Οργανωμένη φασιστική επίθεση έγινε τα ξημερώματα της Κυριακής εναντίον
εγκαταστάσεων των μεταλλείων Χαλκιδικής στις Σκουριές. Σύμφωνα με τα
στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί ομάδα 40 κουκουλοφόρων μπήκαν στις εγκαταστάσεις
και έβαλαν φωτιά. Έκαψαν μηχανήματα, γεννήτριες, οχήματα και τα γραφεία της
εταιρείας. Πρώτα ξυλοκόπησαν τους φύλακες, τους έδεσαν και τους περιέλουσαν με
βενζίνη, μία κίνηση μεγάλης τρομοκράτησης που μπορεί να κάνουν μόνο αποκτηνωμένοι
τραμπούκοι απέναντι σε απλούς εργαζόμενους.
Οι δράστες είχαν μαζί τους καραμπίνες και πυροβόλησαν στα τζάμια του
φυλακίου. Φεύγοντας έφραξαν με
κορμούς δέντρων την πρόσβαση προς τις εγκαταστάσεις για να εμποδίσουν την
πυροσβεστική να σβήσει τη φωτιά.
Για συντονισμένο χτύπημα κάνει λόγο και η αστυνομία και αναφέρει ότι η
επίθεση είχε διάρκεια μόλις δεκαπέντε λεπτά!
Πρόκειται για μία κλιμάκωση των βίαιων επιθέσεων της τελευταίας περιόδου
στα μεταλλεία τα οποία ανήκουν τώρα σε μια καναδική εταιρεία.
Η επίθεση ενάντια στα μεταλλεία Χαλκιδικής εξυπηρετεί την πολιτική του
παραγωγικού σαμποτάζ που ακολουθούν οι ηγεσίες των 6 και η ναζιστική συμμορία
της «ΧΑ». Στόχος της είναι να εμποδιστεί κάθε ευρωπαϊκή ή δυτική επένδυση για
να γίνει η χώρα αποικία της Ρωσίας και οικονομική βάση του ρώσικου
ιμπεριαλισμού καθώς και του συμμαχικού του κινέζικου. Έτσι η Κόσκο απόκτησε
χωρίς καμία ενόχληση το λιμάνι του Πειραιά και το έκανε εργασιακή γαλέρα χωρίς
κανένας ΣΥΡΙΖΑ να καλέσει σε εξέγερση, όπως δεν καλούν σε καμιά εξέγερση αλλά
αντίθετα δίνουν διακομματική στήριξη στην Γκάζπρομ για να πάρει τον απόλυτο
κατοχικού τύπου μονοπωλιακό έλεγχο του φυσικού αερίου με το διαγωνισμό για
ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Ειδικά τα μεταλλεία της Κασσάνδρας δεν τα επιτρέπουν ποτέ οι ρωσόδουλοι να ανήκουν σε ντόπιο ή
δυτικό κεφάλαιο. Έτσι οι ρωσόδουλοι σκότωσαν σαν «17Ν» τον αρχικό τους
ιδιοκτήτη Μποδοσάκη-Αθανασιάδη, οπότε τα μεταλλεία πέρασαν στο κράτος. Τότε η
«17Ν» σκότωσε το διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Βρανόπουλο. Στη συνέχεια τα
μεταλλεία τα αγόρασε από το κράτος η καναδική TVX για να φτιάξει μεταλλουργία χρυσού. Όμως τα έκλεισε
ένα μέτωπο ψευτοΚΚΕ-ΣΥΝ, με την πολιτική υποστήριξη κορυφής από Σημίτη και
Καραμανλή και με τα χέρια του ΣτΕ (Συμβούλιου της Επικρατείας). Η TVX τελικά χρεωκόπησε. Μετά το
κράτος έδωσε τα μεταλλεία τζάμπα στο ρωσόφιλο Μπόμπολα. Ο Μπόμπολας τα
εκμεταλλεύτηκε μερικά χρόνια χωρίς κανένας ΣΥΡΙΖΑ, κανένα ψευτοΚΚΕ, κανένας
Καραμανλής, κανένα ΣτΕ να τον σταματήσει, κανένα κίνημα κατοίκων να τον
ενοχλήσει. Αφού δεν υπήρξε καμιά ενόχληση ο Μπόμπολας τα πούλησε πανάκριβα
στους καναδούς της European Goldfields που νόμισαν προφανώς ότι θα έχουν και
αυτοί ησυχία. Αλλά ήσυχη εξόρυξη χρυσού δίπλα στην «κιβωτό της Ορθοδοξίας» και
στη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, που τα θέλει η Ρωσία για να κατεβεί στο Αιγαίο και
για να στήσει το δικό της παγκόσμιο ορθόδοξο γεωπολιτικό πόλο ενάντια στο
Φανάρι δεν υπάρχει.
Έτσι εξηγείται η σιωπή
της κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών κομμάτων, που ως τώρα τόσες ώρες μετά
την επίθεση των τραμπούκων δεν έχουν βγάλει καμία ανακοίνωση καταδίκης. Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιολόγησε πολιτικά την
επίθεση με μία κατάπτυστη ανακοίνωση στην
οποία καταγγέλλει τις «αποικιοκρατικές πρακτικές της καναδικής εταιρείας» και
χαρακτηρίζει το γεγονός απλώς μια «ανεξέλεγκτη κατάσταση» που όμως την
προκάλεσε η «βίαιη κρατική καταστολή» των κινητοποιήσεων των κατοίκων. Αυτά τα
λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πολιτικός υποστηρικτής της πιο αποικιοκρατικής «επένδυσης»,
που είναι η εξαγορά των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Μέχρι σήμερα τελική άδεια για την εξόρυξη
του χρυσού δεν έχουν πάρει οι καναδοί, ενώ εκκρεμεί η συζήτηση στο ΣτΕ της
προσφυγής κατά της έγκρισης της περιβαλλοντικής μελέτης. Επίσης δεν υπήρξε
καμία καταγγελία από το τοπικό εργατικό κέντρο ή από τη ΓΣΕΕ. Όπως δεν άνοιξε
το στόμα του ο ΣΕΒ, ούτε κανένα θεσμικό όργανο από αυτά που είναι τόσο
δραστήρια συνήθως σε εκδηλώσεις υπέρ της επιχειρηματικότητας, και της
ανάπτυξης. Μόνο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Μπουτάρης, έβγαλε ανακοίνωση
καταγγελίας.
Τελικά ήταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία που βγήκαν μπροστά και έκαναν μία γενναία δήλωση
αντίστασης στους παρακρατικούς τραμπούκους αφού το κράτος ουσιαστικά,
δηλαδή πολιτικά, τους
προστατεύει. Ο Σαμαράς, όμως, έστειλε τα ΜΑΤ να καθαρίσουν αστυνομικά κάνοντας
προσαγωγές στα χωριά ώστε να βγάλει τους τραμπούκους λαϊκούς ήρωες και την
εταιρία κατοχική δύναμη, αφού ούτε στην τηλεόραση βγαίνει για να κάνει πολιτική
δήλωση καταδίκης της ένοπλης συμμορίας, ούτε συγκέντρωση κάνει, και, κυρίως δεν
οργανώνει συζήτηση τώρα δα με όλα τα κόμματα και τους αντιπάλους της επένδυσης
για να πείσει το λαό ότι αυτή η επένδυση είναι καλή για τη χώρα.
Ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Μαύρη Πέτρα» στα μεταλλεία,
Άγγελος Δεληγιόβας, δήλωσε: «Οι
εργαζόμενοι θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας. Έως εδώ. Αφού δεν μπορεί το
κράτος να περιφρουρήσει την επένδυση, θα το κάνουμε εμείς. Θα ξεκινήσει
εμφύλιος. Θα γίνει μεγάλο κακό αν μας κόψουν το μεροκάματο» και ανακοίνωσε συγκέντρωση των
εργαζομένων στα μεταλλεία τις επόμενες μέρες στο χώρο της επένδυσης. Ασφαλώς
οι εργάτες δεν έχουν καμία όρεξη για εμφυλίους, και νομίζουμε ότι αυτή τη φορά
δεν πρόκειται να κάτσουν στην άκρη, όταν το καθεστώς ετοιμάζεται να τους ρίξει
στην ανεργία, δηλαδή να τους σκοτώσει. Πρόκειται για μία αντικειμενική
αντίσταση και άμυνα των εργατών στην επίθεση των σαμποτέρ, που όμως αν δεν
γίνει με πολιτικές ειρηνικές μεθόδους, δηλαδή αν δεν απομονώσει πανελλαδικά
τους τραμπούκους και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Μέσα στο γενικό πολιτικό κλίμα της μη καταδίκης, δηλ. της αποδοχής της
επίθεσης, σα «λαϊκής» εκδήλωσης διαμαρτυρίας, βγαίνουν οι καθοδηγούμενες
από τον ΣΥΡΙΖΑ «επιτροπές κατοίκων» να πατάνε πάνω στα αποκαΐδια και στον τρόμο
των φυλάκων που δέχθηκαν την επίθεση για να προβάλουν το αίτημα της ακύρωσης
της επένδυσης.
Η ΟΑΚΚΕ καλεί κάθε δημοκρατικό άνθρωπο και κάθε πατριώτη να καταδικάσει
τους τραμπούκους και τον πολιτικό προστάτη τους ΣΥΡΙΖΑ και να σταθεί στο πλευρό
των εργατών για να γίνει η επένδυση. Η αληθινή προοδευτική ταξική διεκδίκηση
είναι αυτό να γίνει πάντα με όρους σύμφωνους με τα περιβαλλοντικά στάνταρ
πολιτισμένης ανεξάρτητης χώρας και με σεβασμό στις καλύτερες εργασιακές
συνθήκες και όχι σε συνθήκες γαλέρες. Μέχρι τώρα αυτές οι συνθήκες υπάρχουν και
αν υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να τις εγγυηθούν και στο μέλλον είναι οι ίδιοι
οι μεταλλωρύχοι και οι κάτοικοι της περιοχής. Οι τραμπούκοι και τα κρυμμένα
αφεντικά τους είναι αυτοί
που εγγυούνται για το αντίθετο. Δηλαδή είτε ανατολικά μεταλλεία μόλυνσης,
κινδύνου, σπατάλης του υπόγειου πλούτου και καταναγκαστικών έργων, θα έχουμε
είτε, σε πρώτη φάση, δεν θα έχουμε καθόλου μεταλλεία, δηλαδή αρρώστια από
πείνα, ζητιανιά και θάνατο.
