν το λα­ό με το να αξιο­ποι­ή­σουν μό­νο ένα μι­κρό μέ­ρος από το «θαμ­μέ­νο χρυ­σά­φι» της χώ­ρας, δη­λα­δή απε­λευ­θε­ρώ­νο­ντας τις μπλο­κα­ρι­σμέ­νες από τους ίδιους επεν­δύ­σεις στην του­ρι­στική γη, στους υδρο­γο­νάν­θρα­κες, στον «κυ­ριο­λε­κτικό» χρυ­σό και πά­νω απ’ όλα στην παρα­πε­τα­μέ­νη γνώ­ση ενός επι­στη­μο­νι­κο­τε­χνι­κά κα­ταρ­τισμέ­νου (και μά­λι­στα επώ­δυ­να κα­ταρ­τι­σμέ­νου λόγω εκπαι­δευ­τι­κού σα­μπο­τάζ)  λα­ού. Η άρνη­ση τους να τα κά­νουν όλα αυ­τά απο­δει­κνύ­ε­ται πε­ρί­τρα­να από το ότι έχουν αρνη­θεί επί­μο­να και με εγκλη­μα­τι­κή με­θο­δι­κό­τη­τα πά­νω στην κρί­ση να απορ­ρο­φή­σουν τα πά­νω από 10 δις των ΕΣΠΑ που εί­τε τα μπλό­κα­ραν ή τα σκόρ­πι­σαν σε μη πα­ρα­γω­γι­κές δρά­σεις. Επί­σης θα μπο­ρού­σαν να αυ­ξή­σουν τη φο­ρο­λο­γη­τέ­α ύλη χτυ­πώ­ντας με νέ­ες τε­χνι­κές μέ­θο­δες και διοι­κη­τι­κούς ελέγ­χους την εφορια­κή δια­φθο­ρά που έχει σαν απο­τέ­λε­σμα να γδέρ­νο­νται ξα­νά και ξα­νά όσοι δεν μπο­ρούν να κρύ­ψουν ει­σο­δή­μα­τα και πλού­το. Μό­νο ο ΦΠΑ από όλες τις πα­ρα­πά­νω πη­γές θα ήταν δε­κά­δες δις που θα εξου­δε­τέρω­ναν το πιο με­γά­λο μέ­ρος από τα μέ­τρα της εξα­θλί­ω­σης των φτω­χών αλλά και από τα μέ­τρα της υπερ­φο­ρο­λό­γη­σης πά­νω στην κρί­ση του πιο πα­ρα­γω­γι­κού βιο­μη­χα­νι­κού κε­φά­λαιου.

Πολ­λά από αυ­τά τα μέ­τρα, όπως και άλλα που έχουν να κά­νουν με τη μεί­ω­ση του κό­στους πα­ρα­γω­γής αλλά και του κό­στους ζω­ής των πο­λι­τών πχ πα­ρα­σι­τι­κές  έμμε­σες επι­δο­τή­σεις σε  δι­κη­γό­ρους, μη­χα­νι­κούς, με­τα­φο­ρείς, τα έχουν προ­τεί­νει και οι ίδιοι οι δα­νει­στές. Αλλά κα­μιά κυ­βέρ­νη­ση και κα­μιά αντι­πο­λί­τευ­ση δεν τα θέ­λει αυτά και ού­τε οι δα­νει­στές τα επι­βά­λουν με απαι­τη­τι­κό­τη­τα. Κι αυ­τό για­τί οι μεν κυ­βερ­νη­τι­κοί όπως έχου­με ξα­να­πεί δεν θέ­λουν η χώ­ρα να ορθο­πο­δή­σει ώστε να μπο­ρεί να υπο­δου­λω­θεί στα κρυ­φά ανα­το­λι­κά αφε­ντι­κά τους, οι δε δα­νει­στές βλέ­πουν στην κά­θε φο­ρά σφα­γή των φτω­χών την ύψι­στη από­δει­ξη ότι οι κυ­βερ­νή­σεις δεν πά­σχουν από φι­λο­λα­ϊ­κή  λο­γι­κή. Μά­λι­στα αυ­τή τη φο­ρά πε­ρισ­σό­τε­ρο από κά­θε άλλη η κυ­βέρ­νηση των μέ­τρων μεί­ω­σε τη φο­ρο­λο­γί­α ει­σο­δήμα­τος για τους πλού­σιους (από 45% σε 40%), ενώ την αύ­ξη­σε αρκε­τά για τους μι­κρούς (μέ­χρι 25000 Ευ­ρώ) και την αύ­ξη­σε ση­μα­ντι­κά για τους με­σαί­ους (από 25000 έως 45000).
Έτσι το νέ­ο φο­ρο­λο­γι­κό που ετοι­μά­ζεται εί­ναι μια νέ­α επι­βά­ρυν­ση των φτω­χών και κυρίως των με­σαί­ων που την ευ­θύ­νη της την έχει σύσ­σω­μο το εσω­τε­ρι­κό πο­λι­τι­κό καθε­στώς αλλά την ανα­λαμ­βά­νουν πο­λι­τι­κά οι δα­νει­στές. Αυ­τό το κά­νουνοι τελευταίοι  για να μη θίξουν τους κυ­βερ­νη­τι­κούς δι­πρό­σω­πους ψευ­το­ευ­ρω­παί­ους που τους λο­γα­ριά­ζουν σαν τους τε­λευ­ταίους κα­λούς φί­λους τους και συμ­μά­χους τους για να κρα­τη­θεί για ένα διά­στη­μα η Ελλά­δα στο Ευ­ρώ και να μην τα­ρα­χτεί το κοι­νό νό­μι­σμα.
Αλλά η νέ­α σφα­γή των μικρομεσαίων δεν εί­ναι μό­νο αυ­τό και δεν εί­ναι κυ­ρί­ως αυ­τό που ενδια­φέ­ρει πε­ρισ­σό­τε­ρο στο νέ­ο φο­ρο­λο­γι­κό τους κυ­βερ­νη­τι­κούς και αντι­πο­λι­τευ­τικούς προ­βο­κά­το­ρες. Πι­στεύ­ου­με ότι αυ­τό που τους ενδια­φέ­ρει πε­ρισ­σό­τε­ρο εί­ναι να πε­ράσουν μια ακό­μα πιο πο­λύ ψη­λή φο­ρο­λο­γί­α της με­γά­λης ακί­νη­της πε­ριου­σί­ας από αυ­τήν που επι­βλή­θη­κε το 2010 με το νο­μο­σχέ­διο που σε λί­γο σκο­πεύ­ουν να φέ­ρουν στη Βουλή. Αυ­τό το θέ­λουν όχι μό­νο και όχι τό­σο για να δώ­σουν ένα στρα­τη­γι­κό χτύπη­μα στη με­γά­λη ντό­πια αστι­κή τά­ξη, που το προ­σω­πι­κό της κε­φά­λαιο το έχει εξα­σφα­λί­σει με τη μορ­φή της γαιο­χτη­σί­ας, αλλά για να υπο­χρε­ώ­σουν τους κα­τό­χους της να την που­λή­σουν όσο όσο στα νέ­α αφε­ντι­κά της χώ­ρας, στους κι­νέ­ζους και κυ­ρί­ως στους ρώ­σους φα­σί­στες. Ει­δι­κά μά­λι­στα ενδιαφέ­ρο­νται με αυ­τόν τον τρό­πο να διευ­κο­λύ­νουν ένα ρώ­σι­κο μα­ζι­κό εποι­κι­σμό στη χώ­ρα μας που θα δώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα στους νε­ο­να­ζί του Κρεμ­λί­νου να επεμ­βαί­νουν στρατιω­τι­κά στη χώ­ρα προ­κει­μέ­νου τά­χα «να  προ­στα­τεύ­σουν την πε­ριου­σί­α και τη ζω­ή των υπη­κό­ων τους» όπως το έκαναν πχ στην μι­σο-κα­το­χή της Γε­ωρ­γί­ας.

Η πρώτη εκχώρηση γης στα νέα αφεντικά ξεκίνησε με το φορολογικό του 2010
Αυ­τή τη δια­δι­κα­σί­α εκχώ­ρη­σης της ελλη­νι­κής γης την εγκαι­νί­α­σε το δια­κομ­μα­τι­κό συ­ντο­νι­στι­κό κο­ρυ­φής των εγκα­θέ­των ήδη με το προ­η­γού­με­νο πρώ­το φο­ρο­λο­γι­κό νό­μο της πε­ριό­δου της χρε­ω­κο­πί­ας, αυτόν του 2010. Με αυ­τόν εγκα­τα­στά­θη­κε ένας φο­ρο­λο­γι­κός συ­ντε­λε­στής για ακί­νη­τη πε­ριου­σί­α ανά­με­σα στις 800.000 και στα 5 εκ Ευ­ρώ στο 1% το χρό­νο. Πά­νω από τα 5 εκ αυ­τός ο συ­ντε­λε­στής  έγι­νε 2% το χρό­νο.  Κά­τω από τα 800.000 ο φό­ρος ήταν γύ­ρω στις 2000 Ευ­ρώ το χρό­νο. Δη­λα­δή ένας γαιο­κτή­μο­νας σε σπί­τια ή σε γη με πε­ριουσί­α 5 εκα­τομ­μύ­ρια Ευ­ρώ θα πρέ­πει να πλη­ρώνει κά­θε χρό­νο με­τά το 2010 2000+42000+100000 Ευ­ρώ=144.000 Ευ­ρώ. Αν τα ακί­νη­τα εί­ναι οι­κο­δο­μές αυ­τά τα πο­σά μπο­ρούν μέ­χρι ενός ση­μεί­ου να δώ­σουν το πο­σό του φό­ρου. Αν τα ακί­νητα εί­ναι κυ­ρί­ως οι­κό­πε­δα αυ­τά δεν μπο­ρούν να ξε­πλη­ρω­θούν πα­ρά αν ο γαιο­κτή­μο­νας έχει μπό­λι­κο ρευ­στό σε κα­τα­θέ­σεις. Αν η γαιο­κτη­σί­α εί­ναι πο­λύ με­γα­λύ­τε­ρη από τα 5 εκα­τομ­μύ­ρια  αυ­τός θα πρέ­πει να που­λή­σει ένα με­γά­λο μέ­ρος της για να πλη­ρώ­σει το φό­ρο. Για να τον υπο­χρε­ώσουν να το κά­νει αυ­τό οι δια­κομ­μα­τι­κοί προ­βο­κά­το­ρες εί­χαν φρο­ντί­σει με τον ίδιο νό­μο να του φρά­ξουν ση­μα­ντι­κά τον πιο βα­σι­κό δρό­μο απο­φυ­γής της με­γά­λης φο­ρο­λό­γη­σης: Τον τεμα­χι­σμό της γαιο­κτη­σί­ας,  μέ­σω της δω­ρε­άς και της γο­νι­κής πα­ρο­χής οπό­τε και τη φο­ρο­λό­γη­ση της με τους σχε­τι­κά χα­μη­λούς συντε­λε­στές με­σαί­ας γαιο­κτη­σί­ας. Δη­λα­δή το διακομ­μα­τι­κό κα­θε­στώς δε­κα­πλα­σί­α­σε μέ­σα σε μια νύ­χτα τους συ­ντε­λε­στές γονικής παροχής ακό­μα και της με­σαί­ας γαιο­κτη­σί­ας πη­γαί­νο­ντάς την στο 10% . Δη­λα­δή ο γαιο­κτή­μο­νας των 10 Εκ Ευρώ ακό­μα και να σπά­σει  την πε­ριου­σί­α του σε τρί­α κομ­μά­τια θα πλη­ρώ­σει φό­ρο 1 εκα­τομ­μύ­ριο Ευ­ρώ.

Άρα τε­λι­κά ο γαιο­κτή­μο­νας που δεν έχει ρευ­στό πρέ­πει εί­τε να που­λή­σει εί­τε να δα­νει­στεί. Αλλά να δα­νει­στεί σή­με­ρα δεν μπο­ρεί από χρε­ω­κο­πη­μέ­νες τρά­πε­ζες πα­ρά μό­νο αν βά­λει υπο­θή­κη όλη την πε­ριου­σία του, που εί­ναι σα να που­λά­ει όσο-όσο. Έτσι που­λά­ει όσο-όσο στον πρώ­το που θα του δώ­σει ρευ­στό. Και επει­δή ξαφνι­κά έρχο­νται πολ­λοί να που­λή­σουν όσο-όσο όχι μό­νο με­γα­λο­γαιο­κτή­μο­νες  από την υπερφο­ρο­λό­γη­ση αλλά και μι­κρο­μεσαί­οι αστοί από τις χρε­ω­κο­πί­ες τους, οι τι­μές της γης έχουν αρχί­σει να κα­ταρ­ρέ­ουν.
Αυ­τή η προ­σφο­ρά φτη­νής γης από μόνη της δεν εί­ναι κα­θό­λου κα­κό πράγ­μα. Κα­νο­νι­κά μά­λι­στα εί­ναι πο­λύ κα­λό. Μό­νο  στις συ­γκε­κρι­μέ­νες συν­θή­κες εί­ναι πο­λύ κα­κό πράγ­μα.

Εμείς σαν κομ­μου­νι­στές έχου­με στο επα­να­στα­τι­κό πρό­γραμ­μά μας την απαλ­λο­τρί­ω­ση της με­γά­λης ακί­νη­της πε­ριου­σί­ας για να πε­ράσει αυ­τή στην ιδιο­κτη­σί­α όλου του λα­ού. Επί­σης και από αστο­δη­μο­κρα­τι­κή άπο­ψη εί­ναι πολύ θε­τι­κό να φο­ρο­λο­γεί­ται πο­λύ ψη­λά η με­γά­λη ακί­νη­τη πε­ριου­σί­α για να μη μέ­νει στα χέ­ρια γαιο­κτη­μό­νων που πε­ριο­ρί­ζουν την προ­σφο­ρά της οπό­τε η τι­μή της ανε­βαί­νει στα ύψη. Με αυ­τήν την τε­χνη­τή ύψω­ση ο γαιο­κτή­μο­νας γί­νε­ται ένα γι­γα­ντιαί­ο πα­ρά­σι­το που εμπο­δί­ζει την ανά­πτυ­ξη των πα­ρα­γω­γι­κών δυ­νά­με­ων και ταυ­τό­χρο­να την καρπώ­νε­ται σε πε­λώ­ριο βαθ­μό, όπο­τε αυ­τή υπάρ­ξει. Με την υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση λοι­πόν της μη ιδιο­χρη­σι­μο­ποιού­με­νης ακί­νη­της πε­ριου­σί­ας αυ­ξάνε­ται γε­νι­κά η προ­σφο­ρά της γης για πα­ραγω­γι­κή ή και ατο­μι­κή κα­τα­νά­λω­ση πράγ­μα που εί­ναι πο­λύ κα­λό, έτσι κι αλλιώς για την κοι­νω­νί­α. Αυ­τήν την αλή­θεια επι­καλού­νται άλλω­στε οι ντό­πιοι ψευ­το­α­ρι­στε­ροί που θέ­λουν τώ­ρα μα­ζί με την κυ­βέρ­νη­ση να επι­βά­λουν με το νέ­ο νο­μο­σχέ­διο που ετοι­μά­ζουν ακό­μα με­γα­λύ­τε­ρη φο­ρο­λό­γη­ση της με­γάλης ακί­νη­της πε­ριου­σί­ας. Μό­νο που την επικα­λού­νται όχι για το κα­λό του λα­ού και της χώ­ρας αλλά για­τί ξέ­ρουν ότι σή­μερα και συ­γκε­κρι­μέ­να αυ­τή η υπερ­φο­ρο­λό­γη­ση ση­μαί­νει πρα­κτι­κά πέ­ρα­σμα της με­γά­λης γαιο­κτη­σί­ας από μια ντό­πια πα­ρα­σι­τι­κή αστι­κή τά­ξη σε μια κα­το­χι­κή να­ζιστι­κού τύ­που ιμπε­ρια­λι­στι­κή αστι­κή τά­ξη.
Αυ­τό συμ­βαί­νει για­τί  οι μό­νοι που εί­ναι σή­με­ρα δια­τε­θει­μέ­νοι να α­γο­ρά­σουν σε μα­ζι­κή κλί­μα­κα τις σκο­τω­μέ­νες αυ­τές α­κί­νη­τες  πε­ριου­σί­ες  εί­ναι οι με­γα­λο­α­στοί των δύ­ο πιο ι­σχυ­ρών φα­σι­στι­κών χω­ρών του κό­σμου και ταυ­τό­χρο­να των πιο ά­γρια εκ­με­ταλ­λευ­τι­κών και διε­φθαρ­μέ­νων, οι ρώ­σοι και οι κι­νέ­ζοι με­γα­λο­α­στοί, κυ­ρί­ως οι πρώ­τοι. Και τού­το για­τί μό­νο αυ­τοί μπο­ρούν να ξέ­ρουν ό­τι έ­χουν έ­να κα­θε­στώς που ό­χι μό­νο δεν θα τους χτυ­πή­σει αλ­λά τους εί­ναι α­φο­σιω­μέ­νο μέ­χρις αυ­το­θυ­σί­ας και θα προ­στα­τέ­ψει και θα αυ­γα­τέ­ψει την πε­ριου­σί­α τους και ό­τι έ­χουν έ­ναν λα­ό που σε πρώ­τη φά­ση θα δει με α­δια­φο­ρί­α, α­κό­μα και με συ­μπά­θεια την εί­σο­δο τους στη χώ­ρα σαν δήθεν α­ντί­βα­ρο στην α­νύ­παρ­κτη γερ­μα­νι­κή κα­το­χή. Ε­πί­σης α­πό κο­ντο­πρό­θε­σμη άπο­ψη εί­ναι αυ­τοί που ξέ­ρουν ό­τι η χώ­ρα θα μεί­νει στο Ευ­ρώ, ε­πει­δή αυ­τό συμ­φέ­ρει στους ί­διους. Α­ντί­θε­τα οι δυ­τι­κοί α­στοί και βα­σι­κά οι ευ­ρω­παί­οι α­στοί το μό­νο που έ­χουν δει τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια α­πό την Ελ­λά­δα εί­ναι τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο χά­νουν τα λε­φτά που εί­χαν το­πο­θε­τή­σει σε αυ­τή με τη μορ­φή των κρα­τι­κών ο­μο­λό­γων, των τρα­πε­ζών, και άλ­λων ε­πι­χει­ρή­σε­ων και γι αυτό δεν την πο­λυ­πλη­σιά­ζουν ή ό­πο­τε την πλη­σί­α­σαν για να ε­πεν­δύ­σουν κυ­βερ­νήσεις και «κι­νή­μα­τα» τους διώ­ξα­νε με τις κλω­τσιές. Μά­λι­στα οι πιο ευ­ρω­πα­ϊστές α­πό αυ­τούς, οι Γερ­μα­νοί, ή­δη θε­ω­ρού­νται α­πό σύσ­σω­μο το έ­θνος ως κα­τοχι­κή δύ­να­μη. Ποιος δυ­τι­κός λοι­πόν που δεν εί­ναι αρ­κε­τά συν­δε­δε­μέ­νος με τα ρώ­σι­κα κυ­κλώ­μα­τα ε­ξου­σί­ας –και θα υ­πάρ­ξουν αρ­κε­τοί τέ­τοιοι που τους θέ­λει το κα­θε­στώς για ξε­κάρ­φω­μα- θα ρί­σκα­ρε να το­πο­θε­τή­σει ζε­στά Ευ­ρώ σε μια χώ­ρα που ί­σως αύ­ριο χρε­ω­κο­πή­σει, που ή­δη ε­τοι­μά­ζεται να κά­νει δυ­σμενέ­στε­ρους τους νό­μους για τη γαιο­κτη­σί­α και που οι έλ­λη­νες γεί­το­νές του μπο­ρεί κά­ποια στιγ­μή να τον πά­ρου­νε με τις πέ­τρες ή να φω­νά­ξουν τους να­ζιστές να το κά­νουν; Εν­νο­εί­ται ό­τι α­κό­μα λι­γό­τε­ρο α­πό τους ευ­ρω­παί­ους εί­ναι δυ­να­τό να τρέ­ξουν μαζι­κά να α­γο­ρά­σουν φτη­νή γη οι πιο πλού­σιοι έλ­ληνες που δια­θέ­τουν χρή­μα. Αυ­τοί τρέ­χουν σαν τρε­λοί να σώ­σουν και το χρή­μα και τα α­κί­νη­τά τους. Μό­νο πά­λι τα συ­νει­δη­τά α­να­το­λι­κά λα­μό­για, τα δε­μέ­να με το νέ­ο βα­θύ κα­θε­στώς  μπο­ρούν  να α­γο­ρά­σουν αν και το συ­νο­λικό κε­φα­λαιακό τους βά­θος εί­ναι α­σή­μα­ντο σε σχέ­ση με το ρώ­σι­κο και το κι­νέ­ζι­κο.

Αλ­λά το ό­τι το α­να­το­λι­κό κε­φά­λαιο εί­ναι ε­κεί­νο που κυ­ρί­ως θα α­γορά­σει στο με­γά­λο ξε­πού­λη­μα της χώ­ρας που έ­χει αρ­χί­σει δεν εί­ναι α­πλά μια υ­πό­θε­ση ό­πως ή­ταν πριν α­πό τρί­α χρό­νια ό­ταν το προ­βλέ­πα­με. Εί­ναι έ­να γεγο­νός  κα­θώς βα­σι­κά εί­ναι οι ρώ­σοι και δευ­τε­ρευό­ντως οι κι­νέ­ζοι που α­γο­ράζουν. Και ό­χι μό­νο γη πα­ντού στην Ελ­λά­δα, ι­διαί­τε­ρα στην Χαλ­κι­δι­κή ό­που έχουν α­γο­ρά­σει ε­κα­το­ντά­δες με­γά­λες ι­διο­κτη­σί­ες,  αλ­λά α­γο­ρά­ζουν το­μείς κλειδιά: τρά­πε­ζες (Πει­ραιώς, Α­ΤΕ, Γε­νι­κή), ερ­γο­στά­σια δε­μέ­να με την πλα­τειά πρω­το­γε­νή πα­ρα­γω­γή (Δώ­δω­νη) και σε λί­γο με­τα­φο­ρές (Ο­ΣΕ), ε­νέρ­γεια (ΔΕ­ΠΑ) κλπ.

Με το νέο νομοθετικό πλέγμα δυναμώνει η απαλλοτρίωση, βασική προϋπόθεση για τον αποικιοκρατικό εποικισμό

Αλ­λά οι δου­λι­κοί προ­βο­κά­το­ρες που διοι­κούν τη χώ­ρα (και που φτάνουν με τον κυ­βερ­νη­τι­κό εκ­πρό­σω­πο Κε­δί­κο­γλου να κά­νουν τον ε­πί­ση­μο προω­θη­τή του ξε­που­λή­μα­τος γης στους Ρώ­σους) δεν αρ­κού­νται πια στον φο­ρο­λο­γικό νό­μο του 2010. Ε­τοι­μά­ζουν με το νέ­ο φο­ρο­λο­γι­κό νο­μο­σχέ­διο νέ­α αύ­ξη­ση των φο­ρο­λο­γι­κών συ­ντε­λε­στών και στη με­γά­λη α­κί­νη­τη και σε πιο πε­ριο­ρι­σμέ­νες ι­διο­κτη­σίες  έ­τσι ώ­στε να προ­σφέ­ρουν πε­ρισ­σό­τε­ρη γη αλ­λά και βί­λες και δια­με­ρί­σμα­τα στα α­φε­ντι­κά τους στις πιο α­κρι­βές πα­ρα­θα­λάσ­σιες πε­ριο­χές, τα ο­ποί­α σύμ­φω­να με τα ρε­πορ­τάζ αυτοί α­γο­ρά­ζουν σαν οφ­σόρ. Δη­λα­δή κά­θε τό­σο διαρ­ρέ­ουν σε­νά­ρια για αύ­ξηση του α­νώ­τα­του συ­ντε­λε­στή ε­τή­σιας φο­ρο­λό­γη­σης στο 2,5% α­κό­μα και στο 3% κα­θώς και για μεί­ω­ση πχ στα 3 εκ. Ευ­ρώ του πο­σού με το ο­ποί­ο ε­νερ­γο­ποιεί­ται ο α­νώ­τα­τος συ­ντε­λε­στής. Αλ­λά η πρό­θε­ση του νέ­ου νο­μο­σχέ­διου δεν εί­ναι μό­νο να υ­πο­χρε­ώ­σει πε­ρισσό­τε­ρο τους ντό­πιους α­στούς να που­λή­σουν ό­σο-ό­σο, αλ­λά και να φτη­νύ­νει η λεί­α για τους νέ­ους άρ­πα­γες ι­διο­κτή­τες. Έ­τσι δια­βε­βαιώ­νουν σε ό­λες ως τώρα τις  ύ­που­λες α­νυ­πό­γρα­φες διαρ­ρο­ές τους α­πό το υ­πουρ­γεί­ο οι­κο­νο­μι­κών ότι για τις με­τα­βι­βά­σεις θα μειώ­σουν το φό­ρο που πληρώνει ο α­γο­ρα­στής α­πό 10% που ή­ταν ως τώ­ρα -α­κό­μα για μι­κρο­με­σαί­ες ι­διο­κτη­σί­ες- σε 3-4% ή α­κό­μα και σε 1%. Αν αυ­τό συμ­βεί θα πε­ρά­σου­με σε μια χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή κα­τά­στα­ση α­ποι­κιοκρα­τι­κής λε­η­λα­σί­ας κα­τά την ο­ποί­α ο έλ­λη­νας γαιο­κτή­μο­νας θα πλη­ρώ­νει φό­ρο α­πό 3 έ­ως 10 φο­ρές πε­ρισ­σό­τε­ρο για να με­τα­βι­βά­σει την πε­ριου­σί­α του στα παι­διά του α­πό ό­σο θα πλη­ρώ­νει ο ρώ­σος γαιο­χτή­μο­νας για να την α­γο­ρά­σει! Και για να α­πα­ντή­σουν στην έν­στα­ση της τρό­ι­κας πού θα βρε­θεί το ι­σο­δύνα­μο για τα κρα­τι­κά τα­μεί­α των φό­ρων που πλή­ρω­νε ως τώ­ρα ο α­γο­ρα­στής διαρρέ­ουν  ό­τι θα κα­θιε­ρώ­σουν έ­ναν φό­ρο υ­πε­ρα­ξί­ας ί­σο με 20% για τον πω­λη­τή. Αν δη­λα­δή κά­ποιος α­γό­ρα­σε γη πριν α­πό 30 χρό­νια η ο­ποί­α έ­κα­νε με ση­με­ρι­νές τι­μές 100.000 Ευ­ρώ και σή­με­ρα κά­νει με το α­ντι­κει­με­νι­κό σύ­στη­μα 1.000.000 ευ­ρώ θα πρέ­πει να πλη­ρώ­σει φό­ρο για να το που­λή­σει 180.000 Ευ­ρώ ε­νώ ως τώ­ρα πλη­ρώ­νει 0 Ευ­ρώ. Α­ντί­θε­τα α­ντί για το 10% = 100.000 Ευ­ρώ που θα πλή­ρω­νε φό­ρο ο ρώ­σος ή ο κι­νέ­ζος α­γο­ρα­στής θα δώ­σει με τον σχε­δια­ζό­με­νο νό­μο κά­τι με­τα­ξύ 10.000 (αν ο φό­ρος με­τα­βί­βα­σης γί­νει 1%) και 40.000 Ευ­ρώ (αν ο φό­ρος γί­νει 4%). Το τε­ρα­τώ­δες σε έ­να τέ­τοιο εν­δεχό­με­νο εί­ναι ό­τι οι α­ντι­κει­με­νι­κές τι­μές των α­κι­νή­των βά­σει των ο­ποί­ων γίνε­ται η φο­ρο­λό­γη­ση εί­ναι σή­με­ρα πο­λύ πιο πά­νω α­πό αυ­τές στις ο­ποί­ες έ­χουν κα­τρα­κυ­λή­σει σή­με­ρα οι πραγ­μα­τι­κές τιμές.  Έ­τσι στο πα­ρα­πά­νω πα­ρά­δειγμα ο έλ­λη­νας πω­λη­τής θα πλη­ρώ­σει 180.000 Ευ­ρώ για έ­να α­κί­νη­το που το πού­λη­σε στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κά­τω α­πό 600.000 Ευ­ρώ ο­πό­τε ο φό­ρος που θα πλη­ρώ­σει θα α­ντιστοι­χεί σε έ­ναν πραγ­μα­τι­κό συ­ντε­λε­στή  φο­ρο­λό­γη­σης ί­σο με 30% και ο ρωσοκι­νέ­ζος θα μεί­νει στο 1-4%!  Αυ­τό,  α­κό­μα πιο εύ­κο­λα, θα γί­νε­ται στο σύ­στη­μα που η α­ξί­α της γης γί­νε­ται κα­τά την ε­κτί­μη­ση της ε­φο­ρί­ας. Ε­δώ έ­χουν πα­ρα­τη­ρηθεί τε­λευ­ταί­α πλα­σμα­τι­κές α­γο­ρές ό­που εμ­φα­νί­ζε­ται έ­νας α­γο­ρα­στής που πλη­ρώ­νει για μια μι­κρή έ­κτα­ση ένα πο­λύ ψη­λό τί­μη­μα, δι­πλά­σιο ή και τρι­πλάσιο α­πό τις κα­τα­βα­ρα­θρω­μέ­νες πραγ­μα­τι­κές τι­μές ό­λης της πε­ριο­χής. Στη συνέ­χεια οι το­πι­κές ε­φο­ρί­ες σύμ­φω­να με το συ­γκρι­τι­κό σύ­στη­μα ο­ρί­ζουν τις τιμές ό­λων των γο­νι­κών πα­ρο­χών, κλη­ρο­νο­μιών, δω­ρε­ών  κλπ σύμ­φω­να με αυτήν την πλα­σμα­τι­κή τι­μή ο­πό­τε σπρώ­χνουν τους ι­θα­γε­νείς ι­διο­κτή­τες και κληρο­νό­μους στο ξε­πού­λη­μα α­κό­μα πιο γρή­γο­ρα. Ταυ­τό­χρο­να ό­μως ε­πει­δή αυ­τή η μεί­ω­ση των τι­μών και των φό­ρων για τον α­γο­ρα­στή μπο­ρεί να εν­θαρ­ρύ­νει κάποιους ντό­πιους κε­φα­λαιού­χους να α­γο­ρά­σουν του­ρι­στι­κή γη  η τρι­κομ­μα­τική κυ­βέρ­νη­ση διαρ­ρέ­ει ό­τι θα υ­πάρ­ξει ε­πι­στρο­φή του  πιο αυ­στη­ρού πό­θεν έσχες το ο­ποί­ο ι­σχύ­ει προ­φα­νώς μό­νο για τους έλ­λη­νες αλ­λά ό­χι για τους ξένους α­γο­ρα­στές.
Μπαί­νει ε­δώ το ε­ξής ε­ρώ­τη­μα: Μα κα­λά ας υ­πο­θέ­σου­με ό­τι ο ρώ­σος α­στός α­γό­ρα­σε φτη­νά μια α­κρι­βή ι­διο­κτη­σί­α. Αυ­τό­μα­τα ό­μως δεν θα πρέ­πει και αυ­τός να πλη­ρώ­νει γι αυ­τήν α­πό δω και πέ­ρα ψη­λό φό­ρο κα­το­χής και αύ­ριο δωρε­άς, γο­νι­κής πα­ρο­χής, και τα παι­διά του κλη­ρο­νο­μιάς  κλπ; Η ου­σια­στι­κή απά­ντη­ση εί­ναι ό­τι ο ρώ­σος α­γο­ρα­στής δεν θα ι­διο­ποι­η­θεί τη γη με τους ό­ρους εκ­με­τάλ­λευ­σης της που την εί­χε ι­διο­ποι­η­θεί ο έλ­λη­νας ή έ­στω ο δυ­τι­κός προ­η­γού­με­νος ι­διο­κτή­της. Αν για πα­ρά­δειγ­μα ο προ­η­γού­με­νος ι­διο­κτή­της είχε μια πε­λώ­ρια ε­κτός σχε­δί­ου του­ρι­στι­κή πε­ριο­χή που μπο­ρού­σε να δο­μη­θεί σε πο­λύ πε­ριο­ρι­σμέ­νη κλί­μα­κα ή δεν μπο­ρού­σε κα­θό­λου να δο­μη­θεί λό­γω των σα­μπο­τέρ, ο νέ­ος ι­διο­κτή­της θα έ­χει έ­ναν κρα­τι­κό μη­χα­νι­σμό και μια νο­μοθε­σί­α που θα εί­ναι ε­νι­σχυ­τι­κοί της ε­πέν­δυ­σής του. Σή­με­ρα για πα­ρά­δειγ­μα ό­ταν λέ­με ε­πέν­δυ­ση  στην του­ρι­στι­κή γη εν­νο­ού­με κα­τα­σκευ­ή συ­γκρο­τη­μάτων ι­διό­κτη­των του­ρι­στι­κών κα­τοι­κιών, πράγ­μα που ως τα σή­με­ρα πρα­κτι­κά απα­γο­ρεύ­ε­ται διά ρο­πά­λου στη χώ­ρα μας α­πό το δια­κομ­μα­τι­κό κα­θε­στώς κο­ρυ­φής με οι­κο­λο­γι­κά, αρ­χαιο­λο­γι­κά και άλ­λα προ­σχή­μα­τα (θυ­μό­μα­στε το δή­θεν «σκάν­δα­λο» Στέ­γκου στη Χαλ­κι­δι­κή, για το ο­ποί­ο α­πο­κε­φα­λί­στη­κε σε μια νύχτα το 7% της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ο­μά­δας του ΠΑ­ΣΟΚ). Αυ­τό που για 40 χρό­νια α­πα­γορευό­ταν στην Ελ­λά­δα θα ε­πι­τρα­πεί, τά­χα λό­γω κρί­σης, στους νέ­ους ρώ­σους μεγα­λο-γαιο­κτή­μο­νες που δεν κρύ­βουν τα σχέ­διά τους για δόμη­ση του­ρι­στικής κα­τοι­κί­ας. Του­ρι­στι­κή κα­τοι­κί­α ση­μαί­νει τε­λι­κά τε­μα­χι­σμός της με­γάλης γαιο­κτη­σί­ας με την α­πό­σπα­ση ό­μως πε­λώ­ριων υ­πε­ρα­ξιών. Δη­λα­δή οι νέ­οι ιδιο­κτή­τες θα που­λή­σουν πο­λύ πιο α­κρι­βά τη φτη­νά α­πο­κτη­μέ­νη γη τους στους συ­μπα­τριώ­τες τους, ιδίως την απέραντη εκτός σχεδίου,  και αυ­τοί θα πλη­ρώ­νουν τους α­ντί­στοι­χους πο­λύ μικρούς φό­ρους κα­το­χής, δω­ρε­άς, γο­νι­κής πα­ρο­χής, κλη­ρο­νο­μιάς, για τη μι­κρή και με­σαί­α ι­διο­κτη­σί­α που θα γί­νουν πιο μι­κροί με το νέ­ο νό­μο και εί­μα­στε σί­γου­ροι α­κό­μα πιο μι­κροί μελλοντικά και για τους με­γά­λους ρώ­σους ι­διο­κτή­τες ό­ταν η πα­ρά­δο­ση της γης στα νέ­α α­φε­ντι­κά θα ο­λο­κλη­ρω­θεί και νέ­οι νό­μοι ευ­νο­ϊ­κοί ξα­νά για τη με­γά­λη ι­διο­κτη­σί­α θα φτια­χτούν στο λε­φτό. Α­ντί­στοι­χοι ευνο­ϊ­κοί ό­ροι ι­διο­ποί­η­σης θα υ­πάρ­χουν για κά­θε τι που θα α­γο­ρά­ζουν τα νέ­α αφε­ντι­κά που γι αυ­τό το λό­γο μέ­νουν χω­ρίς ι­σχυ­ρούς διε­θνείς α­ντα­γω­νι­στές σε ό­λες τις με­γά­λες ε­ξα­γο­ρές. Θυ­μό­μα­στε  πως ε­ξου­δε­τε­ρώ­θη­κε η ελ­βε­τι­κή MSC που διεκ­δι­κού­σε ι­σχυ­ρά την προ­βλή­τα 2 του Πει­ραιά α­πέ­να­ντι στην ΚΟΣΚΟ. Η MSC την κο­στο­λο­γού­σε προ­φα­νώς με την υ­πό­θε­ση ό­τι θα πλή­ρω­νε τους γνω­στούς πα­νύ­ψη­λους  μι­σθούς των λι­με­νερ­γα­τών και την ορ­γα­νω­μέ­νη λούφα μιας ΔΕ­ΚΟ και θα α­ντι­με­τω­πί­ζει τις γνω­στές α­τε­λεί­ω­τες α­περ­γί­ες της. Αλλιώς την κο­στο­λο­γού­σε η ΚΟ­ΣΚΟ που προ­φα­νώς εί­χε πά­ρει δια­βε­βαιώ­σεις από το κα­θε­στώς ό­τι θα α­πο­συρ­θούν με α­πο­ζη­μιώ­σεις α­πό το κρά­τος ό­λοι οι πα­λιοί α­κρι­βοί λι­με­νερ­γά­τες  και στη θέ­ση τους θα προ­σλη­φθούν α­πό την ΚΟΣΚΟ και­νούρ­γιοι α­πό 3  ως δέ­κα φο­ρές πιο φτη­νοί (1100 Ευ­ρώ οι λι­γό­τε­ροι και 650 Ευρώ οι πε­ρισ­σό­τε­ροι) που θα τους έ­χει α­φαι­ρε­θεί το δι­καί­ω­μα της α­περ­γί­ας χωρίς κα­μιά ΓΣΕΕ και κα­νέ­να ΠΑ­ΜΕ να δια­μαρ­τυ­ρη­θούν πο­τέ ου­σια­στι­κά. Ε­πίσης ή­ξε­ρε η ΚΟ­ΣΚΟ ό­τι θα κτί­σει σε χρό­νο μη­δέν στην προ­βλή­τα 2 έ­να κτί­ριο 7000 τμ χω­ρίς κα­νέ­να πο­λε­ο­δο­μι­κό ε­μπό­διο και χω­ρίς κα­νέ­να κί­νη­μα κα­τοί­κων και κα­νέ­να  ΣτΕ να την ε­μπο­δί­σει πο­τέ. Έ­τσι πή­ρε το λι­μά­νι με­τά α­πό έ­ναν ουσια­στι­κά στη­μέ­νο δια­γω­νι­σμό.
Η α­φά­ντα­στη ευ­λυ­γι­σί­α και προ­σαρ­μο­στι­κό­τη­τα του δια­κομ­μα­τι­κού κα­θε­στώ­τος στις νο­μο­θε­τι­κές ε­πι­τα­γές των νέ­ων α­φε­ντι­κών φα­νε­ρώ­νε­ται πιο με­γα­λό­πρε­πα α­πό πα­ντού στο ζή­τη­μα της του­ρι­στι­κής κα­τοι­κί­ας. Ο ρώ­σος ι­διο­κτή­της αλ­λά και ο με­σαί­ος και ο με­γά­λος μπο­ρούν να ι­διο­ποι­η­θούν ολο­κλη­ρω­τι­κά και α­πρό­σκο­πτα το σπί­τι τους στην Ελ­λά­δα μό­νο αν έ­χουν ε­ξα­σφαλί­σει εύ­κο­λη και σχε­δόν διαρ­κή βί­ζα. Αυ­τήν δεν τους τη δί­νει προς το πα­ρόν κα­μιά χώ­ρα της Ε­Ε  αλ­λά θέ­λει να τους τη δώ­σει ο ελ­λη­νι­κό κρά­τος και μά­λιστα ό­χι μό­νο αυ­τήν αλ­λά θέ­λει να τους δώ­σει και το δι­καί­ω­μα της μό­νι­μης πα­ρα­μο­νής στην Ελ­λά­δα. Ο νέ­ος νό­μος ε­τοι­μά­ζε­ται να τους δώ­σει βί­ζα και μό­νι­μη πα­ρα­μο­νή πε­ντα­ε­τί­ας, προ­φα­νώς  α­να­νε­ού­με­νης, αρ­κεί να έ­χουν α­γο­ράσει σπί­τι κά­ποιας α­ξί­ας πχ πά­νω α­πό 300.000 Ευ­ρώ. Μά­λι­στα οι ε­πί­ση­μοι διαρ­ρο­είς α­πό το υ­πουρ­γεί­ο οι­κο­νο­μι­κών δεν κρύ­βουν ό­τι ο νό­μος γίνε­ται για να διευ­κο­λύ­νουν ει­δι­κά τους ρώ­σους «ορ­θό­δο­ξους α­δελ­φούς μας» να α­γο­ρά­σουν στην Ελ­λά­δα.  Την ί­δια ώ­ρα οι ρω­σό­δου­λοι «ορθό­δο­ξοι» να­ζί-μπρά­βοι της Χρ. Αυ­γής μα­χαι­ρώ­νουν και ξυ­λο­φορ­τώ­νουν σαν υ­παν­θρώ­πους τους με­τα­νά­στες που οι «α­ρι­στε­ροί» προ­βο­κά­το­ρες του κα­θε­στώ­τος φέρ­νουν και α­φή­νουν α­προστά­τευ­τους στην Ελ­λά­δα (φτη­νή σάρ­κα για μα­χαί­ρω­μα) με την πο­λι­τι­κή των «ανοι­χτών συ­νόρων». Εί­ναι φυ­σι­κή η δια­φο­ρά α­νά­με­σα τους. Οι ρώ­σοι α­γο­ρα­στές με βί­ζα και την ου­σια­στι­κά μό­νι­μη ά­δεια πα­ρα­μο­νής στο χέ­ρι  θα προ­ο­ρί­ζονται για έ­ποι­κοι –α­φέ­ντες της α­ποι­κιο­κρα­τού­με­νης  χώ­ρας πράγ­μα που τόσο κα­λά ξέ­ρει να κά­νει κά­θε τσα­ρι­κή Ρω­σί­α στην ι­στο­ρία της ε­νώ οι δεύ­τεροι θα προ­ο­ρί­ζο­νται, ό­πως και τώ­ρα για οι­κο­νο­μι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση και διε­θνείς πο­λι­τι­κές προ­βο­κά­τσιες. 

Ο φορολογικός νόμος για τα εισοδήματα στην υπηρεσία του νόμου για τη φορολογία του κεφαλαίου των ακινήτων

Στο σύ­νο­λο αυ­τών των ε­περ­χό­με­νων φο­ρο­λο­γι­κών μέ­τρων φαί­νε­ται πό­σο πο­λι­τι­κά συ­γκρο­τη­μέ­νος και πό­σο συ­γκε­ντρω­μέ­νος σε μια κα­τεύ­θυν­ση εί­ναι ο νό­μος που έρ­χε­ται σε ό­τι α­φο­ρά την φο­ρο­λο­γί­α α­κι­νή­των. Μά­λι­στα μπορού­με να υ­πο­θέ­σου­με ό­τι ο νό­μος για τη φο­ρο­λο­γί­α ει­σο­δη­μά­των που τώ­ρα δα συ­ζη­τιέ­ται, α­κό­μα και ο θό­ρυ­βος που γί­νε­ται γι αυ­τόν και η δια­πά­λη σχε­τικά με αυ­τόν και ι­δί­ως οι πα­ρά­ξε­νες υ­πα­να­χωρή­σεις της κυ­βέρ­νη­σης σχε­τικά με αυ­τόν υ­πη­ρε­τούν τη δια­μόρ­φω­ση του κα­τάλ­λη­λου φο­ρολο­γι­κού για την α­κί­νη­τη πε­ριου­σί­α.
Προς το πα­ρόν μό­νο έ­τσι μπο­ρού­με να ε­ξη­γή­σου­με για­τί η κυ­βέρ­νηση προ­ω­θεί  τη μεί­ω­ση της φο­ρο­λο­γί­ας των ε­νοι­κί­ων στο συ­ζη­τού­με­νο νο­μο­σχέδιο που πά­ντα ως τώ­ρα μπαί­να­νε στο συ­νο­λι­κό ει­σό­δη­μα ε­νώ τώ­ρα ξαφ­νι­κά ξεχω­ρί­ζο­νται και φο­ρο­λο­γού­νται με μειω­μέ­νο συ­ντε­λεστή. Αυ­τό εί­ναι σκαν­δα­λω­δώς ά­δι­κο και υ­πέρ του πα­ρα­σι­τι­σμού και κα­τά των μι­σθω­τών και εί­ναι κέρ­δος ό­χι τό­σο για τους μι­κρούς ρα­ντιέ­ρη­δες των δύ­ο δια­με­ρι­σμά­των που φο­ρο­λο­γού­νται με 10% αλ­λά για τους ρα­ντιέ­ρη­δες με με­γά­λα και πολ­λά σπί­τια που φο­ρο­λο­γού­νται ξαφ­νι­κά με 33% ε­νώ ως τώ­ρα φο­ρο­λο­γού­νταν με 45%. Ε­πί­σης εί­ναι σκαν­δα­λώ­δες που και τα υ­πό­λοι­πα ει­σο­δή­μα­τα αυ­τών των ρα­ντιέ­ρηδων ε­νώ φο­ρο­λο­γού­νταν ως τώ­ρα με το 45% τώ­ρα προ­τεί­νε­ται και αυ­τών κι ό­λων των άλ­λων πλού­σιων τα ει­σο­δή­μα­τα να φο­ρο­λο­γού­νται με 40%. Αυ­τή η μεί­ω­ση την ώ­ρα που έπρε­πε να εί­ναι αύ­ξη­ση ό­χι α­πλά στο 45% αλ­λά και στο 60% και στο 70% δεί­χνει ό­χι μόνο πό­σο αυ­τή η κυ­βέρ­νη­ση, ό­πως και ό­λες οι προ­η­γού­με­νες, ευ­νο­εί τους μεγα­λο­ρα­ντιέ­ρη­δες και γε­νι­κά τα με­γά­λα α­το­μι­κά ει­σο­δή­μα­τα, αλ­λά ό­τι θέ­λει κά­ποια ει­δι­κή τα­ξι­κή συμ­μα­χί­α να πε­τύ­χει τώ­ρα δα που τους μειώ­νει  προ­κλητι­κά το φό­ρο. Και η συμ­μα­χί­α που πε­τυ­χαί­νει εί­ναι όχι τόσο ό­τι παίρ­νει μα­ζί της πο­λι­τι­κά τους ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες μι­κρούς ι­διο­κτή­τες-ρα­ντιέ­ρη­δες  που παίρ­νουν έ­να δυο νοί­κια*, αλλά το ότι κα­θη­συ­χά­ζει αρ­κε­τά τους μεγά­λους ι­διο­κτή­τες οι ο­ποί­οι ναι μεν θα πλη­ρώ­νουν ψη­λό χρονιά­τι­κο ε­νιαί­ο φό­ρο για τη συ­νο­λι­κή α­κί­νητη πε­ριου­σί­α τους αλ­λά θα έ­χουν του­λά­χιστον λε­φτά για να την πλη­ρώ­σουν με τα λι­γό­τε­ρο φο­ρο­λο­γη­μέ­να νοί­κια που παίρ­νουν.  Έ­τσι οι τε­λευ­ταί­οι δεν θα α­νε­βούν στα δέ­ντρα να φω­νά­ξουν  ε­νά­ντια σε έ­ναν αυ­ξη­μέ­νο ε­νιαί­ο φό­ρο  που θα υ­περ­φο­ρο­λο­γή­σει τους συ­να­δέλ­φους τους γαιο­χτή­μο­νες με­γά­λους ή και με­σαί­ους που κα­τέ­χουν  με­γά­λες ή α­κρι­βές ε­κτά­σεις ά­χτι­στης γης που δεν δί­νουν ει­σό­δη­μα και έ­τσι εύ­κο­λα θα τις δη­μεύ­ει υ­πέρ των ρω­σο­κι­νέ­ζων «α­γο­ρα­στών»-λη­στών. Δηλαδή η κυβέρνηση διασπάει τους γαιοκτήμονες.  Η πρό­θε­σή της να πε­τύ­χει πα­ρά­δο­ση φτη­νής γης στους ρω­σο­κι­νέ­ζους και ό­χι εί­σπρα­ξη φό­ρων α­πο­δει­κνύ­ε­ται και α­πό το ό­τι το νέ­ο νο­μο­σχέ­διο πε­ρι­λαμ­βά­νει τώ­ρα στη φο­ρο­λο­γού­με­νη α­κί­νη­τη πε­ριου­σί­α και τα ε­κτός σχε­δί­ου α­γρο­τε­μάχια που εί­ναι πα­νά­κρι­βα ει­δι­κά στις του­ρι­στι­κές πε­ριο­χές. Ό­ταν η σα­μπο­ταρί­στρια Μπιρ­μπί­λη εί­χε προ­σπα­θή­σει να μειώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα των ι­διο­κτητών τους να χτί­ζουν,  πά­λι για να φτη­νύ­νουν τη γη για τα νέ­α α­φε­ντι­κά, αυ­τοί εί­χαν α­ντι­δρά­σει α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά. Τώ­ρα ο φό­ρος θα υ­πο­χρε­ώ­σει πολ­λούς από αυ­τούς σε α­κρι­βές πε­ριο­χές να το κά­νουν. Η χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή α­ντί­φα­ση στην ό­λη υ­πό­θε­ση εί­ναι ό­τι η κυ­βέρ­νη­ση ε­νώ υ­πο­τί­θε­ται ό­τι πνί­γε­ται για πε­ρισ­σό­τε­ρους φό­ρους τώ­ρα δα μειώ­νει τους πιο ά­με­σους και σί­γουρους με­τρή­σι­μους φό­ρους που εί­ναι αυ­τοί α­πό ει­σο­δή­μα­τα ε­νοι­κί­ων και ψη­λώ­νει τους ε­ντε­λώς αμ­φί­βο­λους στην εί­σπρα­ξή τους, ει­δι­κά μέ­σα στην κρί­ση ρευ­στού, φό­ρους της  α­κί­νη­της πε­ριου­σί­ας που δεν δί­νει ει­σο­δή­μα­τα.

Με έ­ναν α­νά­λο­γο τρό­πο μπο­ρού­με να ε­ξη­γή­σου­με και αυ­τές τις πρωτο­φα­νείς πα­λιν­δρο­μή­σεις στο πρώ­το φο­ρο­λο­γι­κό. Δη­λα­δή ό­τι δί­νε­ται στη δημο­σιό­τη­τα αρ­χι­κά σαν μια α­κό­μα με­γά­λη σφα­γή των μι­κρο­με­σαί­ων και με­τά η σφα­γή μειώ­νε­ται σε αρ­κε­τό βαθ­μό. Μια αρ­κε­τά κα­λή ε­ξή­γη­ση βέ­βαια εί­ναι και αυ­τή που δί­νουν οι πε­ρισ­σό­τε­ροι, δη­λα­δή ό­τι αρ­χι­κά εμ­φα­νί­ζε­ται έ­νας πολύ κα­κός νό­μος και με­τά, ι­διαί­τε­ρα με την ε­πέμ­βα­ση του «φι­λο­λα­ϊ­κού» ΔΗΜΑΡ, ο νό­μος καλ­λι­τε­ρεύ­ει αι­σθη­τά, ο­πό­τε η ΔΗ­ΜΑΡ, δη­λα­δή ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που εί­ναι στην κυ­βέρ­νη­ση, κά­πως δια­σώ­ζε­ται πο­λι­τι­κά, ό­πως κά­πως ε­λα­φρώ­νει κι η θέση του Σα­μα­ρά. Ό­μως το ζή­τη­μα που μπαί­νει ε­δώ εί­ναι αν με τις πε­ρι­κο­πές βγαίνουν τα λε­φτά που θέ­λει η Τρό­ι­κα. Αν μεν η Τρό­ι­κα ε­γκρί­νει  το αλ­λαγ­μέ­νο νο­μο­σχέ­διο αυ­τό θα ση­μαί­νει ό­τι οι ε­λιγ­μοί ή­ταν τα­κτι­κοί πο­λι­τι­κά­ντι­κοι. Αν η Τρό­ι­κα «κλω­τσή­σει» έ­ντο­να τό­τε θα έ­χου­με κά­θε λό­γο να πι­στεύ­ου­με ότι  η κυ­βέρ­νη­ση θα α­πα­ντή­σει με την α­ντι­πρό­τα­ση να αυ­ξη­θούν οι συ­ντε­λε­στές στο φο­ρο­λο­γι­κό της α­κί­νη­της πε­ριου­σί­ας. Και λί­γοι θα τολ­μή­σουν να αντι­μι­λή­σουν για­τί θα εί­ναι πια  «ε­θνι­κή» α­νά­γκη να πε­ρά­σουν τα δύ­ο νο­μο­σχέ­δια και να πά­ρει η χώ­ρα την πε­ρί­φη­μη δό­ση ναρ­κω­τι­κού.  Ή­δη ο ρω­σό­δου­λος Κου­βέ­λης σαν α­πά­ντη­ση σε ό­σους τον κα­τηγορούν ό­τι δεν φτά­νουν τα λε­φτά για τις «φι­λο­λα­ϊ­κές» πε­ρι­κο­πές που α­παι­τεί στο πρώ­το νο­μο­σχέ­διο προ­τείνει α­κό­μα με­γα­λύ­τε­ρη αύ­ξη­ση του συ­ντε­λε­στή με­γά­λης α­κί­νη­της πε­ριου­σί­ας.
Ό­τι και να γί­νει πά­ντως α­πό δω και μπρος εί­ναι σί­γου­ρο ό­τι κά­τω πολύ βρώ­μι­κο ε­τοι­μά­ζε­ται με τα δύ­ο νέ­α δί­δυ­μα φο­ρο­λο­γι­κά. Και μό­νο το ό­τι το νο­μο­σχέ­διο για την α­κί­νη­τη πε­ριου­σί­α κυ­ριο­λε­κτι­κά κρύ­φτη­κε μέ­σα στην τε­λευ­ταί­α  βδο­μά­δα ε­νώ  προ­α­ναγ­γελ­λό­ταν και διέρ­ρε­ε με αλ­λε­πάλ­λη­λες εκδο­χές ε­πί δύ­ο μή­νες δεί­χνει ό­τι σε αυ­τό συ­γκε­ντρώ­νε­ται το με­γα­λύ­τε­ρο κα­θε­στω­τι­κό εν­δια­φέ­ρον. Οι νέ­οι τσά­ροι έ­χουν δι­δα­χτεί πι­κρά α­πό την ε­πο­χή του Κα­πο­δί­στρια και του Ό­θω­να ό­τι δεν μπο­ρούν να ε­λέγ­ξουν την Ελ­λά­δα αν δεν ε­λέγ­ξουν σε βά­θος την πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή της ζω­ή.  Και δεν μπο­ρούν να πε­τύ­χουν τί­πο­τα α­πό αυ­τά αν δεν ε­λέγ­ξουν σε ση­μα­ντι­κό βαθ­μό την σε γενι­κές γραμ­μές πο­λύ κα­τα­τε­μα­χι­σμέ­νη και ζηλότυπα και παθολογικά φτιαγμένη ελληνική  γαιο­κτη­σί­α.

*Εν­νο­εί­ται ό­τι με τον ε­νιαί­ο φό­ρο κα­ταρ­γεί­ται, και σω­στά, το κτη­νώδες χα­ρά­τσι για τους μι­κρο-ι­διο­κτή­τες που έ­χουν μό­νο το δι­κό τους σπί­τι (αυ­τό μπή­κε πε­ρισ­σότε­ρο για να χρε­ω­κο­πή­σει η ΔΕ­Η πα­ρά να ει­σπρα­χθούν λεφτά) πράγ­μα που διευ­ρύ­νει με ε­κα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους τη βά­ση του με­τώ­που υπέρ του νέ­ου φο­ρο­λο­γι­κού για την α­κί­νη­τη πε­ριου­σί­α. Ο σο­σιαλ­φα­σι­σμός έ­χει πά­ρει ου­σια­στι­κά την ε­ξου­σί­α στην Ελ­λά­δα κά­νο­ντας πά­ντα το ί­διο ε­πί 30 χρό­νια: Κά­νει τα­κτι­κές συμ­μα­χί­ες με το λα­ό δί­νο­ντας του μι­κρο­α­νταλ­λάγ­ματα για να μπο­ρεί με τη συ­γκα­τά­θε­ση του να εγ­χει­ρί­ζει τα κομ­μά­τια της άρ­χουσας τά­ξης που συ­να­ντά­ει μπρο­στά του και για να διεισ­δύ­ει βα­θύ­τε­ρα στο κρά­τος της. Με­τά παίρ­νει πίσω δε­κα­πλά­σια αυ­τά που έ­δω­σε στο λα­ό. Αυ­τή την α­λή­θεια ζού­με τώ­ρα με την με­γά­λη κα­τα­στρο­φή που ήρ­θε σαν κε­ραυ­νός με­τά το με­γά­λο πάρ­τυ.