Στις 15 του Απρίλη δημοσιεύσαμε στο μπλογκ μας το παρακάτω άρθρο με τίτλο: «Οι σαμποταριστές ακυρώνουν με τη βία και την τρομοκρατία τoν μεταρρυθμιστικό νόμο Διαμαντοπούλου και απολύουν την ίδια». Σε αυτό το σωστό άρθρο πολιτικής ανάλυσης διαπιστώσαμε ότι διαπράξαμε ένα σοβαρό λάθος σε ότι αφορά τον σχολιασμό ενός κειμένου του μπλογκ «Μη μαδάς τη μαργαρίτα», που ασχολείται ιδιαίτερα με εκπαιδευτικά ζητήματα, για το οποίο γράψαμε συγκεκριμένα τα εξής:
«Όπως πολύ χαρακτηριστικά αποσυναρμολογεί ιδεολογικά και διαφθείρει όσο μπορεί τους γενικά προοδευτικούς αναγνώστες του το φαιοκόκκινο site των ΔΗΜΑΡ-ΣΥΝ «μη μαδάς τη μαργαρίτα» στο άρθρο του με τίτλο « H Άννα τόσκασε», γράφει ότι ο νόμος «Πέρασε στη βουλή με τη βοήθεια ΝΔ και ΛΑΟΣ, αλλά κόπηκε στη ζωή». Στην ουσία βεβαίως η ΝΔ και το ΛΑΟΣ τον κόψανε μαζί με το βενιζελικό ΠΑΣΟΚ και καμία ζωή».
Η φράση «Πέρασε στη βουλή με τη βοήθεια ΝΔ και ΛΑΟΣ, αλλά κόπηκε στη ζωή» υπάρχει πράγματι στο κείμενο και μόνη της παρμένη φαίνεται σαν να έχει αρνητικό νόημα, δηλαδή φαίνεται σαν να επιχαίρει για την μη εφαρμογή του νόμου πλαισίου στα Πανεπιστήμια. Όμως αμέσως παρακάτω η φράση αυτή επεξηγείται διεξοδικά σε ένα ολόκληρο απόσπασμα του κειμένου από το οποίο γίνεται φανερό ότι το πραγματικό της νόημα είναι το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που του καταλογίσαμε. Δηλαδή συντάσσεται με τη βασική μεταρρυθμιστική πλευρά αυτού του νόμου και καταγγέλλει αυτούς που τον ανέτρεψαν γράφοντας:
«Το πανεπιστημιακό κατεστημένο και ο φοιτητικός συνδικαλισμός, εν σώματι, τον πολέμησαν και συνεχίζουν να τον πολεμούν. Ακύρωσαν στην πράξη την πιο σημαντική καινοτομία του, την εκλογή των συμβουλίων διοίκησης. Ενώ στην κοινή γνώμη ο νόμος συνάντησε αποδοχή ή έστω δυσπιστία ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής του, στο εσωτερικό των σχολών συνάντησε την κολασμένη αντίδραση των συντεχνιών. Μάλλον κάτι καλό επιφύλασσε ο νόμος για το μέλλον της εκπαίδευσης για να συναντήσει τέτοια αντίδραση, ίσως όμως και να μην το μάθουμε ποτέ». Δηλαδή πρόκειται για μια τοποθέτηση που βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. Επίσης στη σωστή κατεύθυνση βρίσκεται και η κριτική που γίνεται στην Διαμαντοπούλου ότι «τόσκασε», δηλαδή ότι κρέμασε αυτούς που πάλεψαν για το νόμο της. Σε αυτό το σημείο εμείς, και δίκαια, ήμασταν απλά αυστηρότεροι μαζί της κατηγορώντας την για προδοσία και υπαλληλική στάση με το ΠΑΣΟΚ.
Μετά πάντως από αυτό το σοβαρό λάθος υποκειμενισμού μας πρέπει να επανεξετάσουμε και να μελετήσουμε διεξοδικά το συγκεκριμένο site για το oποίο στο ίδιο απόσπασμά μας κάνουμε τη συντριπτική καταγγελία ότι “αποσυναρμολογεί ιδεολογικά και διαφθείρει όσο μπορεί τους γενικά προοδευτικούς αναγνώστες του” και, ότι είναι «φαιοκόκκινο» δηλαδή φασιστικό.
Είναι γεγονός ότι το «μη μαδάς την μαργαρίτα» πολιτικά είναι ΔΗΜΑΡ, όμως κατά καιρούς έχει κάνει και ορισμένες θετικές τοποθετήσεις σε εκπαιδευτικά κυρίως ζητήματα, οπότε αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι τουλάχιστον εύκολοι και οπωσδήποτε όχι τεκμηριωμένοι. Σε τέτοιες εποχές σύγχυσης όπου δεν ξέρει κανείς ακριβώς αν παρασύρεται η πρόοδος από την αντίδραση ή αν η αντίδραση παραπλανάει παριστάνοντας την πρόοδο πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και οπωσδήποτε πιο υπομονετικοί στην παρακολούθησε της εξέλιξης των πραγμάτων χωρίς στο μεταξύ να χαριζόμαστε σε κανέναν, ούτε βέβαια και στον εαυτό μας.
