ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΠΙΟ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ, ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
To αποτέλεσμα
των εκλογών είναι κοντά στο πιο ιδανικό που θα μπορούσε να υπάρξει για να
συνεχιστεί η καταστροφή της χώρας μας και η εξαπάτηση και η διάλυση της Ευρώπης
από τους ρωσόφιλους. Ο κόσμος ψήφισε περισσότερη Ευρώπη από όσο στις 6 του Μάη
όμως η ρωσόδουλη διακομματική συμμορία κορυφής που κυβερνάει τη χώρα θα το μεταφράσει με τους δικούς της
όρους. Δηλαδή θα της επιτρέπει να
παριστάνει ότι θέλει να σώσει το ευρώ, ενώ στην πράξη θα κάνει ότι μπορεί για
να το καταστρέψει και κυρίως θα κάνει ότι μπορεί για να διασπάσει πολιτικά την
Ευρώπη και να την παραδώσει διασπασμένη στα νύχια του ρωσοκινεζικού άξονα.
Γράφουμε διαρκώς ότι όρος για να πετύχει η συμμορία αυτό το μεγάλο στόχο της
είναι μια όλο και πιο τσακισμένη, εξαθλιωμένη, ματωμένη και υποδουλωμένη στη
Ρωσία Ελλάδα.
Όπως λέγαμε στο
τελευταίο μας κείμενο πριν τις εκλογές το πιο κατάλληλο σχήμα για αυτή τη
διάσπαση της Ευρώπης ήταν να παίξει η συμμαχία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ το ρόλο του καλεμιού
και ένα ακόμα πιο ισχυρό μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ – ψευτοΚΚΕ – Καμμένου – «Χρ. Αυγής» το ρόλο του σφυριού στα πλαίσια της ίδιας
πολιτικής του αντιευρωπαϊκού μετώπου. Η διπρόσωπη,
επίσης αντιευρωπαϊκή στην ουσία της πολιτικής της ΔΗΜΑΡ, παίζει μέσα σε αυτό το
σύστημα το ρόλο του κόμματος - αμορτισέρ που κάνει λιγότερο θορυβώδη τη σχέση ανάμεσα
στο καλέμι και στο σφυρί.
Η αλήθεια όλου αυτού
του συστήματος δεν βρίσκεται στην αιχμηρή άκρη του καλεμιού, δηλαδή σε τύπους
σαν τους φιλελεύθερους φιλοευρωπαίους της ΝΔ, αλλά στην δολοφονική διχαλωτή πίσω
άκρη του σφυριού, που είναι οι ναζί της Χρ. Αυγής. Η Χρ. Αυγή διατήρησε τη
δύναμή της επειδή το θέλησε όλο αυτό το αντιευρωπαϊκό κρυφοναζιστικό στην
ηγεσία του διακομματικό συνεχές. Αυτό κάλυψε τους ναζήδες, και πιο πολύ ο ίδιος
ο Σαμαράς, που τους θεώρησε ανοιχτά τμήμα της εθνικής ενότητας όταν χάρη σε μερικά
δημοκρατικά κομμάτια των ΜΜΕ όλος ο λαός
έμαθε μετά τις 6 του Μάη την ναζιστική ιδεολογική φύση της ΧΑ. Επίσης αυτό το διακομματικό
συνεχές κάλυψε τους ναζήδες σαν ΕΣΡ και σαν «διακομματική για τις εκλογές» όταν
αυτοί έδειραν μπροστά στην κάμερα εκπροσώπους άλλων κομμάτων και απείλησαν ότι
θα πετάνε έξω από τα νοσοκομεία ακόμα και τα παιδιά των μεταναστών. Είναι αυτές
οι ηγεσίες που έχουν εγκαταστήσει τον φασιστικό καρκίνο εδώ και χρόνια, από την
εποχή των μακεδονικών συλλαλητηρίων και των σερβικών γενοκτονιών, στο σώμα της
ελληνικής κοινωνίας.
Όμως με την μορφή της διακυβέρνησης
που προέκυψε από τις τελευταίες εκλογές (το καλέμι στην κυβέρνηση-το σφυρί στην
αντιπολίτευση) η Ελλάδα και κυρίως η Ευρώπη θα συνεχίσει να μην συνειδητοποιεί
τον εχθρό της και διαρκώς θα ταλαντεύεται, πράγμα που δεν θα συνέβαινε, αν είχε
μπροστά της μια κυβέρνηση Τσίπρα. Αλλά και ο ελληνικός λαός με τη «φιλοευρωπαϊκή»
μορφή διακυβέρνησης τύπου Σαμαρά- Βενιζέλου μένει σε πλήρη άγνοια και
φασιστικοποιείται, γιατί θα συνεχίσουν να εμφανίζονται σαν υπεύθυνες της πείνας
του και της καταστροφής της χώρας οι τάχα φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις,
ενώ η ρωσόφιλη αντιπολίτευση θα εμφανίζεται
σαν ο μόνος αληθινός φίλος του. Το γράφουμε και το φωνάζουμε εδώ και 2,5 χρόνια
ότι όσο προωθείται από τις ψευτοευρωπαικές ελληνικές κυβερνήσεις και γίνεται
δεκτή από πολλούς δυτικούς η κεντρική θέση της ελληνικής αντιπολίτευσης ότι η
κύρια αιτία της καταστροφής της Ελλάδας είναι το μνημόνιο και όχι η παραγωγική
υποβάθμιση που η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση από κοινού της επιβάλουν, τόσο και
η Ελλάδα θα καταστρέφεται και ο ευρωπαϊκός Βορράς θα θεωρείται υπεύθυνος για
την καταστροφή της Ελλάδας και όλου του Νότου. Έτσι η ΕΖ θα συνεχίζει να
διασπάται πολιτικά, να ματώνει οικονομικά και να υποτάσσεται στον νεοναζιστικό
ανατολικό άξονα.
Να λοιπόν γιατί το
αποτέλεσμα της 6 του Ιούνη ήταν σχεδόν ιδανικό για τους ρωσόδουλους και να γιατί
ο Τσίπρας δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του για τη δεύτερη θέση. Μάλιστα ο
ίδιος τόνισε αμέσως καθαρά το ρόλο του σα σφυριού λέγοντας στην πρώτη ομιλία
του μετά την αποσαφήνιση του αποτελέσματος ότι ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ στην
αντιπολίτευση θα βοηθήσει τον Σαμαρά στην διαπραγμάτευσή του με την ΕΖ. Και
πραγματικά τον βοηθάει πολύ περισσότερο ένας ΣΥΡΙΖΑ «λαϊκός» στην αντιπολίτευση
παρά ένας πιο «αστικός», πιο «συμβιβασμένος» ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Το λέμε «σχεδόν» ιδανικό το αποτέλεσμα γιατί
το σφυρί αδυνάτισε στο ως χθες πιο ισχυρό του σημείο που ήταν ο μεγαλύτερος
φασιστικός στρατός της χώρας, ο κομματικός στρατός του ψευτοΚΚΕ. Αυτός δεν
αδυνάτισε προς το παρόν στον οργανωμένο κορμό του αλλά στην ψηφοφορική βάση του
δηλαδή αδυνάτισε η πολιτική νομιμοποίηση της βίας του. Άλλο δηλαδή το να
κλείνει το λιμάνι του Πειραιά και να αστυνομεύει την πλατεία Συντάγματος το
ψευτοΚΚΕ στο όνομα του 9% και άλλο να το κάνει αυτό στο όνομα ενός 4,5%. Βέβαια
τους χαμένους ψήφους τους πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή δυνάμωσε η πολιτική νομιμοποίηση
του τραμπούκικου στρατού του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως σε γενικές γραμμές αυτός ο στρατός είναι
λιγότερο συμπαγής οργανωτικά και ιδεολογικά πιο ασταθής από τον κνίτικο στρατό.
Βιάστηκαν λοιπόν να
χαρούν όσοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι στην Ελλάδα, στην ΕΕ και σε όλο τον κόσμο
είδαν σε αυτό το αποτέλεσμα τη νίκη της λογικής και του δημοκρατισμού. ‘Ήδη οι
εκβιασμοί της συμμορίας στην ΕΖ έχουν αρχίσει. Με το 6% της η ΔΗΜΑΡ ήδη άρχισε
να εξαγγέλλει τους συνασπισμικούς της όρους
για τη μνημονιακή αναθεώρηση. Αυτό δεν το κάνει για να σώσει τους μισθωτούς, αφού
ξέρει ότι αυτοί ασταμάτητα θα εξαθλιώνονται από το διακομματικό παραγωγικό σαμποτάζ
οπότε κάθε νέα εργασιακή σχέση και κάθε νέο μνημόνιο θα είναι χειρότερα από τα
προηγούμενα. Το κάνει για να πιέζει την ΕΖ να απομονώνει την Γερμανία. ¨Όχι
τυχαία στο ΠΑΣΟΚ, όπου τα πιο φιλοευρωπαϊκά στελέχη του εξοντώθηκαν μέσα από
τις εκλογές της λίστας, δηλώνουν ταυτόχρονα ότι χωρίς την ΔΗΜΑΡ καμιά κυβέρνηση
δεν θα μπορεί να σταθεί. Με αυτόν τον τρόπο ο Κουβέλης με το 6% λέει από το
εσωτερικό της τάχα φιλο-ΕΖ συμμαχίας τα «όχι» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ με το 27% απ
έξω της. Έτσι θα δουλέψει το σύστημα της ταλάντευσης της ΕΕ αλλά και του
ελληνικού λαού που θα περιμένουν με αγωνία να μάθουν την τελευταία απόφαση της
τελευταίας υποφράξιας της ΔΗΜΑΡ (που όχι τυχαία συνεδριάζει με μια Κεντρική Επιτροπή
200 μελών) αλλά και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τελικά και του ΣΥΡΙΖΑ για να
μάθουν το μέλλον τους. Στο μεταξύ το
οικονομικό σαμποτάζ της χώρας θα φτάσει στα πιο μεγάλα ως τώρα ύψη του γιατί
για πρώτη φορά θα βρίσκεται στην κυβέρνηση ένα ανοιχτά αντιβιομηχανικό
σαμποταριστικό κόμμα όπως είναι η ΔΗΜΑΡ που σε αυτό το επίπεδο δεν διαφέρει
καθόλου από το ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό το σύνθετο και
προβοκατόρικο σύστημα δολοφονίας της χώρας και του λαού δεν μπορεί να
αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από αυτόν αν δεν γίνει αντιληπτό σαν τέτοιο. Αλλά σαν τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό
μονομιάς. Μπορεί να γίνει αρχικά αντιληπτό μόνο στις ξεχωριστές πλευρές του,
όπως στην πλευρά παραγωγικό σαμποτάζ στην οποία περιλαμβάνεται και η κρατική
διαφθορά, στην πλευρά σοσιαλφασισμός που είναι πιο ωμός και πιο κατανοητός από
τους δημοκράτες σαν ναζιστική βία, και στην πλευρά διείσδυση και επιλεκτική
ισχυροποίηση του ανατολικού μονοπώλιου που είναι η πιο κατανοητή σε κάθε
πατριώτη αντιιμπεριαλιστή. Η δουλειά της
ΟΑΚΚΕ είναι να εφαρμόσει και στις τρεις αυτές πλευρές την πολιτική του
πλατύτερου ενιαίου αντιρώσικου δημοκρατικού και πατριωτικού μετώπου και μέσα
από αυτές να αναδείξει τον κοινό εχθρό και την στρατηγική του αλλά και να
αναπτυχθεί η ίδια πολιτικά και οργανωτικά. Όρος όμως για την ανάπτυξη κάθε
ενιαιομετωπικής πολιτικής είναι η ενιαιομετωπική πάλη για την άμεση επιβίωση
του λαού, ειδικά σε ότι αφορά την διατροφή, την υγεία του και τη μόρφωσή του. Αυτό
σημαίνει ότι πρέπει να αναπτύξουμε την πολιτική της λαϊκής αλληλεγγύης και
παράλληλα να απαιτήσουμε να αναλάβει το κράτος -με όσο πιο μεγάλη επίβλεψη
γίνεται από τις οργανώσεις της λαϊκής αλληλεγγύης- τις λειτουργίες που τώρα
είναι στα χέρια της «φιλανθρωπίας» της ρωσόδουλης εκκλησιαστικής ηγεσίας. Eπίσης όσο η εξαθλίωση του πληθυσμού
θα βαθαίνει οι σοσιαλφασίστες θα βρίσκουν ευκαιρίες για να κάνουν «γιούρια στον
ταβλά με τα κουλούρια», πχ να κατάσχουν φάρμακα από τις φαρμακοβιομηχανίες, όπως
υπονόησε πρόσφατα η Παπαρρήγα, ή να οργανώνουν τη δικιά τους ρατσιστική
«φιλανθρωπία μόνο για έλληνες» όπως προανήγγειλαν οι ναζήδες.
Αλλά έχει να βγάλει
τόση μπόχα, τόση διαφθορά και ανισότητα και τόση βία όλη αυτή η ιστορία της
«διάσωσης του λαού και της χώρας» που σύντομα οι δημοκρατικές μάζες θα αναζητήσουν
τρόπους να συσπειρωθούν οι ίδιες και να αντισταθούν ακολουθώντας ακόμα και την
πιο μικρή αλλά έντιμη μειοψηφία. Οι εκλογές οι ίδιες αποδείξανε ότι οι μάζες
δεν έχουν κατασταλάξει ενώ μεγάλο τους μέρος διάλεξε την αποχή στις εκλογές.
Έρχονται σπουδαίες μέρες. Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Και να μην ξεχνάμε.
Αυτός εδώ ο λαός έχει πολλά ελαττώματα αλλά ποτέ δεν ακολούθησε καμιά δικτατορία.
Ούτε του Καποδίστρια, ούτε του Μεταξά, ούτε της Χούντας. Και οι ρωσόδουλοι
χωρίς δικτατορία δεν μπορούν να κυβερνήσουν.
Ο ελληνικός λαός πρέπει
να απαντήσει σε όλα αυτά αναπτύσσοντας πολιτικά ιδεολογικά και οργανωτικά τη
δικιά του πολιτική εργατική και κομμουνιστική πρωτοπορία που είναι η ΟΑΚΚΕ.
