Παράνομες κρατικές επιδοτήσεις στην Cosco

Από το 2009 ο πρώην νομάρχης Πειραιά Μίχας καθώς και η ομοσπονδία εργαζομένων στα λιμάνια ΟΜΥΛΕ είχαν καταγγείλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις στον ΣΕΠ- Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά- το terminal δηλαδή που δόθηκε από το ανατολικό καθεστώς στην ΚΟΣΚΟ. Ύστερα από αυτές τις καταγγελίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε αναγκαστικά πληροφορίες από το ελληνικό δημόσιο στις 14 Οκτωβρίου του 2009 για τις κρατικές ενισχύσεις στην ΚΟΣΚΟ και για την παραβίαση του ανταγωνισμού. Ο κατάλογος των ενισχύσεων για τις οποίες ζητούσε διευκρινήσεις η Επιτροπή βρίσκεται στο τέλος του κειμένου*.

 

 Να σημειωθεί ότι από τα δέκα σημεία κρατικών ενισχύσεων προς την ΚΟΣΚΟ που είχε θέσει η Επιτροπή αναγνωρίζει μόνο ένα νόμιμο στο έγγραφό της 14 Οκτωβρίου του 2012. Τη νομιμότητα των φορολογικών απαλλαγών προς την Cosco για αγορά υλικών και υπηρεσιών. Επίσης αναγνωρίζει η Επιτροπή νόμιμες και τις διαφορές ανάμεσα στη σύμβαση παραχώρησης και στη διακήρυξη. Η Επιτροπή αναγνώρισε στο ίδιο έγγραφό της στις 5/10/2012 ότι:  «οι διαφορές μεταξύ της σύμβασης παραχώρησης και της διακήρυξης δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση. Το φορολογικό μέτρο όσον αφορά την απαλλαγή από τον εταιρικό φόρο εισοδήματος για υλικά, εργασίες και υπηρεσίες που παρέχονται στον ΣΕΠ εκτός Ελλάδας δεν συνιστά ούτε αυτό κρατική ενίσχυση.»

Να σημειώσουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε αδρανήσει όταν οι ντόπιοι λακέδες οργάνωναν την με αποικιοκρατικούς όρους παράδοση στην ΚΟΣΚΟ του στρατηγικότερου για το κινέζικο εμπόριο με την ΕΕ λιμανιού. Αυτό το έκαναν διώχνοντας την ελβετική MSC από τον Πειραιά, που για χρόνια δούλευε στον Πειραιά χωρίς να χτυπήσει εργατικά δικαιώματα.  Έτσι έδιωξαν βασικά με χωρίς λόγο απεργίες τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της ΚΟΣΚΟ και μαζί της κάθε δυτικό μεγάλο μεταφορικό κεφάλαιο. Στη συνέχεια έκαναν την προκήρυξη παραχώρησης χωρίς ουσιαστικά άλλο υποψήφιο αγοραστή εκτός από την ΚΟΣΚΟ. ¨Ένας δεύτερος υποψήφιος στη σικέ διαδικασία ήταν η Hutchison, με έδρα το Χογκ-Κογκ στενά δεμένη με το κινέζικο κράτος, που παρίστανε τον ανταγωνιστή της ΚΟΣΚΟ στον Πειραιά και η ΚΟΣΚΟ παρίστανε τον ανταγωνιστή της Hutchison στη Θεσσαλονίκη ώστε να στέκει νομικά ο διαγωνισμός. Έτσι, εύκολα η COSCO πήρε τον Πειραιά και η Hutchison το λιμάνι της Θεσσαλονίκη. Στο μεταξύ στη Θεσσαλονίκη αποδείχτηκε πόσο απάτη ήταν ο στημένος διαγωνισμός όταν η κινέζικη Hutchinson στην οποία η κυβέρνηση έδωσε με τυμπανοκρουσίες το λιμάνι, δήλωσε ότι αποσύρεται από το διαγωνισμό επειδή δεν μπορεί να βρει τα κεφάλαια για να πληρώσει το υψηλό τίμημα που πρόσφερε! Με την ίδια μέθοδο παραχωρούν σήμερα οι ρωσόδουλοι τη ΔΕΠΑ στην Gasprom.

Η αποικιοκρατική παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά έγινε με την ύπουλη υποστήριξη του ΣΥΝ και του ψευτοΚΚΕ. Ο Αλαβάνος μιλώντας στους λιμενεργάτες την ημέρα της υπογραφής της σύμβασης είπε ότι ο πρόεδρος της Κίνας «παρασύρεται» από τον Καραμανλή! Η Παπαρρήγα που συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Κίνας δήλωσε ότι θέλει τη συνεργασία με την Κίνα και ότι «η αντίθεσή μας δεν είναι προς τον αγοραστή αλλά προς τον πωλητή»!!!

Παρά την αδράνειά της για την αντιμετώπιση του ελέγχου του στρατηγικού λιμανιού του Πειραιά από την Κίνα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο τελευταίο της έγγραφο στις  5/10/2012 προς την ελληνική κυβέρνηση και στην ΚΟΣΚΟ, που δημοσιεύεται επίσης στην εφημερίδα της ΕΕ, σκληραίνει τη στάση της απέναντι στην τελευταία- όπως έχει κάνει και με την Gasprom- και προχωράει στην καταγγελία του ντόπιου καθεστώτος, αποφασίζοντας με τα μέχρι σήμερα δεδομένα ότι και χωρίς καμιά κρατική, ακόμα και νόμιμη κρατική ενίσχυση της Cosco, αυτή θα αγόραζε τον ΣΕΠ γιατί την συνέφερε. Εννοείται, λέμε εμείς, ότι την συνέφερε όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά στρατηγικά. Η Επιτροπή, στο ίδιο έγγραφο, προχωρά ακόμα περισσότερο και απευθύνεται στις ελληνικές κυβερνήσεις σαν να πρόκειται για λακέδες της ΚΟΣΚΟ, αφού τους υπενθυμίζει ακόμα και τον ευρωπαϊκό νόμο που προβλέπει την επιστροφή των κρατικών ενισχύσεων και με τον ανάλογο τόκο. Τέλος η Επιτροπή υπενθυμίζει στο ίδιο έγγραφο την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της ΣΛΕΕ, το νόμιμο δικαίωμά της δηλαδή να αποφασίζει σε κάθε φάση της οικονομίας η ίδια η ΕΕ τη νομιμότητα ή όχι του ανταγωνισμού με βάση τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει όλα τα κράτη της αλλά και τα συμφέροντα της Ένωσης.

Σε ότι αφορά την  «Εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 ΣΛΕΕ σε ορισμένες κατηγορίες οριζόντιων κρατικών ενισχύσεων» η ΕΕ έχει διευκρινίσει συγκεκριμένα: «Οι κανονισμοί που εκδίδονται ισχύουν για μια συγκεκριμένη περίοδο. Οι κανονισμοί μπορούν να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν, εφόσον έχει τροποποιηθεί οποιοδήποτε από τα σημαντικά στοιχεία στα οποία βασίστηκε η έκδοσή τους ή εφόσον το απαιτεί η προοδευτική ανάπτυξη ή η λειτουργία της κοινής αγοράς.»

Η διατύπωση για την επιστροφή των παράνομων ενισχύσεων στο κείμενο της Επιτροπής στις 5/10/2012 είναι η εξής: “Η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει στις ελληνικές αρχές ότι το άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και εφιστά την προσοχή σας στο άρθρο 14 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ.659/1999 του Συμβουλίου, ο οποίος προβλέπει ότι κάθε παράνομη κρατική ενίσχυση μπορεί να ανακτηθεί από τον δικαιούχο”.

Η ΕΕ που εθελοτυφλεί εδώ και χρόνια, για να μην έρχεται σε σύγκρουση με τους κινέζους δουλοκτήτες που τόσο πολύ τους αγαπάνε οι μονοπωλιστές της, έρχεται αναγκαστικά πια αντιμέτωπη με την πραγματικότητα, δηλαδή με την αρπακτική, αποικιοκρατική φύση του κινέζικου και του ρώσικου μονοπωλίου σε μια χώρα μέλος της ΕΕ που έτσι γίνεται βάση για την ανεμπόδιστη διείσδυση της Κίνας σε όλες τις χώρες της ΕΕ .

Έρχεται δηλαδή η ΕΕ αντιμέτωπη με τις βαθιές αντιφάσεις που την διαπερνούν. Χαρακτηριστκά την ίδια στιγμή που η Επιτροπή καταγγέλλει την αποικιοκρατική σύμβαση της ΚΟΣΚΟ, η Μέρκελ υπέκυψε στους εκβιασμούς των κινέζων μονοπώλιστών και ζήτησε από την Κομισιόν να σταματήσει κάθε κύρωση στην Κίνα προκειμένου η Γερμανία να εξασφαλίσει τις γερμανικές εξαγωγές σε αυτήν. Αυτό το έκανε στην τελευταία της επίσκεψη στην Κίνα αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει ζήτημα ντάμπιγκ με τις κινέζικες εταιρείες φωτοβολταικών. Αυτές οι εταιρείες πουλούν κάτω από το κόστος με σκοπό να χρεοκοπήσουν τις ευρωπαϊκές εταιρείες και ειδικά τις Γερμανικές.

 Η ανάλογη τύφλα των ευρωπαίων ηγετών να θεωρούν με την «πράσινη βίβλο» ότι η Ρωσία είναι ο πιο αξιόπιστος τροφοδότης σε φυσικό αέριο της ΕΕ είναι παροιμιώδης. Πούλησε η ΕΕ την Γεωργία στον Πούτιν και στην εξουσία ανέβηκε ακόμα πριν μερικές ημέρες ένας ρωσόδουλος ολιγάρχης κόβοντας έτσι κάθε πιθανότητα κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου που θα μεταφέρει αζέρικο, ιρανικό, ιρακινό, αιγυπτιακό αλλά και από άλλες χώρες αέριο, ανεξάρτητα από το ρώσικο, στην ΕΕ. Έτσι οι αγωγοί οι ανεξάρτητοι από την τροφοδοσία της Ρωσίας σβήνουν από το χάρτη. Δηλαδή η ΕΕ αδιαφορώντας για τη Γεωργία έκοψε το λαιμό της. Την ίδια ώρα η Ρωσία απάντησε με την καταγγελία της ΕΕ για παράνομες μεθόδους ανταγωνισμού- εκβιασμούς- για την τροφοδοσία φυσικού αερίου.

Αλλά ας ξανάρθουμε στο απόσπασμα από το κείμενο της Επιτροπής που καταγγέλλει στην ουσία το ντόπιο κρατικό καθεστώς για αθέμιτο ανταγωνισμό υπέρ της Κίνας!!! Δηλαδή τα ευρωπαϊκά διακρατικά όργανα είναι αντικειμενικά πολύ πιο πατριωτικά για την Ελλάδα απ’ όσο είναι το ίδιο το ελληνικό κράτος. Το απόσπασμα αυτό έχει ως εξής: (243) “Πράγματι, το επίμαχο επενδυτικό σχέδιο είναι σημαντικό για την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και αντανακλά τους στόχους της Επιτροπής σε σχέση με την κοινοτική πολιτική μεταφορών. Εντούτοις, οι ελληνικές αρχές δεν παρέχουν κανένα επιχείρημα ως προς την αναγκαιότητα και αναλογικότητα των μέτρων κρατικής ενίσχυσης για την επίτευξη αυτών των στόχων. (244) Ειδικότερα, δεν αποδεικνύουν γιατί ο ΣΕΠ δεν θα πραγματοποιούσε αυτή την επένδυση χωρίς την παροχή αυτών των μέτρων. Εφόσον ο ΣΕΠ είχε ήδη επιλεγεί με διαδικασία διαγωνισμού βάσει του οποίου ανέλαβε να καλύψει όλο το κόστος της επένδυσης με δικούς του πόρους, τίθεται υπό αμφισβήτηση το επιχείρημα ότι τα μέτρα ενίσχυσης ήταν αναγκαία για την υλοποίηση του έργου. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, κρίνεται ότι ο ΣΕΠ θα αναλάμβανε το έργο σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν δεν του παραχωρούνταν φορολογικά πλεονεκτήματα. Επιπλέον, η Επιτροπή έχει την προκαταρκτική άποψη ότι κάθε ενίσχυση στον ΣΕΠ θα συνιστούσε λειτουργική ενίσχυση που θα τον απάλλασσε από έξοδα με τα οποία θα έπρεπε κανονικά να επιβαρυνθεί, και η οποία θα απαγορευόταν βάσει των κανόνων της Συνθήκης για τις κρατικές ενισχύσεις. “

 Στις 5/11/2012 η κυβέρνηση απάντησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι οι φοροαπαλλαγές και ενισχύσεις δίνονται σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο από το 1990 σε επενδύσεις υποδομών χωρίς ποτέ η ΕΕ να διαμαρτυρηθεί. Ο ελληνικός νόμος δίνει βέβαια αυτές τις απαλλαγές αλλά μόνο για αγοραστές που θα επενδύσουν σε υποδομές. Χωρίς επένδυση σε υποδομές δεν αναγνωρίζεται από το νόμο η απαλλαγή. Και το ερώτημα είναι πια επένδυση σε υποδομές έκαναν οι κινέζοι στην προβλήτα ΙΙ όταν ξεκίνησαν τις μεταφορές στον Πειραιά και άρχισαν να εισπράττουν. Καμία! Όλες οι υποδομές ήταν έτοιμες και όσες δεν ήταν τις ανέλαβε σύμφωνα με την σύμβαση παραχώρησης ο ΟΛΠ, δηλαδή εκβαθύνσεις, συντήρηση κρηπιδωμάτων, ακόμα και έργα που θα έφτιαχνε ο ΟΛΠ και που θα τα χρησιμοποιεί και η ΚΟΣΚΟ. Ο ΟΛΠ παραχώρησε τους γερανούς του και ήθελε να αγοράσει και να δώσει νέους γερανούς στην ΚΟΣΚΟ πράγμα που ευτυχώς το σταμάτησε η Κομισιόν! H ΚΟΣΚΟ τοποθέτησε αργότερα μόνο τους γερανούς στην προβλήτα ΙΙ και γενικά ΘΑ φτιάξει τις ανωδομές με τελικό κόστος 180 εκατ, όπως γράφτηκε στον τύπο, και αυτή είναι η επένδυσή της! Στις ανωδομές και όχι στις υποδομές!

Η αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση με την ΚΟΣΚΟ προβλέπει σε κάθε περίπτωση τις άμεσες εισπράξεις της ΚΟΣΚΟ από τη λειτουργία του ΣΕΠ και τις μακροχρόνιες πληρωμές των υποχρεώσεών της που φτάνουν μέχρι και τα 30 χρόνια! Δηλαδή η ΚΟΣΚΟ λειτουργεί και κατασκευάζει τον ΣΕΠ με μηδενικά κεφάλαια σε σχέση με την μεγάλη  κλίμακα της επιχείρησης αυτής. Λειτούργησε από την πρώτη ημέρα χωρίς καμιά επένδυση υποδομών την προβλήτα ΙΙ. ΘΑ επενδύσει επίσης στην προβλήτα ΙΙΙ, αφού πρώτα όμως εισπράττει ζωντανό χρήμα και φοροαπαλλαγές ενός επενδυτή υποδομών, σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο, αφού αυτό το χρήμα θα περισσεύει  για να πληρώνονται τα ενοίκια στον ΟΛΠ που ΘΑ τον πληρώσει  μέσα σε 30 χρόνια! Ενοίκια που θα ξεκινούν από 17 περίπου εκατ το 2009 και θα φτάνουν τα 168 εκατ ύστερα από 30 χρόνια!!! Εξασφαλισμένα δηλαδή μεγάλα κέρδη με επενδυτικά κεφάλαια που θα παράγονται εξ ολοκλήρου κατά τη λειτουργία της επένδυσης που υπόσχονται ότι θα πραγματοποιηθεί, επομένως ενοίκια με πίστωση και κόστος χρήματος θετικό για τον επενδυτή, δηλαδή πίστωση με αρνητικά επιτόκια, με δυο λόγια ξεπούλημα του Πειραιά! Εξάλλου οι ντόπιοι λακέδες προωθούν τώρα και την παράδοση όλου του ΟΛΠ στην ΚΟΣΚΟ οπότε όλες οι αμοιβές της ΚΟΣΚΟ για τους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ θα καταβάλλονται στην ίδια την ΚΟΣΚΟ που θα πάρει τον ΟΛΠ, στο ίδιο δηλαδή το κινέζικο κρατικό ταμείο!

Ένα άλλο βασικό απόσπασμα της απάντησης της κυβέρνησης στο έγγραφο της 5/10/2012 της Επιτροπής είναι το εξής: «- ο Έλληνας νομοθέτης εφαρμόζει αυτό το γενικό καθεστώς συστηματικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 προκειμένου να διασφαλίσει ότι, υπό το φως των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των δημοσίων έργων υποδομής, η φορολογική μεταχείριση των επιχειρήσεων που υλοποιούν τέτοια έργα λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά αυτά, τα οποία τις διαφοροποιούν από άλλες επιχειρήσεις οι οποίες εμπλέκονται σε άλλες κατηγορίες οικονομικής δραστηριότητας·»

- αυτό το γενικό καθεστώς εφαρμόζεται σε όλες τις επιχειρήσεις στις οποίες ανατίθεται η υλοποίηση τέτοιων έργων σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας και σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, μέσω ανοιχτών και αμερόληπτων διαγωνιστικών διαδικασιών και υπό συνθήκες πλήρους ανταγωνισμού· και
σε αυτή τη βάση, οι επίμαχες φορολογικές διατάξεις δεν προσπορίζουν οποιοδήποτε αδικαιολόγητο πλεονέκτημα, το οποίο έχει τέτοιο επιλεκτικό χαρακτήρα που θα προκαλούσε την χορήγηση κρατικής ενίσχυσης.»

Εδώ πρόκειται για νομικά κείμενα με τα οποία κουκουλώνεται άνετα η  πραγματικότητα της διάκρισης. Σαν παράδειγμα, οι ετήσιες επιστροφές ΦΠΑ, τα 20 εκατ που ζητούσαν οι κινέζοι από τον Παπανδρέου, συνιστούν πρακτικά διάκριση  αν και ο ελληνικός νόμος προβλέπει την επιστροφή ΦΠΑ. Κι αυτό γιατί η επιστροφή δόθηκε μόνο στους κινέζους και με τόκο, όπως προβλέπει ο νόμος Ν 3755/2009 άρθρο 2 παράγραφος 4 της σύμβασης παραχώρησης για την επιστροφή με τόκο του ΦΠΑ μετά τις 60 ήμερες καθυστέρησης, ενώ το ελληνικό κράτος χρωστάει 9 δις ευρώ στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, γεγονός που σαμποτάρει κάθε εξαγωγή αλλά και επένδυση για την οποία ο ΦΠΑ δεν επιστρέφεται. Έτσι οι επενδύσεις για τις ελληνικές επιχειρήσεις κοστίζουν επιπλέον τον ΦΠΑ και για τις κινέζικες μείον τον ΦΠΑ.

Ένα καθοριστικό ζήτημα για την αποικιοκρατική παραχώρηση του Πειραιά με το οποίο δεν ασχολείται η Επιτροπή είναι η εξασφάλιση από τους λακέδες στην ΚΟΣΚΟ μισθών και συνθηκών κάτεργου στο λιμάνι. Καμιά χώρα δεν δέχτηκε επενδύσεις της ΚΟΣΚΟ με κινέζικους μισθούς μόνο οι ντόπιοι λακέδες. Παράδειγμα το Αμβούργο.

Το καθεστώς προβάλλει την παραχώρηση του Πειραιά στην ΚΟΣΚΟ ως την πιο επιτυχημένη «ιδιωτικοποίηση» ενώ και σύμφωνα με την Καθημερινή  «ο Κινέζος πρέσβης την χαρακτήρισε μια από τις πλέον επιτυχημένες συνεργασίες της χώρας του διεθνώς». Μαζί τους συντάσσονται με πάθος οι φιλελεύθεροι  που δεν τους νοιάζει αν η «ιδιωτικοποίηση» του ΟΛΠ είναι μια κινέζικη κρατικοποίηση αρκεί που απαγορεύονται οι απεργίες και που οι μισθοί είνα άθλιοι, ενώ στην πλειοψηφία τους πάντα τσανακογλύφτες της κάθε ισχυρής κρατικής εξουσίας, δίνουν εξετάσεις καλής διαγωγής στο νέο ανατολικό καθεστώς. Παράδειγμα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο site Capital που θεωρεί την απάντηση της Ελλάδας στις 5/11/2012 στην Επιτροπή καταπέλτη! Με αυτή την «υποδειγματική» απάντηση της Ελλάδας, κατά τον αρθρογράφο του  Capital, δεν κλείνει ο δρόμος της πώλησης και άλλων κρατικών περιουσιακών στοιχείων.

Το ότι η παράδοση του Πειραιά σε μια ληστρική φασιστική και διεφθαρμένη λαθρεμπορική δύναμη έχει γίνει δεκτή από όλη την αστική τάξη δείχνει το ποόσο αυτή είναι σάπια και πόσο ανικανή να υπερασπίσει στοιχειωδώς αυτή τη χώρα και να σώσει το λαό της από την πείνα,την υποτέλεια και την καταστροφή. Το μεγάλο βάρος πέφτει πια σε αυτόν το λαό και στην πολιτική του πρωτοπορία.

*Κατάλογος των ενισχύσεων στο κείμενο της Επιτροπής 5/10/2012

 1. Απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος επί δεδουλευμένων τόκων·

2. ευνοϊκές διατάξεις όσον αφορά την επιστροφή του πιστωθέντος ΦΠΑ·

3. μεταφορά ζημιών εις νέον χωρίς χρονικό περιορισμό·

4. επιλογή μεταξύ 3 μεθόδων απόσβεσης·

5. απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος εταιρειών για αγαθά, έργα και υπηρεσίες που παρέχονται στην PCT εκτός Ελλάδος από εταιρείες ή κοινοπραξίες εκτός Ελλάδος, σε περίπτωση διμερούς φορολογικής συμφωνίας·

6. απαλλαγή από τέλη χαρτοσήμου επί συμφωνιών δανειοδότησης, καθώς και οποιασδήποτε συμπληρωματικής συμφωνίας για τη χρηματοδότηση του επενδυτικού σχεδίου·

7. απαλλαγή από φόρους, τέλη χαρτοσήμου, συνεισφορές και τυχόν δικαιώματα υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων για τις συμβάσεις μεταξύ δανειστών των δανειακών συμβάσεων βάσει των οποίων μεταβιβάζονται οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτές·

8. απαλλαγή από τα τέλη χαρτοσήμου για κάθε οικονομική αντιστάθμιση που καταβάλλεται από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) στην PCT, στο πλαίσιο της σύμβασης παραχώρησης·

9. προστασία που προβλέπεται στο νομοθετικό διάταγμα 2687/53 για την επένδυση της σύμβασης παραχώρησης·EL 5.10.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 301/55 .

10. απαλλαγή από τους κανόνες αναγκαστικής απαλλοτρίωσης σε περίπτωση οφειλών προς το Δημόσιο. Οι καταγγελίες αναφέρονται επίσης σε εικαζόμενα πλεονεκτήματα που χορηγούνται μέσω διαφόρων διατάξεων της τελικής σύμβασης που διαφέρουν από τις διατάξεις προκήρυξης του διαγωνισμού.